Η ακουστική των λέξεων

[Χρυσηίδα]

Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη που κατά έναν περίεργο τρόπο κατηγοριοποιώ τις λέξεις σε καλές και κακές ανάλογα με τον ήχο τους.

Ούτε έχω σκεφτεί πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό, αλλά δυο - τρία συμπεράσματα τα έχω βγάλει.

Κορυφαίο εύηχο γράμμα για μένα είναι το -λ. Όταν η λέξη περιέχει -λ γίνεται αυτομάτως όμορφη για μένα.

Γενικεύοντάς το λίγο μπορώ να πω ότι και τα δύο υγρά (λ και ρ) κάνουν τη λέξη εύηχη.

Στον αντίποδα κατατάσσω τα συριστικά. Είναι στ' αυτιά μου σκληρά και άγρια, οπότε και οι λέξεις που τα περιέχουν σκληρές κι αυτές. Ύστερα, βέβαια, υπάρχουν ένα σωρό συνδυασμοί και γι' αυτό το λόγο γενικευτικό "κανόνα" δεν μπορώ να βγάλω.

Πάντως, για χρόνια αντιπαθούσα το όνομά μου λόγο του - σ. Ή, μάλλον, του -σα. Κραυγαλέο κάπως, το συριστικό πλάι στο "φωναχτό" -α .... και το υγρό στην αρχή δε σώζει την κατάσταση με τίποτα.

Με απλά λόγια, την κάθε λέξη τη σκέφτομαι και ακούω τον ήχο της. Και όταν μπορώ να επιλέξω, θα επιλέξω την πιο καλή στα αυτιά μου.

Έχω επίσης αναρωτηθεί πολλές φορές αν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στον ήχο της λέξης και το νόημά της. Κάποιες φορές, μπορεί και αυθαίρετα, εντοπίζω πράγματι σύνδεση. Δηλαδή, εύηχη λέξη = θετική σημασία.

Αλλά, προφανώς, υπάρχουν ένα σωρό παραδείγματα που μπορούν να ανατρέψουν αυτή τη σύνδεση. Σκέφτομαι τώρα τη λέξη μ@λ@κ@ς, και το συνδυασμό χειλικού και υγρού, που είναι κορυφαίος για μένα, αλλά δυστυχώς το νόημά της δεν είναι και το καλύτερο δυνατό

 

[Άλφα]

Noμίζω πως το κατά πόσο μια λέξη θα μας κάνει θετική ή αρνητική εντύπωση είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων ,μέσα σ'αυτούς και των φωνημάτων που αυτή εμπεριέχει. Ακόμη όμως ,παίζουν ρόλο και οι υποσυνείδητες εντυπώσεις που έχουμε διαμορφώσει από το ακουστικό μας περιβάλλον όσα χρόνια ζούμε.Γι'αυτό πιστεύω πως κάποιες λέξεις όντως μπορεί να μας χτυπούν όμορφα στο αυτί ,μόνο και μόνο λόγω της μουσικότητάς τους αλλά αν κοιτάξουμε από ψυχαναλυτική σκοπιά υπάρχει κάποιος λόγος που μας είναι αρεστές πέρα από τον ακουστικό.
Κάτι που μπορώ να σκεφτώ , είναι πως λόγω ενστίκτου ,ό,τι παραπέμπει σε γρύλισμα το αντιμετωπίζουμε ασυνείδητα ως επικίνδυνο και ως απειλή.Φυσικά ακολουθούν άλλοι μηχανισμοί που θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα που φτάνει στη συνείδησή μας.
Αυτή είναι μια πιθανή ερμηνεία που έχω δώσει προσωπικά στο φαινόμενο , γιατί και εμένα με έχει απασχολήσει κατά καιρούς το αίσθημα που ακολουθεί την εκάστοτε λέξη.

 

[Φαροφύλακας]

Σκέφτομαι τώρα τη λέξη μ@λ@κ@ς, και το συνδυασμό χειλικού και υγρού, που είναι κορυφαίος για μένα, αλλά δυστυχώς το νόημά της δεν είναι και το καλύτερο δυνατό

Ένα βιαστικό σχόλιο μοναχά για την ώρα: ίσως η λ. μ@λ@κ@ς (χεχε, πολύ κρύψιμο, τί να σου πω!) έχει θετική αποτίμηση ως προς τον χρήστη αφού μειώνοντας κάποιον άλλο εξορισμού ανεβάζουμε εαυτόν.

 

[Πιούζυ]

Ένα βιαστικό σχόλιο μοναχά για την ώρα: ίσως η λ. μ@λ@κ@ς (χεχε, πολύ κρύψιμο, τί να σου πω!) έχει θετική αποτίμηση ως προς τον χρήστη αφού μειώνοντας κάποιον άλλο εξορισμού ανεβάζουμε εαυτόν.

Επειτα και κυριολεκτικα να το παρουμε, με τη σημερινη εννοια -γιατι στα αρχαια ειχε αλλη ερμηνεια- η λεξη ειναι θετικη διοτι μπορουμε να ισχυριστουμε οτι ο φερων τον χαρακτηρισμο εχει μια υγιη σεξουαλικη ζωη.

 

[Ιωάννα]

Επειτα και κυριολεκτικα να το παρουμε, με τη σημερινη εννοια -γιατι στα αρχαια ειχε αλλη ερμηνεια- η λεξη ειναι θετικη διοτι μπορουμε να ισχυριστουμε οτι ο φερων τον χαρακτηρισμο εχει μια υγιη σεξουαλικη ζωη.

ωραια το εθεσες!!!

 

[Φιλόσοφος]

Σκεφτείτε και την λέξη "καπιταλισμός".
Έχει αντιπροσώπους όλων των κατηγοριών συμφώνων.
κ : ουρανικά
π : χειλικά
τ : οδοντικά
λ : υγρά
σ : συριστικό
μ : ένρινο
(λείπουν βέβαια τα διπλά, αλλά αυτά είναι συνδιασμοί των ανωτέρω.)

 

[Χρυσηίδα]

Θεωρείς, ωστόσο, ότι αυτό κάτι σηματοδοτεί;

Να σου πω την αλήθεια, με έβαλες σε σκέψεις και ψάχνω να βρω κι άλλες λέξεις που να παρουσιάζουν αυτό το φαινόμενο. Στην αρχή σκέφτηκα ότι δε θα είναι καθόλου δύσκολο, γιατί στην ελληνική διαθέτουμε πολυσύλλαβες λέξεις. Ακόμα, όμως, δεν έχω βρει κάτι. Πάντα κάτι λείπει ))

 

[Χρυσηίδα]

Και ναι!!!!!!! Μετά από αρκετό πονοκεφάλιασμα βρήκα :

παρακατιανός