Έχοντας ανατραφεί στο αφιονιστικό, πολλές φορές, σύστημα του σχολείου, είχα πειστεί πως η πλουσιότερη γλώσσα στον κόσμο είναι η ελληνική. Ωστόσο, όσο πιο πολύ ασχολούμουν με τα αγγλικά, με την ευρύτατη χρήση του διαδικτύου και την ανάγνωση λογοτεχνίας και επιστημονικών κειμένων στη γλώσσα αυτήν, τόσο πιο πολύ διέκρινα έναν βαθύ πλούτο στα εγγλέζικα. Πρόσφατα, διάβασα κάποια άρθρα όπου υποστηριζόταν ότι τα αγγλικά είναι και η πλουσιότερη γλώσσα στην κόσμο, και αισθάνθηκα να πέφτω από τα σύννεφα!Τι ισχύει, τόσο συγκριτικά μεταξύ των δύο γλωσσών, όσο και απόλυτα;
Η πιο πλούσια γλώσσα
- Thread starter Αμοντιλιάδο
- Start date
Ωραία,αλλά εγώ άλλο εννοούσα:δεν υπάρχει κάποιος επίσημος αριθμός,έστω και τραχύς(=αγγλισμός του rough ???),των συνολικών λέξεων; Είχα διαβάσει ότι η αγγλική έχει 150000 και η ελληνική 100000,αλλά μου φαίνεται πολύ μεγάλη διαφορά!!
Ετσι οπως το λες μου φαινεται πολυ δυσκολο να γινεται κατι τετοιο, γιατι το λεξιλογιο δεν ειναι κατι που μπορει να οριστει μαθηματικα. Για παραδειγμα μιλαμε για το ποσες λεξεις εχει ενα λεξικο; μιλαμε για το ποσες λεξεις εχει η "πρωτευουσιανικη" διαλεκτος, ή συμπεριλαμβανουμε ολες τις λεξεις ολων των διαλεκτων; Οταν λες οτι η ελληνικη εχει 100000 λεξεις, συμπεριλαμβανεται πχ η "ξεθερμάω" που στις κυκλάδες σημαίνει "πλένω πιάτα"; Και ποιας εποχης; συμπεριλαμβανονται λεξεις που υπηρχαν πχ το 19ο αιώνα αλλά όχι πια;
Ναι,αναφέρομαι στα λήμματα του εκάστοτε επίσημου λεξικού. Δε γίνεται,προφανώς,να συμπεριληφθούν όλες οι λέξεις ολόκληρου του σώματος της γλώσσας,αλλά και πάλι μια φαινόμενη διαφορά 50000 λέξεων είναι πολύ δύσκολο να καλυφθεί με όσα "ξεθερμάω" και αν υπάρχουν....
Καταρχήν με τα "πλούσια γλώσσα" και "πλούτος" διαπιστώνω πως η αναφορά είναι πάντα και μόνο στο λεξιλόγιο και μέσα από ένα καθαρά αριθμητικό πρίσμα.
Από λεξιλογική άποψη πιστεύω πως τα Αγγλικά πρέπει πράγματι να είναι μια πολύ δυνατή γλώσσα, λογικό πράγμα αφού τα Αγγλικά μιλιούνται πάμπολλους διαφορετικούς ανθρώπους και λαούς σε όλον τον πλανήτη, με διαφορετικές ανάγκες και κουλτούρες, έτσι που ευνοείται η καλλιέργεια ενός πολύ πλούσιου λεξιλογίου.
Επίσης, και κόντρα στην γενική αντίληψη, τα Νέα Ελληνικά είναι διαπιστωμένα πιο πλούσια λεξιλογικά από τα Αρχαία Ελληνικά και αυτό σημειώθηκε μεταξύ άλλων σε μια εκπομπή των "Ανιχνεύσεων" πριν λίγο καιρό από κάποιον γλωσσολόγο που δυστυχώς δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του. Πράγμα λογικό, αν το σκεφτείς, αφού τα ΝΕ καλούνται να περιγράψουν έναν πιο σύνθετο κόσμο από αυτόν τής αρχαίας πραγματικότητας.
Πέρα όμως από το λεξιλόγιο υπάρχουν κι άλλες όψεις που μπορούν να συγκαταλεχθούν στον γλωσσικό πλούτο. Στα Ισπανικά για παράδειγμα υπάρχει μια σημαντική διάκριση μεταξύ τού ser και του estar που δεν υπάρχει στα Ελληνικά! Εμείς λέμε πως "είμαι ψηλός" και "είμαι άρρωστος" ενώ οι Ισπανοί θα πουν "soy alto" αλλά "estoy enfermo" αφού κάνουν διάκριση μεταξύ των μόνιμων και των προσωρινών ιδιοτήτων χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικά ρήματα εκεί που εμείς έχουμε μονάχα το είμαι κι αυτό στην καθημερινή χρήση. Ή για παράδειγμα έχουν τρεις διαβαθμίσεις για την τοποθέτηση στον χώρο εκεί που εμείς έχουμε δύο. Έτσι εμείς λέμε αυτός και εκείνος, εδώ και εκεί, αλλά οι Ισπανοί λένε este, ese και aquel, και aquí, ahí και allí έχοντας χωρίζοντας το δικό μας εκεί σε ένα πιο κοντινό και ένα πιο μακρινό εκεί και όμοια και την προσωπική αντωνυμία εκείνος (ese και aquel)!
Επίσης τα Ισπανικά έχουν την διάκριση τής διάρκειας και εκεί που εμείς λέμε κάνω αυτοί λένε hago και estoy haciendo όπου ο δεύτερος τύπος δηλώνει πως κάτι γίνεται αυτήν την στιγμή, μια διάκριση που υπάρχει όμοια και στα Αγγλικά (I do και I am doing) και που και πάλι δεν υπάρχει στην γλώσσα μας!
Αγαπώ τα Ελληνικά περισσότερο από κάθε άλλη γλώσσα, όμως αυτό "τα Ελληνικά είναι η πιο πλούσια γλώσσα" δυστυχώς φαίνεται σαν κούφιος παιδικός κομπασμός και τίποτα παραπάνω. Βέβαια τα Ελληνικά (και κυρίως τα Αρχαία) είναι μια πολύ σημαντική γλώσσα βάσει τού έργου που έχει γραφτεί σε αυτά και τής επιρροής που είχε στον Δυτικό κόσμο. Άλλο πράγμα όμως σημαντικά κι άλλο η πιο πλούσια γλώσσα.
Από λεξιλογική άποψη πιστεύω πως τα Αγγλικά πρέπει πράγματι να είναι μια πολύ δυνατή γλώσσα, λογικό πράγμα αφού τα Αγγλικά μιλιούνται πάμπολλους διαφορετικούς ανθρώπους και λαούς σε όλον τον πλανήτη, με διαφορετικές ανάγκες και κουλτούρες, έτσι που ευνοείται η καλλιέργεια ενός πολύ πλούσιου λεξιλογίου.
Επίσης, και κόντρα στην γενική αντίληψη, τα Νέα Ελληνικά είναι διαπιστωμένα πιο πλούσια λεξιλογικά από τα Αρχαία Ελληνικά και αυτό σημειώθηκε μεταξύ άλλων σε μια εκπομπή των "Ανιχνεύσεων" πριν λίγο καιρό από κάποιον γλωσσολόγο που δυστυχώς δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του. Πράγμα λογικό, αν το σκεφτείς, αφού τα ΝΕ καλούνται να περιγράψουν έναν πιο σύνθετο κόσμο από αυτόν τής αρχαίας πραγματικότητας.
Πέρα όμως από το λεξιλόγιο υπάρχουν κι άλλες όψεις που μπορούν να συγκαταλεχθούν στον γλωσσικό πλούτο. Στα Ισπανικά για παράδειγμα υπάρχει μια σημαντική διάκριση μεταξύ τού ser και του estar που δεν υπάρχει στα Ελληνικά! Εμείς λέμε πως "είμαι ψηλός" και "είμαι άρρωστος" ενώ οι Ισπανοί θα πουν "soy alto" αλλά "estoy enfermo" αφού κάνουν διάκριση μεταξύ των μόνιμων και των προσωρινών ιδιοτήτων χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικά ρήματα εκεί που εμείς έχουμε μονάχα το είμαι κι αυτό στην καθημερινή χρήση. Ή για παράδειγμα έχουν τρεις διαβαθμίσεις για την τοποθέτηση στον χώρο εκεί που εμείς έχουμε δύο. Έτσι εμείς λέμε αυτός και εκείνος, εδώ και εκεί, αλλά οι Ισπανοί λένε este, ese και aquel, και aquí, ahí και allí έχοντας χωρίζοντας το δικό μας εκεί σε ένα πιο κοντινό και ένα πιο μακρινό εκεί και όμοια και την προσωπική αντωνυμία εκείνος (ese και aquel)!
Επίσης τα Ισπανικά έχουν την διάκριση τής διάρκειας και εκεί που εμείς λέμε κάνω αυτοί λένε hago και estoy haciendo όπου ο δεύτερος τύπος δηλώνει πως κάτι γίνεται αυτήν την στιγμή, μια διάκριση που υπάρχει όμοια και στα Αγγλικά (I do και I am doing) και που και πάλι δεν υπάρχει στην γλώσσα μας!
Αγαπώ τα Ελληνικά περισσότερο από κάθε άλλη γλώσσα, όμως αυτό "τα Ελληνικά είναι η πιο πλούσια γλώσσα" δυστυχώς φαίνεται σαν κούφιος παιδικός κομπασμός και τίποτα παραπάνω. Βέβαια τα Ελληνικά (και κυρίως τα Αρχαία) είναι μια πολύ σημαντική γλώσσα βάσει τού έργου που έχει γραφτεί σε αυτά και τής επιρροής που είχε στον Δυτικό κόσμο. Άλλο πράγμα όμως σημαντικά κι άλλο η πιο πλούσια γλώσσα.
Η φιλολογος μας, μας ειπε με αριθμους καποτε, πως τα ελληνικα ειναι η πιο πλουσια γλωσσα, και τα συγκρινε με τα αγγλικα (παλι με αριθμους)
Τωρα.. που βασιστηκε αυτη, που βρηκε τα νουμερα, πως εδω μαθαινω για αλλα νουμερα, ειναι να απορει κανεις, αν μας ελεγαν και καμια αληθεια, ή ολα οσα μαθαμε (απο ιστορια, γεωγραφια, μεχρι γλωσσα) ηταν με μονο σκοπο να ενισχυσουν την εθνικη μας υπερηφανεια, και ψεματα ολα.
Ομως.. οπως ειπατε ολοι, πως μετριουνται αυτες οι λεξεις; Μονο οι πρωτευουσιανικες (οπως ειπε ο Αντερωτας); ή στα λημματα ενος μεγαλου λεξικου;
Και.. μετριουνται και τα παραγωγα; πχ ομορφος, ομορφια; ή μονο η μια λεξη απο τις δυο;
Τωρα.. που βασιστηκε αυτη, που βρηκε τα νουμερα, πως εδω μαθαινω για αλλα νουμερα, ειναι να απορει κανεις, αν μας ελεγαν και καμια αληθεια, ή ολα οσα μαθαμε (απο ιστορια, γεωγραφια, μεχρι γλωσσα) ηταν με μονο σκοπο να ενισχυσουν την εθνικη μας υπερηφανεια, και ψεματα ολα.
Ομως.. οπως ειπατε ολοι, πως μετριουνται αυτες οι λεξεις; Μονο οι πρωτευουσιανικες (οπως ειπε ο Αντερωτας); ή στα λημματα ενος μεγαλου λεξικου;
Και.. μετριουνται και τα παραγωγα; πχ ομορφος, ομορφια; ή μονο η μια λεξη απο τις δυο;
Last edited: