Η ζωή μου επιγραμματικά

Γεια σε όλους σας!

Η γνωριμία μου με το βιβλίο ξεκίνησε από τα χρόνια του δημοτικού σχολείου. Ποτέ δεν ήμουν καλή - επιμελής μαθήτρια. Άνω του μετρίου ή και ίσως εκεί κοντά.

Είχα μία, κατά 10 χρόνια, μεγαλύτερη αδελφή που της άρεσε το διάβασμα και μία γειτόνισσα, φίλη της μαμάς, που διάβαζε επίσης. Βιβλιοθήκες υπήρχαν και στα δύο σπίτια. Που μ΄έχανες που με βρίσκες σε μία από αυτές να ψαχουλεύω. Στην αρχή από περιέργεια. Κατέβαζα ένα βιβλίο, το ξεφύλλιζα, το μύριζα, διάβαζα κανα δυο σελίδες και κατόπιν διάλεγα άλλο. Και έτσι, έχω την εντύπωση, πρέπει να έχω διαβάσει ότι υπήρχε στις δύο βιβλιοθήκες!! Υπήρχαν σχεδόν τα πάντα ( έτσι το΄βλεπα τότε.) Εγκυκλοπαίδειες, Βιογραφίες, Ιστορικά, Λογοτεχνικά, Ποίηση.

Στα χρόνια του γυμνασίου, άρχισα να αγοράζω, συνειδητά πλέον, βιβλία και ταυτόχρονα, συνέχιζα να ψαχουλεύω τις βιβλιοθήκες. Βιβλία έμπαιναν συνέχεια, η μεγάλη αδελφή σπούδαζε πλέον, οπότε άλλαξε και το είδος των βιβλίων.

Δεν καταλάβαινα τι διάβαζα, όμως συνέχιζα να διαβάζω.

Αυτή ήταν και παραμένει η επαφή μου με το βιβλίο. Αν και τώρα, μεγαλύτερη και ωριμότερη (ή ίσως έτσι θέλω να πιστεύω!) είμαι πιο επιλεκτική με τις επιλογές μου.

Συνοπτικά, αυτά.

Αν το επιτρέπει και η διαχείριση, θα επανέλθω στο νήμα, συμπληρώνοντάς το.

Ευχαριστώ που με διαβάσατε. :)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Το νόημα του συγκεκριμένου φόρουμ είναι ακριβώς αυτό. :ναι:

Με χαρά να σε διαβάζουμε...
 
Δηλ. τώρα πας Λύκειο; :χμ: [αστειεύομαι...]

Να επανέλθεις και αν έχεις την καλοσύνη πες μας κάποια που διάβασες και σου άρεσαν, καθώς επίσης και ποια είναι αυτά που διάβασες πάνω από μία φορά. Επίσης, δηλώνεις επιλεκτική. Ποια είναι τα κριτήριά σου επιλογής;
 
Αγαπητέ Παρωνύμιε, καλησπέρα ξανά μετά από αρκετό καιρό, νομίζω το κορίτσι εννοεί ότι πλέον κάνει τις δικές της επιλογές και δεν αρκείται σε εκείνες της αδελφής και της γειτόνισσας :)
 
Ω, τι βλέπουν τα γηρασμένα, αδύναμα μάτια μου! Ο Μονόκερως! το περίφημο αγαθό ον των θρύλων και των παραμυθιών, το πλάσμα που με τη χάρη του κοσμεί τόσα και τόσα σπάνια χειρόγραφα, το μυθικό τέρας για το οποίο μιλά με τόση σοφία και ενδελέχεια ο Χόρχε (του Μπόρχες, όχι του Μπούργκος)... σε ένα βιβλίο του όπου μιλά για όντα φανταστικά, αλλ' ιδού! πέρα για πέρα αληθινά...
 
Αγαπητέ Παρωνύμιε, επειδή μαθαίνω ότι η παρέα της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον (καθαρά επιστημονικό και εξόχως δημιουργικό), προσπαθώ εναγωνίως να ετοιμάσω ταξίδι για τη συμπρωτεύουσα, προκειμένου να σας γνωρίσω όλους από κοντά.
Συγνώμη για την παρεμβολή στο νήμα, αλλά κάπως έπρεπε να ειπωθεί αυτό :) Υπόσχεση να μην επαναληφθεί.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
καλώς να ορίσεις, Μονόκερε. Απλά, κάνε σινιάλο από κάπως νωρίς να μπορέσω να κανονίσω :ναι:
 
...επειδή μαθαίνω ότι η παρέα της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον (καθαρά επιστημονικό και εξόχως δημιουργικό)...
Ω... δεν είναι παρά εύθραυστες, εύθρυπτες φήμες, τυλιγμένες μέσα στην αχλύ του μύθου... απλοϊκές εικασίες τις οποίες αρέσκονται να συζητούν οι χωρικοί έξω από τα εργαστήρια των σιδηρουργών στις γειτονικές κώμες...

Να ζητήσω κι εγώ με κάθε ταπείνωση και σεβασμό τη συγγνώμη της αξιότιμης Καλλίστης για τούτη την στιχομυθία μεταξύ ενός πένητος γέροντα μοναχού κι ενός θρυλικού όντος...
 
Καλλίστη, πολύ όμορφα αυτά που γράφεις για τις πρώτες σου επαφές με τα βιβλία!!! Μονόκερε, δε γκρεμίστηκε φούρνος, η Ρόδος ισοπεδώθηκε!!!
 
...και συνεχίζω

...και συνεχίζω

επιλεκτική, αγαπητέ Παρωνύμιε, εννοώ ότι επιλέγω να διαβάσω, τώρα πια συνειδητά, Καντ, επειδή τον κατανοώ και όχι επειδή το έβλεπα στην βιβλιοθήκη και <έπρεπε> να το διαβάσω.

Με την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας, ότι ένοιωσα ηλίθια διαβάζοντάς το.

(Έχω δύο γιους 7,5 και 6 αντίστοιχα. Διάβασα αρκετά βιβλία για την διαπαιδαγώγηση στο μεσοδιάστημα. και τελικά, ήταν μπροστά μου από την αρχή!).

Τέλος πάντων.

Οφείλω πάντως να ομολογήσω πως, κακώς διάβαζα ότι έπεφτε στα χέρια μου και ας μην το καταλάβαινα. Τα μικρόβια, η γνώση, όπως θέλετε πέστε το, αν δεν μπορείς να την κατανοήσεις γίνεται όπλο στα χέρια σου, τις περισσότερες φορές στραμμένο στο πρόσωπό σου. Ψυχανάλυση, τέλος!

Από τα Γυμνασιακά μου χρόνια και μετά, ενώ συνέχιζα να ψαχουλεύω τη βιβλιοθήκη της αδελφής μου, άρχισα να αγοράζω πλέον τα δικά μου βιβλία. Οι επιλογές μου στη λογοτεχνία, επηρεασμένες από τις επιλογές της αδελφής, ήταν εύστοχες.

Είχα μπει, άθελα μου, στο <σωστό> μονοπάτι.

Περνούσα διάφορες περιόδους

- σκοτεινές με βιβλία επιστημονικής φαντασίας και τρόμου

- ρομαντικές με βιβλία ανάλαφρα, αγαπησιάρικα (αλλά πάντα ήθελα να είναι τοποθετημένα σε συγκεκριμένες εποχές)

- κουλτούρας με βιβλία, κατά βάση, επιλογής άλλων.

Και ξανά ο ίδιος κύκλος.

Τώρα, επειδή τα έχω βρει σκούρα στους ρόλους μου, προσπαθώ να με καλυτερεύσω μέσα από σκέψεις άλλων, αποδεδειγμένα σοφών!

Σας ευχαριστώ που με διαβάζετε! :)
 
Παράλειψη.

ξαναδιαβασμένα βιβλία (3-4)

Στίβεν Κινγκ (Το παιχνίδι του Τζέραλντ, Το κοράκι, Αυτό,

Παράξενες Ιστορίες

Ο Υφαντόκοσμος του Κλάιβ Μπάρκερ

Το παραμύθι δίχως τέλος και η Μόμο του Μίκαελ Έντε

Ότι θυμάμαι θα το γράφω. Τι καλά!!
 
Καλλίστη, σε καλωσορίζω στη Λέσχη του Βιβλίου με ειλικρινή θαυμασμό και γαλήνια εγκαρδιότητα... Αναγνωστικά, καταλήγω στο ότι ακολούθησες μια άκρως πρωτότυπη πορεία... Σε όλα όσα ενδιαφέροντα και σημαντικά γράφεις, έχω να σημειώσω μόνον ένα, που είναι το ότι η ζωή μας δεν μέλλει να καλυτερεύσει —προτιμώ το ρήμα εξελιχθεί περισσότερο...— παρά μόνον μέσα από τη δική μας σκέψη, τη δική μας συνειδητοποίηση, ανακαλύπτοντας το δικό μας μοναδικό και ιδιαίτερο μονοπάτι... μη κάνοντας τίποτα άλλο παρά υλοποιώντας το σοφό αρχαίο παράγγελμα: "γνώρισε τον εαυτό σου"... :)
 
Ευχαριστώ πολύ για το θερμό καλωσόρισμα Παρωνύμιε.

Με τον κίνδυνο να καταχραστώ το χώρο, θα ήθελα, αν γίνεται, να <εμπλουτίζω> το βιογραφικό μου(!) με όποιες σκέψεις ξεπηδούν, άναρχα.

Λατρεύω το διάβασμα. Λατρεύω τους χώρους και τους χρόνους που αυτό με ταξιδεύει. Επίσης, λατρεύω να λέω-γράφω-συζητάω για την σχέση μου αυτήν.

Κι ένα ακόμα πολυδιαβασμένο. Η μεγάλη χίμαιρα του Καραγάτση.

Καλώς σας βρήκα.
 
Καλλίστη γεια σου κι από μένα. Πολύ όμορφα τα όσα γράφεις και πιστεύω πως θα σε διαβάζουμε μ' ενδιαφέρον. Με εντυπωσίασε πολύ η γνώμη που εξέφρασες πιο πάνω, πως δηλαδή μετανιώνεις που παλιότερα διάβαζες βιβλία τα οποία δεν καταλάβαινες... Με έχει απασχολήσει κι εμένα αυτό το θέμα και, παρόλο που δεν έχω καταλήξει ακόμα, τείνω να συμφωνήσω μαζί σου.

Επίσης, μόλις τελείωσα την Μεγάλη Χίμαιρα (πρέπει να το έχω γράψει σε όσα νήματα μπορούσα) κι ανυπομονώ να διαβάσω κι άλλα βιβλία του Καραγάτση.

Καλή συνέχεια, στο νήμα και σ' εσένα.
 
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα Ιωάννα.

Όπως έλεγε και η συνονόματή μου στους Απαράδεκτους ( ελληνική σειρά της εποχής μου), διάβασα πολύ Κούντερα και αυτό με έκανε ευάλωτη! :)

Ένα από τα πρώτα βιβλία που θυμάμαι με συγκίνηση είναι Η καλύβα του μπαρμπά-Θωμά. Δεν το καλοθυμάμαι, αλλά θυμάμαι τα συναισθήματα (στενόχωρα) που μου προκαλούσε. Θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω και να το διαβάσω και στα παιδιά μου.

Από τότε που ξεκίνησα αυτό το νήμα, που μου δόθηκε βήμα, ουσιαστικά, μου έρχονται πιο εύκολα μνήμες. Και όλες συνδυασμένες μ΄ένα βιβλίο.

Η κραταιά αγάπη της Βαμβουνάκη

Ο Τρυποκάρυδος του Ρόμπινς

Ένα παιδί μετράει τ΄άστρα του Λουντέμη

Το άρωμα του Ζίσκιντ

Όταν άρχισα να δημιουργώ την δική μου βιβλιοθήκη, την προίκα μου (!), έψαχνα πρώτα αυτά που είχα, δανεικά, διαβάσει και ταυτόχρονα και καινούρια (αδιάβαστα δηλαδή). Να σας εκμυστηρευτώ εδώ ότι, προ ημερών σκέφτηκα να αρχίσω να τα πουλάω. Ξεκίνησα παρορμητικά, βάζοντας την αγγελία, αλλά στην πορεία προέκυψαν διαδικαστικά ζητήματα, τα οποία δεν ήξερα, μεσολάβησε ένα χρονικό διάστημα 1-2 ημερών, ξεκίνησα ταυτόχρονα αυτό το νήμα και...σαν να αρχίζω να αλλάζω γνώμη. Θυμάμαι πότε το αγόρασα, πως ήταν η ζωή μου τότε, κάτω από ποιες συνθήκες το διάβασα, τι συναισθήματα μου προκάλεσε και αρχίζω να αναρωτιέμαι αν η απόφασή μου αυτή είναι σωστή. Τέλος πάντων, υπό σκέψη...

Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Μάρκες

Η χολέρα του Καμύ

Άνθρωποι και ποντίκια του Στάινμπεκ

Δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι αλλά όλα τα βιβλία είναι διαβασμένα μέχρι τα 20 μου χρόνια.

Το 1984 του Όργουελ.

Νομίζω πως αυτό το νήμα θα μου γλυτώσει πολλά χρήματα από τους ψυχοθεραπευτές!
 
Ένα από τα βιβλία που, θυμάμαι, μου είχε προκαλέσει πρωτόγνωρα συναισθήματα και σκέψεις ήταν Η τελευταία χάρη του Μπάρλαντ (ή κάπως έτσι).

Θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω. Δεν το θυμάμαι πολύ καλά.

Το έχει διαβάσει κανείς σας;
 
Γράφω, γιατί οι σκέψεις εάν δεν βγουν θα σκάσει το κεφάλι; ή
γράφω γιατί θεωρώ ότι αυτό που γράφω είναι η θεϊκή έμπνευση και θα εντυπωσιάσω; Πρώτα τον εαυτό μου και μετά τους υπολοίπους;
Ο δικός μου τρόπος εκτόνωσης είναι μέσα από τη ζωή μου. Τωρινά ή και παλαιότερα περιστατικά, γίνονται η αφορμή να ξετυλίγεται το κουβάρι. Ξετυλίγονται οι ζωές, οι προσωπικότητες όλων και η ιστορία ξεκινά.
εννοείται, βεβαίως-βεβαίως πως η πρωταγωνίστρια είμαι εγώ.
(δεν έπρεπε να διαβάσω τόσο η καψερή και να πάρουν αέρα τα πανιά μου:)
Ίσως λίγο, ας μου επιτραπεί ο όρος, <κατινίστικος> ο τρόπος, το βασικό πλάνο αλλά παρηγοριέμαι με τη σκέψη <ουδέν κακό, αμιγές καλού>, που έλεγαν και οι αρχαίοι υμών.
Επίσης, να ομολογήσω την αμαρτία μου, γράφω χμμ τις περισσότερες φορές, υπό την επήρεια. Ξέρετε τώρα, πιο χαλαρωμένη, δήθεν, κ.λ.π.
Θυμίζει περισσότερο ημερολόγιο, κοριτσόπουλο γαρ.
Ευχαριστώ για το χώρο που μου δίνετε-ται. Αισθάνομαι ελεύθερη να μιλάω για΄αυτό με κάποιους που μπορούν να με καταλάβουν, να το καταλάβουν.
(ελπίζω να μην θεωρηθεί ότι ευλογώ τα γένια της διαχείρησης.) έχω την εντύπωση πως πέφτω από γκάφα σε γκάφα :)
 
Καλως ορισες Καλλιστη στο φορουμ -πολυ ενδιαφεροντα αυτα που γραφεις ,ενδιαφεροντα τα γουστα σου μα πανω απο ολα το παθος σου!

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα Ιωάννα.
Όπως έλεγε και η συνονόματή μου στους Απαράδεκτους ( ελληνική σειρά της εποχής μου), διάβασα πολύ Κούντερα και αυτό με έκανε ευάλωτη!
Αχαχαχαχαχαχαχα!!!!!Κλαιαιαωωωωω!κλαιω-χαχα!!!!
Χαρα μας να σε γνωριζουμε.Και να γραφεις και να εκφραζεσαι οσο και οπως νιωθεις.
Αλλωστε κατανοω το ενθουσιασμο σου που μπορεις να εκφραστεις ΓΡΑΠΤΑ αναμεσα σε ανθρωπους που συμμεριζονται την ιδια αγαπη στα βιβλια.Ελπιζουμε να μοιραστουμε ομορφες αναγνωστικες κι οχι μονο εμπειριες.


Ένα από τα πρώτα βιβλία που θυμάμαι με συγκίνηση είναι Η καλύβα του μπαρμπά-Θωμά. Δεν το καλοθυμάμαι, αλλά θυμάμαι τα συναισθήματα (στενόχωρα) που μου προκαλούσε. Θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω και να το διαβάσω και στα παιδιά μου
Η ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΜΠΡΑΜΠΑ -ΘΩΜΑ συγκλονιστικο βιβλιο κι αργησα πολυ να την ανακαλυψω!
Μιας κι εισαι μανουλα ,να χαιρεσαι τα παιδακια σου και να τους μεταδιδεις αξιες σαν αυτου του βιβλιου, γιατι το να σμιλευεις ακεραιους χαρακτηρες στους κολπους μιας ομορφης οικογενειας ειναι το υψιστο σκαλοπατι της δημιουργιας.
 
Top