Η σκοτεινή πλευρά των παραμυθιών

Για όποιον ενδιαφέρεται και θέλει να δει τη φρικαλέα αρχική εκδοχή των παραμυθιών των αδερφών Γκριμ (τα οποία σημειωτέον ήταν σταχυολογήματα λαϊκών μύθων, όχι δικιά τους έμπνευση, αλλά με δικιά τους προσαρμογή για να μην είναι ΤΟΣΟ φρικαλέα) όπως τα βρήκε και τα μετέφρασε ο Jack Zipes και τα εξέδωσε στον σπουδαίο επιστημονικό εκδοτικό οίκο Princeton University Press.

 
Υπάρχει μια youtuber, η Jen Campbell , που έχει κάνει μια εξαιρετική σειρά βίντεο με θέμα τα διάσημα παραμύθια και την ιστορία τους. Αναφέρει πχ τις διαφορετικές εκδοχές του ίδιου παραμυθιού που συναντώνται σε διαφορετικές χώρες, τη μη-Ντισνεϊκή τους πλευρά κά. Όποιον τον ενδιαφέρει το θέμα, τη συστήνω ανεπιφύλακτα! (εκτός των άλλων είναι και η ιδια συγγραφέας και ποιήτρια και μπλέκει τα παραμύθια πάντοτε στα γραπτά της)
 
Ουαου, ο Κέδρος, που τον θυμήθηκες καλέ!! Και η Χιλιογουναρένια! Πραγματικά ανατριχιαστικό παραμύθι! Μόνο που στη Χιλιογουναρένια, αν θυμάμαι καλά άλλον βασιλιά παντρεύεται στο τέλος, όχι τον πατέρα της. Επίσης δεν θυμάμαι καθόλου να την χτύπαγε με μπότες!
Πάντως, οι Γκριμ έχουν πραγματικά ανατριχιαστικά παραμύθια: θυμάμαι ιδιαίτερα ένα παραμύθι με έναν κακό μάγο, που ξεγέλαγε κοπέλες και τις κομμάτιαζε και η μικρότερη αδερφή τις σώζει (το πουλί φτερό αν δεν κάνω λάθος) και ένα παραμύθι με έναν ανθρωποφάγο ληστή (ο ληστής γαμπρός) το οποίο έχει μια σκηνή κανιβαλλισμού που τύφλα να χουν τα σπλάττερ!
Το μοναδικό παραμύθι των Γκριμ όμως που με έκανε να νιώθω πραγματικά άβολα είναι "το ποντίκι, το πουλί και το λουκάνικο", όπου και τα τρία καταλήγουν άσχημα, το ποντίκι βράζει ζωντανό, το πουλί πνίγεται και το λουκάνικο δεν θυμάμαι τι παθαίνει. Κι όλα αυτά χωρίς λόγο και αιτία, έτσι στην ψύχρα.
Απαίσιο επίσης, για άλλους λόγους όμως, επειδή είναι ρατσιστικό, είναι το " Εβραίος στ' αγκάθια". Είναι τόσο άσχημο ώστε χρειάστηκε να μπει σε αυτό μια σύντομη υποσημείωση για το θέμα του ρατσισμού στην μεσαιωνική Γερμανία.
εγω παλι πρωτα φορα διαβασα για αυτα τα δυο εδω στη λεσχη...
 
Top