Που λες,
@Φαροφύλακας, μέρες τώρα σπάω το κεφάλι μου να σκεφτώ τι ταιριαζει σε αυτό σου το σχόλιο:
Όταν π.χ. διαβάζω τις συνταγές της Έλλης, σκέφτομαι πως θα ήταν πιο λογικό να ήταν έτσι γραμμένοι οι τσελεμεντέδες.
Και μάντεψε! Τι του ‘χω εγώ τι τούυυυ χωωω!!
Στον θειο Δημήτρη, λοιπόν, με την ελπίδα να δουμε και καμια φωτογραφία εδω πέρα.
Ξέρω ότι λένε για σένα οι ανθρωποι που ζήσατε μαζί πως τα μακαρόνια τα κάνεις λίγο στην τύχη, με ό,τι υλικά τυχαινει να εχεις τριγύρω ή τριμέσα (στο ψυγείο, εννοω) και γενικα αυτό το σεβομαι. Σε άνδρες και γυναίκες. Όμως, για την συνταγη που θα σου γράψω λίγο παρακάτω, αυτά που ήξερες, θέλω να τα ξεχάσεις. Καλά, μην τα ξεχασεις τελείως τελειως, κάνε λιγο το σκόντο σου για χάρη μου, για χαρη της μαγειρικής (τέχνης, όχι της σόδας) και για χαρη των απανταχού θαυμαστών (ή θαυμαστριών) σου (ή μου). Και εν πάση περιπτώσει, νεοι άνθρωποι ειμαστε, ας πειραματιστούμε μια φορά και να διαπιστώσουμε πώς ειναι ναζί κανεις (κανεις κανείς!!!!) με το γράμμα του σεφ.
Δεν θα μαγειρέψω εγω για σενα (επαναστατεί η φεμινίστρια μεσα μου #not) ομως θα σε καθοδηγω σε όλο το δρομο, θα ειμαι διπλα σου να σε ενθαρρύνω να μη χαθεις στις τεχνικές λεπτομέρειες, ε και να φάμε καποια στιγμη, τελος παντων!
Επιμελησου τη μουσική, σου εχω εμπιστοσυνη. Αλλα! (σηκωνω φρύδι) Αν εχεις διάθεση για εκείνα τα ανατολίτικα που σου αρεσουν κι εγω πραγματικα δεν αντέχω, θα μου επιτρέψεις να φορέσεις ακουστικά ή εγω ωτοασπιδες. Μη μου ανησυχείς, θα συνεννοούμαστε με σηματα. Καπνού. Οοοοοοχιιιι, καλο μου παιδι! Δεν αναβω τσιγάρο, το υπόσχομαι. Θα ανάψω τον φούρνο,, τι στα κομμάτια! καποια στιγμη θα καπνίσει.
Τα βήματα που θα σε οδηγήσουν στο πολυθρύλητο αποτελεζμα ειναι τα ακολουθα:
Θα επισκεφτεις το καταστημα από όπου προμηθεύεσαι τις
αποξηραμένες σου μπανανες και θα ζητησεις
καρυδια, φιστίκι Αιγίνης και ροζ πιπερι (ολόκληρο, οχι τιποτε τριμμενο. Θα σου πω μετα, παρε εσυ!).
Προκυπτουν αμεσως δυο ερωτηματα, οσο αφορα το φιστίκι:
- Αν πάρεις με κέλυφος
- Αν πάρεις αλατισμένο ή ανάλατο.
Παρολο που εμπιστευομαι την κριση και την αντίληψή σου, θα σου πω τη γνωμη μου, μιας και εγω σε αντιστοιχα διλήμματα πολλαπλων επιλογων, πελαγοδρομω. Παρε καθαρισμενο. Ειτε αλατισμένο ειτε ανάλατο. Αν, μεχρι την επιστροφή σου, κατανάλωσης κάμποσα, φρόντισε, σε παρακαλέσω, να μείνουν
50γρ καρύδια και
150γρ φυστίκι. (δεν μπορω να αποφασισω αναμεσα στο φυστίκι και το φιστίκι)
Οπως τοσες και τοσες συνταγες, γιατι να διαφερει αυτη; Ε ρω τω. Και απαντω, δεν διαφερει, θελει και αυτη την ελιτσα της,
25γρ πρασινες και
25γρ μαυρες. Ο Ταμπουκι σε ενα βιβλιο του περιεγραφε μια γυναικα που ειχε ματια μαυρες ελιες και πολυ μου αρεσε, στη δουλιτσα μας εμεις. Ας μην μπεις στη διαδικασια αποπυρηνοποιησης (ξεκουκουτσιασμα
, μην ψαχνεις λεξικά και οδηγους επιβίωσης) ειναι σατανικες οι σκασμενες, παρε βαζακια με ετοιμες ροδελιτσες.
Οπωσδηποτε χρειαζομαστε
ενα μεγαλο κρεμμυδι. Μη μου ζητησεις to define μεγαλο!! Εμεις οι παλιες με το ματι μαγειρεύουμε.
Γάλα και γιαούρτι, 100ml απο το πρωτο και
250γρ απο το δευτερο. Στραγγιστο. Τι ποσα λιπαρα;!
. Ξερω γω, να πουμε 5; Να πουμε 2;;
Η πρασιναδα που ξερεις οτι ταιριαζει αλλα δεν θυμασαι το όνομά της ειναι
μαϊντανος.
Ενταξει; Τα εχουμε ολα; Οοοχι, δεν με προσέχεις, ωστε να προβαινεις σε διορθωτικές κινήσεις, οποτε χρειαζεται!
Μακαρονια δεν θεεελουμε; Θελουμε. Για την ακριβεια, θελουμε κατι σε κοντο (σαν εμενα
), πεννες ή στριφτουδια. Αν προτιμας τις
πεννες, επειδή παίζεις και κιθάρα (Ντόινγκ!), παρε εκείνες τις πιο μικρές, χωρις ριγες. Αν προτιμας
στριφτουδια, επειδη παιζεις και καποιο αλλο μουσικο οργανο που τωρα μου διαφευγει, παρε οποια βρεις. Αν δε βρεις, πες μου να σου φερω εγω.
Να αρχισουμε με τα αυτονόητα; *
Μεχρι να ολοκληρωσεις ενα διπλο αξελ και τριπλο φλιπ, θα ειναι ετοιμα τα ζυμαρικα*
Βρασε τα μακαρόνια σε αλατισμενο νερο, κρατώντας τον χρονο που ορίζει η συσκευασια.
Εχεις μουλτιμιξερ; Οχι;! Βρε, τι θα γινω εγω με σενα!!
Αντε καλα, πιασε δυο σακουλακια τροφιμων και βαλε μεσα τους ξηρους καρπους. Δεστα (οχι μεταξυ τους, παιδι μου!), παρε το αλουμινοχαρτο κι αρχισε να τα βαρας μεχρις οτου ερθουν σε μορφη τριμμενη. Αααα! Δεν θελω ηττοπαθεια, μπρατσα θελω και δυναμη!
Αφου καθαρισεις το κρεμμυδι, να το τριψεις στον τριφτη.
Σε μεγαλο τηγανι, βαλε λαδι. Με τη σειρα να μπουν πρωτα τα φιστικια, στη συνεχεια το κρεμμυδι κι αφου κρινεις οτι ηγγικεν η ωρα, το καρυδι.
Οταν εχουν απορροφησει το λαδι, ριχνες με καποια χαρη το ροζ πιπερι. Ειπαμε, με το μάτι.
Ειδες; Τα δυσκολα εγιναν, ολα τα υπολοιπα will fall into place (ή plate) in a jiffy. Ενσωματωσε το γιαουρτι στο γάλα (ή το ανάποδο) και ριξε το μείγμα μεσα στο τηγανι (ειπαμε οτι το τηγανι πρεπει να ειναι μεγαλο, ε; Και γουοκ να ειναι, μια χαρα την κανει τη δουλεια του!), απο πανω τις ελιες, πανω απο τις ελιες τα ζυμαρικα και στο τελος την πρασιναδα που εχεις ψιλοψιλοψιλοκοψει.
Ανακατευεις ανέμελα, θρασυτατα, ευθυβολα!
Φερε τωρα κι ενα απο τα μαυρα σου πιατα να σερβιρεις αυτο το αριατουργημα. Οχι, δεν ταιριαζει τυρι τριμμενο αν και θα μπορουσες να αντικαταστησεις το γαλα με ξινογαλα! Το πώς σκάει ευχάριστα το ροζ πιπέρι στο στόμα δεν το φαντάζεσαι, σου λέω!!
Καπου εδω να πω οτι την εχω φτιαξει αυτη τη συνταγη (οπως και ολες, δηλαδη) και ηταν très
savoureuse délicieuse.
Αν σας αρεσε η συνταγη, αφηστε ενα σχολιο, καντε λαηκ κι εγγραφη στο κανάλι μου.