Η Τεχνητή Νοημοσύνη γράφει λογοτεχνία και φτιάχνει τέχνη

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Γιατί δεν θα έχει την χάρη; Πώς μπορείς να το προεξοφλείς αυτό;

Έλεγα πιο πάνω πως η ΤΝ μόλις γεννήθηκε κι είναι βρέφος. Η Κομανέτσι είχε χάρη στο απόλυτο 10άρι της στην βρεφική της ηλικία;
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Όσον αφορά τα καλλιτεχνικά, θα περιμένω να ενηλικιωθεί η TN για να αποκτήσει έστω τον θαυμασμό μου. :)))) Οι φωτογραφίες που είναι εδώ αναρτημένες δεν μου λένε κάτι, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το λένε φωτογραφία όταν απεικονίζεται κάτι που προσπαθεί να μοιάσει σε κάτι, στην συγκεκριμένη περίπτωση σε άνθρωπο, φαίνεται ότι είναι ψεύτικο. Ας την ονομάσουν κάπως αλλιώς αυτή την τεχνική, φωτογραφία πάντως δεν είναι. :ζντόινγκ:
Το ίδιο και στην Λογοτεχνία, θα περιμένω να διαβάσω κάποιο "ώριμο" έργο της για να κρίνω.

Δεν ξέρω αν στο μέλλον κάπως αυτονομηθεί (ελπίζω χωρίς παρατράγουδα όπως στην ταινία 2001 Οδύσσεια του Διαστήματος), με τα ως τώρα στοιχεία πάντως, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δημιουργεί δίνοντάς της κάποιος άλλος δεδομένα (στην περίπτωση μας ο άνθρωπος - χρήστης) για να φτιάξει ότι είναι να φτιάξει. Οπότε ως επαγγελματικό εργαλείο μοιάζει χρήσιμη η ΤΝ, στα καλλιτεχνικά όμως υστερεί γιατί δεν έχει πρωτογενής σκέψη (και δεν ανάφερα και τα συναισθήματα).
 
Πολυ ενδιαφερον το θέμα και η συζητηση που γίνεται. Κατα την γνωμη μου δεν το θεωρω απιθανο καποτε η τεχνητη νοημοσυνη να ξεπερασει τον ανθρωπο. Ποιος θα μας το έλεγε αλλωστε πριν πενηντα μολις χρόνια οτι ο καθε ανθρωπος θα είχε μια συσκευη με την οποια θα μπορουσε να επικοινωνησει με οποιονδηποτε ανθρωπο πάνω στον πλανητη, με την ίδια συσκευη να βγαλει φωτογραφιες και βιντεο, να δει ταινιες, να ακουσει μουσικη, να εχει μέσα χιλιαδες βιβλία και να μπορει να διαβασει, να πληρωνει λογαριασμους, να έχει προσβαση σε οποιαδηποτε πληροφορια, να ενημερωνεται και χιλια δυο αλλα. Και όλα αυτα με μια συσκευή στην τσεπη μας!!! Με όλα αυτα τα απιστευτα και θαυμαστά που έχει επιδειξει η τεχνολογια και την τρομακτικη εξελιξη που έχει, θα ήταν κοντοφθαλμο να αποκλεισουμε τελειως οτι η τεχνητη νοημοσυνη μπορει να ξεπερασει τον ανθρωπο.
Οκ εδω μιλαμε για την ανθρωπινη νοημοσυνη και ένα ασυλληπτης πολυπλοκοτητας ανθρώπινο όργανο όπως είναι ο εγκεφαλος αλλά και πάλι δεν μπορω να το αποκλεισω. Προσωπικα δεν θα ηθελα να το δω να συμβαινει αυτό, η τεχνητη νοημοσυνη να ξεπερναει τον ανθρωπο. Δεν ξερω γιατι. Ισως απλα απο έναν ρομαντισμο, ίσως απο έναν φοβο οτι το πραγμα μπορεί να ξεφυγει, ίσως και απο μια ανασφαλεια για το αγνωστο ο κοσμος θα αλλαξει και δεν θα είναι ξανά ίδιος, μπορεί όλα αυτα μαζί μπορει και κατι αλλο.
 
Διαβάζοντας το συγκεκριμένο thread και έχοντας μια κάποια γνώση επί του θέματος (λόγω σπουδών) θα ήθελα να σχολιάσω περαιτέρω τα παρακάτω:

Δεν είναι φτιαγμένο από κόκαλα, από ιστούς, από μύες και δεν τρέχει αίμα σε κάποιες φλέβες. Το αποτέλεσμα όμως (σε φυσικό / σωματικό επίπεδο) είναι το ίδιο: περπατά, πηδά, τρέχει, κάνει κουτσό στο ένα πόδι, ανεβαίνει σκαλιά και κάνει πιρουέτες.
Αυτό που πολύ εύστοχα περιγράφεται εδώ είναι η ανεξαρτησία από το υπόστρωμα. Ας σκεφτούμε το εξής: ο άνθρωπος διαθέτει την ικανότητα να θυμάται γεγονότα και καταστάσεις χάρη στην ενεργοποίηση ενός συνόλου νευρώνων μέσω ενός ερεθίσματος που λαμβάνει. Άρα, η ικανότητα αυτή που διαθέτουμε οφείλεται σε βιολογικό / χημικό υλικό.

Ωστόσο, μνήμη διαθέτουν και οι υπολογιστές. Όταν αποθηκεύουμε ένα αρχείο στον υπολογιστή μας (έστω σε έναν σκληρό δίσκο), τότε η κεφαλή μαγνητίζει μια θέση στον δίσκο με έναν από δύο διαφορετικούς τρόπους (έστω ο τρόπος Α για το δυαδικό ψηφίο (bit) 0 και ο τρόπος Β για το δυαδυκό ψηφίο 1). Έπειτα, όταν θέλουμε να ανακτήσουμε το αρχείο, τότε η κεφαλή εντοπίζει την θέση όπου το αρχείο αποθηκεύτηκε και με βάση τον πρότερο τρόπο με τον οποίο μαγνητίστηκε το κάθε διαδοχικό σημείο, γίνεται η μετατροπή σε δυαδικά ψηφία.

Με παρόμοιο τρόπο θα μπορούσαμε αφελώς να θεωρήσουμε πως και μια λίστα αγορών για το σουπερμάρκετ είναι ένα είδος "μνήμης", ή μάλλον ένας τρόπος κωδικοποίησης αντικειμένων που για εμάς έχουν αξία. Άρα, με δεδομένο έναν αποτελεσματικό τρόπο κωδικοποίησης, τόσο ένα έμβιο όσο και ένα άβιο σώμα δύναται να έχει μνήμη.

Η έννοια της ανεξαρτησίας από το υποβόσκον υλικό μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες έννοιες πέρα από την μνήμη, όπως λόγου χάρη ο υπολογισμός. Ο Άλαν Τούρινγκ απέδειξε πως μια καθολική μηχανή Τούρινγκ, δηλαδή μια μηχανή που μπορεί να διαβάσει / γράψει σύμβολα (π.χ. 010010) από / σε μια ταινία, τότε είναι ικανή να πραγματοποιήσει (σχεδόν) κάθε υπολογισμό. Με τον όρο μηχανή δεν θεωρείται ο σημερινός υπολογιστής, όπως εμείς τον γνωρίζουμε, ο οποίος μάλλον είναι μια (από τις πολλές) μορφή που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια μηχανή. Η έννοια της υπολογισιμότητας μάλλον είναι και αυτή ανεξάρτητη από την ύλη - θα μπορούσε να είναι κάποιος άνθρωπος η «μηχανή» που κάνει τους υπολογισμούς.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι έννοιες στις οποίες μπορεί να επεκταθεί η «ανεξαρτησία από την ύλη» είναι ακόμη περισσότερες, πιθανώς πολλές και από αυτές που αναφέρονται από τον @Φαροφύλακας :

Το ίδιο είναι και με την ΤΝ, όμως σε επίπεδο πνεύματος. Δεν θα τρέχει σε νευρώνες και σε έναν εγκέφαλο του δικού μας τύπου. Αυτό όμως δεν την εμποδίζει να έχει κάποια μέρα το ίδιο αποτέλεσμα: σκέψη, πνεύμα, διανόηση, συναισθήματα, ψυχολογία ή και σοφία. Ή και πράγματα που δεν έχουμε φανταστεί, με την... περιορισμένη μας φαντασία.
Πέρα από τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης να επιτύχει κάποιου είδους γενική νοημοσύνη, θα ήθελα να σταθώ στο κομμάτι του κατά πόσο τα επιτεύγματα της είναι «όμορφα» από αισθητικής απόψεως. Για παράδειγμα, στο σκάκι είναι γνωστό πως μια καλή μηχανή είναι ικανή να κερδίσει έναν οποιονδήποτε άνθρωπο σε μια παρτίδα. Ωστόσο, σπάνια θα απολαύσω ένα τέτοιο παιχνίδι, καθώς γνωρίζω εκ των προτέρων ποιος θα κερδίσει. Μπορεί η μηχανή να παίξει «ωραίο» σκάκι, αλλά για μένα δεν έχει τόση σημασία, για τον απλούστατο εξής λόγο: εάν ο παγκόσμιος πρωταθλητής κερδίσει έναν πολύ μέτριο αντίπαλο, τότε κανείς δεν θα εστιάσει στο κατά πόσο έπαιξε «ωραίο» σκάκι (ακόμη και εάν το έκανε), ακριβώς επειδή η έκβαση του παιχνιδιού είναι μάλλον γνωστή. Ωστόσο, όταν «μάχονται» δύο εξίσου δυνατοί αντίπαλοι, τότε είναι δυνατό να αναγνωρίσουμε «όμορφες» κινήσεις, όπως μια θυσία της βασίλισσας. Το ρίσκο που έχει μια τέτοια κίνηση όταν λαμβάνει χώρα απέναντι σε έναν ισάξιο αντίπαλο είναι πολύ μεγαλύτερο από όταν συμβαίνει ενάντια σε έναν κατώτερο αντίπαλο, διότι ο πρώτος δύναται να σε κερδίσει σε περίπτωση που κάνεις το παραμικρό λάθος, ενώ ο δεύτερος μάλλον όχι.

Συνεπώς, η «ομορφιά» μιας κίνησης (για μένα) είναι εξαρτημένη από το πλαίσιο (context) στο οποίο αυτή γίνεται. Άρα, η μηχανή μπορεί να εντοπίζει βέλτιστες κινήσεις, αλλά θεωρώ πως στερούνται «ομορφιάς» ακριβώς επειδή είναι αναμενόμενο πως αυτό θα συνέβαινε. Μάλλον όσο μεγαλύτερη είναι η αβεβαιότητα του αποτελέσματος, τόσο πιο «όμορφο» είναι το παιχνίδι (τουλάχιστον κατά την άποψη μου)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Επίσης, η ΤΝ δεν είναι μία. Για αρχή, ακόμη και μία μόνη, σε αντίθεση με τον άνθρωπο, μπορεί να λειτουργήσει σαν πάμπολλοι άνθρωποι διαφορετικοί. Κι από εκεί και πέρα, υπάρχουν ένα σωρό ανταγωνιστικές μεταξύ τους ΤΝ.

Στην αγορά ήδη έχουν εφαρμογή, πράγμα, που όπως είπα, κάνει αναπόφευκτη την γρήγορη εξέλιξή τους.

Η εφαρμογή της στην τέχνη δεν είναι καν τριτεύουσα. Διότι, βέβαια, το άμεσο ενδιαφέρον είναι για εφαρμογή της στην ίδια την τεχνολογία, την οικονομία αλλά και τον πόλεμο. Κι όμως, στην τέχνη, σε όλο το μεγαλείο της ποικιλίας και της φαντασίας, ήδη μοιάζει να τα πάει εξαίρετα.

Πιστεύω πως η άρνηση μιας μερίδας κόσμου πατάει σε γνωστούς μηχανισμούς. Καταρχήν, τον ναρκισσισμό των ανθρώπων, που θεωρούμε εαυτόν το κέντρο και αξεπέραστη αιχμή της φύσης.

Έπειτα την γνωστή φοβία για κάθε τι καινούργιο. Κάθε νέα τεχνολογική εξέλιξη αντιμετωπίζεται με καχυποψία. Δείτε π.χ. αυτό το σκίτσο, αρχές του 1900, για τον κακό ηλεκτρισμό που ξεκίνησε τότε να εξαπλώνεται.



Ένας άλλος λόγος, είναι η αβεβαιότητα κι ο φόβος για την δική μας θέση: θα έχουμε την δουλειά μας ή θα μας την κλέψει η ΤΝ σε αυτόν τον κόσμο που δεν μπορούμε πια να παρακολουθήσουμε τις ταχύτατες αλλαγές του; Πώς να νιώσει π.χ. ένας γραφίστας που φτιάχνει λογότυπα όταν εγώ γράφω πιο πάνω πως η ΤΝ μου έβγαλε σωστό λογότυπο σε δευτερόλεπτα; Όμως κι όλοι μας.


Από εκεί και πέρα, για εμένα φαντάζει αναπόφευκτο πως η ΤΝ θα ξεπεράσει τον άνθρωπο. Όπως εκείνη η μηχανή που, σε σωματικό επίπεδο, ξεκινά και κάνει αυτά που κάνει ο άνθρωπος (κουτσό, τούμπες, τρέξιμο κτλ.) και μπορεί να ενσωματώσει πολύ περισσότερα (π.χ. άλματα μακρύτερα από τον άνθρωπο, τρέξιμο ταχύτερο από τον άνθρωπο και πτήση) το ίδιο είναι αναπόφευκτο και στο επίπεδο της νοημοσύνης (και μια μέρα και του πνεύματος). Ήδη κάνει πιο γρήγορα πράξεις, γράφει κώδικα πιο γρήγορα, ζωγραφίζει πιο γρήγορα και γνωρίζει πολύ περισσότερα.

Είναι βέβαια ατσούμπαλη, κάνει λάθη, και δεν έχει δική της βούληση. Μα.. μόλις γεννήθηκε.

Από όταν πρωτοπέταξαν μια σπιθαμή πάνω από την γη οι αδερφοί Ράιτ (1903) μέχρι την προσεδάφιση στο Φεγγάρι* (1969) περάσαν μόλις 66 χρόνια. Πώς να αποτολμήσεις πρόβλεψη για μια εποχή και τεχνολογία που έχει φύσει πρόοδο γεωμετρική;


*να προλάβω: μη μου πει κανείς πως είναι άλλη τεχνολογία. Χαίρω πολύ. :ρ
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Έπειτα την γνωστή φοβία για κάθε τι καινούργιο. Κάθε νέα τεχνολογική εξέλιξη αντιμετωπίζεται με καχυποψία. Δείτε π.χ. αυτό το σκίτσο, αρχές του 1900, για τον κακό ηλεκτρισμό που ξεκίνησε τότε να εξαπλώνεται.



Ένας άλλος λόγος, είναι η αβεβαιότητα κι ο φόβος για την δική μας θέση: θα έχουμε την δουλειά μας ή θα μας την κλέψει η ΤΝ σε αυτόν τον κόσμο που δεν μπορούμε πια να παρακολουθήσουμε τις ταχύτατες αλλαγές του; Πώς να νιώσει π.χ. ένας γραφίστας που φτιάχνει λογότυπα όταν εγώ γράφω πιο πάνω πως η ΤΝ μου έβγαλε σωστό λογότυπο σε δευτερόλεπτα; Όμως κι όλοι μας.
Σωστό. Μην ξεχνάμε τους Λουδίτες, κατά τη βιομηχανική επανάσταση που πηγαίναν και σπάγανε τα μηχανήματα -γιατί θα έπαιρναν τη θέση των εργατών (https://el.wikipedia.org/wiki/Λουδισμός)
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
H προσωπική μου ένσταση στο παρόν νήμα, δεν αφορά καθαυτή την καχυποψία που δείχνουμε σε ό,τι καινούργιο, αλλά κατά πόσο οι καλλιτεχνικές δημιουργίες της ΤΝ θα θεωρούνται τέχνη.

Πληκτρολογώντας κάποιες λέξεις σε μια εφαρμογή δεν κάνει τον χρήστη καλλιτέχνη (ούτε την ΤΝ κατά την γνώμη μου). Αν είναι στον παρόν διαγωνισμό, ας κερδίσει το χρηματικό έπαθλο η ΤΝ κι όχι ο χρήστης που πιθανόν δεν θα ξέρει, παράδειγμα, να πιάνει ούτε πινέλο ζωγραφικής. Το όποιο υβριδικό δημιούργημα, δημιουργείται από άλλο μέσο. Δεν είναι αντικειμενικό κατά την γνώμη μου να συγκρίνουμε φωτογραφία από φωτογραφική μηχανή, με αυτό το κατασκεύασμα της ΤΝ που το βαφτίζουν φωτογραφία. Ας κάνουν έναν διαγωνισμό με δημιουργίες της ΤΝ.

Το ότι πληκτρολογούμε τις κατάλληλες εντολές και γράφει κείμενο δεν κάνει την ΤΝ καλλιτέχνη, αλλά έναν καλό (άριστο, υπερτέλειο)
τεχνίτη, όπως άριστος τεχνίτης είναι μια σελίδα excel που του βάζεις δεδομένα και σου βγάζει παπάδες (κατά την έκφραση :)))) ) στα αποτελέσματα. Από την άλλη, επειδή ο χρήστης (ένας υπάλληλος γραφείου για παράδειγμα) βάζει κάποια δεδομένα, δεν τον κάνει ευφυή μαθηματικό μυαλό. Επίσης, με την ίδια λογική, σε έναν μαθηματικό διαγωνισμό γιατί δεν βάζουν κι ένα κομπιούτερ δίπλα στους ανθρώπους που διαγωνίζονται, να διαγωνιστεί κι αυτό;

Κατά την άποψή μου, με τα όσα γνωρίζουμε ως τώρα, η ΤΝ θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εργαλείο και όχι ως καλλιτεχνική οντότητα.

Ας συνεισφέρω κι εγώ με ένα λινκ στην κουβέντα: θα ήθελα να διαβάσω ένα νέο βιβλίο που βγήκε με τίτλο ΜΠΟΡΕΙ Ο ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ... ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΟΣ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΑΝΗΣ, ΝΑ ΔΙΚΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΙΚΕΙ; Δεν εστιάζει στην τέχνη, αλλά έχει αρκετά αρκετά ενδιαφέροντα θέματα που θίγει και όπως γράφει στην παρουσίαση του βιβλίου: "επιχειρείται εδώ να διερευνηθούν τα ζητήματα που εγείρονται με την ανάπτυξη της ΤΝ και να δοθούν κάποιες απαντήσεις, εξ ορισμού προσωρινές".
 
Με αφορμή το βιβλίο που προτάθηκε παραπάνω, θα ήθελα να προτείνω και εγώ ένα βιβλίο που μου φάνηκε ενδιαφέρον πρόσφατα.

Human Compatible: Artificial Intelligence and the Problem of Control (S. Russell, 2019)

Ο συγγραφέας εκθέτει διάφορες απόψεις και εξετάζει αρκετές πτυχές του θέματος, όντας ειδικός σε αυτό.

Κυκλοφορεί και μεταφρασμένο στα ελληνικά, ωστόσο δεν μπορώ να εκφέρω άποψη για τη μετάφραση, καθώς έχω διαβάσει αποσπάσματα από το πρωτότυπο μονάχα.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
@Πεταλούδα δεν νομίζω πως είναι έτσι.

Ίσως δεν συνειδητοποιούμε πως αυτό ακριβώς κάνουμε κι εμείς: γράφουμε λέξεις βάσει κάποιου (άγνωστου) αλγορίθμου. Μια (βιολογική) μηχανή είναι ο άνθρωπος, μια νοημοσύνη που τρέχει πάνω σε έναν (βιολογικό) εγκέφαλο. Και φοβάμαι πως ούτε η παρομοίωσή σου με το excel στέκει, άλλωστε. Το excel μοιάζει περισσότερο με το εργαλείο-αριθμομηχανή, ενώ η ΤΝ με το εργαλείο-μυαλό.

Το να ονομάζουμε τον ένα καλλιτέχνη και τον άλλο τεχνίτη, και πάλι, είναι σε λάθος βάση. Τεχνίτης ονομάζεται π.χ. αυτός που φτιάχνει μια μασέλα ή έναν καναπέ ενώ καλλιτέχνης αυτός που φτιάχνει τέχνη. Η ΤΝ δεν διεκδικεί τίποτα από τα δύο. Απλά παράγει και τέχνη. Κι αυτό, παρεμπιπτόντως, αναγνωρίζεται ήδη από τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι ήδη π.χ. αγοράζουν και κρεμάνε στον τοίχο έργα της ΤΝ. Δες π.χ. εδώ αν και τα σάιτ είναι ατελείωτα. Αυτό δεν είναι τέχνη; Πραγματικά τώρα; Επειδή δεν το έφτιαξε άνθρωπος;



(Μπορείς να το αγοράσεις εδώ)

Σίγουρα καλύτερη από το πώς ζωγραφίζω εγώ. Λογικό άλλωστε. Εγώ είμαι ένας περιορισμένος άνθρωπος. Και να ξαναθυμίσω την επωδό: ζωγραφίζει έτσι κι είναι μόλις βρέφος.

Πέρα από τον άνθρωπο και η ΤΝ παράγει τέχνη όπως άλλωστε και κάποια ζώα. Φαντάζομαι πως γνωρίζεις πως π.χ. οι ελέφαντες ζωγραφίζουν κανονικότατα, έτσι;



Ή ακόμη και το τραγούδισμα ενός αηδονιού, δεν είναι τέχνη; Η τέχνη, όσο και να μην θέλει να το χωνέψει ο ναρκισσισμός μας, δεν είναι αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο κι από ότι φαίνεται ούτε προνόμιο αποκλειστικά των έμβιων όντων.

Μου θυμίζει τα πρώτα χρόνια των κόμιξ που η πλειονότητα τα απαξίωνε, με επιχειρήματα και πάλι, και δεν τα αναγνώριζε ως τέχνη. Τώρα η γενική παραδοχή είναι πως τα κόμιξ είναι τέχνη. Ε, κι αυτό θα το καταπιούμε αργά ή γρήγορα. :))))

Σχετικά με την φωτογραφία, τώρα. Φυσικά αυτά που έβαλα πιο πριν δεν είναι φωτογραφίες, από την άποψη πως δεν απαθανατίστηκε κάποια πραγματική στιγμή.

Όπως στα είδη μουσικής που σμίγουν το ένα με το άλλο, έτσι και στην τέχνη τα είδη σμίγουν, νέα γεννιούνται και η τέχνη γίνεται πιο μεγάλη, πιο ποικίλη. Έτσι εκείνα είναι φτιαγμένα με την αισθητική της φωτογραφίας, χωρίς να απαθανατίστηκε κάποια αληθινή στιγμή. Ευτυχώς, που δεν θα συναντήσω ποτέ τέτοιους εφιάλτες, όπως εκείνες τις ρευστές δυσοίωνες φιγούρες. :))))

Και φυσικά, η φωτογραφία (λυπάμαι που θα το πω, γιατί ξέρω πως αγαπάς την φωτογραφία, όπως κι εγώ άλλωστε), φύσει από τις πιο "εύκολες" τέχνες. Τι θα είναι για την ΤΝ να επιλέγει με έναν φακό να απαθανατίζει στιγμές τριγύρω της;

Όμως για μένα δεν έχει τόση σημασία αν κάτι είναι πίνακας, φωτογραφία ή φωτογραφοπίνακας. Υπήρχαν τα κόμιξ, ενώθηκαν με τα μυθιστορήματα και κάναν τα graphic novels. Που ο Daniel Clowes επιμένει πως είναι απλά κόμιξ. Έχει σημασία τί είναι όλα αυτά; Πώς κατηγοριοποιούνται από τους ταξινομητές, ξέρω 'γώ, της Βικιπαίδειας; Είναι τέχνη. Κάτι μας λέει. Δεν μας λένε τα πάντα σε όλους τα ίδια πράγματα. Αυτό είναι το μεγαλείο της τέχνης. Στον καθένα μας θα μιλήσει κάτι διαφορετικό. Ξέρεις πόση ανθρώπινη τέχνη μου είναι αδιάφορη; Και πιστεύεις πως δεν μου προκαλεί συναισθήματα κανένα έργο της ΤΝ;

Ήδη έχει γεμίσει ο κόσμος τέχνη από τους ανθρώπους και δει σήμερα που παράγει η βάση. Η τέχνη δεν θα είναι ποτέ ξανά αυτό που ήταν. Για κάποιους για κακό. Για εμένα για καλό. Διότι κανείς δεν μας στερεί την τέχνη που αγαπάμε. Η νέα, διαφορετική τέχνη δεν σβήνει, δεν καταστρέφει. Όλα τα υπόλοιπα, τα παλιότερα, συνεχίζουν να υπάρχουν εάν αυτά αγαπάει κάποιος.
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Η βασική μου διαφωνία είναι ότι η ΤΝ δεν είναι αυτόνομη, δέχεται εντολές από τον άνθρωπο, εκεί και ο παραλληλισμός μου με μια σελίδα του excel. Ο ελέφαντας και το αηδόνι είναι αυτόνομα, η ΤΝ όχι. Ο άνθρωπος με την ΤΝ έχει ένα εργαλείο να δημιουργήσει σε τέχνες που δεν έχει ιδέα.
Προσωπικά, θα μπω στην εφαρμογή να φτιάξω κάτι, αλλά δεν θα θεωρήσω τον εαυτό μου ούτε ζωγράφο, ούτε συγγραφέα παράδειγμα.

Δεν αμφιβάλω ότι από την ΤΝ βγαίνουν ωραίες δημιουργίες, αλλά και άσχημες, όπως και στις (αποκλειστικά) ανθρώπινες δημιουργίες. Θα δείξει ο χρόνος πως θα εξελιχθεί όλο αυτό. :χμ:
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Για την ώρα, χρησιμοποιείται έτσι, κατά παραγγελία. Νομίζω πως είναι πανεύκολο να την βάλεις να ζωγραφίζει κατά βούληση. Δηλ. το δύσκολο έχει ήδη επιτευχθεί. Αν δεν το κάνουν είναι γιατί θα παράγεται τέχνη που κανείς δεν θα βλέπει. Ήδη η ποσότητα τέχνης που παράγεται από ανθρώπους αλλά πλέον και ΤΝ είναι απάνθρωπη κι αυτό μόνο θα αυξάνει εκθετικά. Μπήκα σε μια πλατφόρμα για μπάντες, και κάθε ένα λεπτό ανεβαίνει ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Έβαλα να ακούσω δειγματοληπτικά, κάποια ήταν εξαίρετα. Ποιος να πρωτοακούσει όμως τι όταν πλέον παράγει άμεσα σύσσωμη η βάση.

Πάντως, έχω περιέργεια να δω εάν θα προλάβω τα πρώτα ανδροειδή. Φοβάμαι πως όχι. Τον αγώνα να τους αναγνωριστούν δικαιώματα και τους πρώτους μεικτούς γάμους, σίγουρα όχι.
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Είναι, πράγματι, χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Το πρώτο ημιτελές έργο που είδα να ολοκληρώνει η ΤΝ ήταν η ημιτελής συμφωνία του Σούμπερτ:


έχει ενδιαφέρον το βιντεάκι γιατί εκεί αντιδρούν δύο σχετικοί μουσικοί και παθαίνουν πλάκα, με το καλλιτεχνικό σκέλος του αποτελέσματος.


Αυτό που με συναρπάζει είναι πως κάποια στιγμή θα έχουμε έργα των Beatles ή των Pink Floyd, που δεν γραφτήκανε ποτέ και ταινίες του Λυντς που δεν γυρίστηκαν ποτέ. Λυπάμαι μόνο που αυτό το τελευταίο ίσως δεν το προλάβω.
 
Last edited:
Αυτό που με συναρπάζει είναι πως κάποια στιγμή θα έχουμε έργα των Beatles ή των Pink Floyd, που δεν γραφτήκανε ποτέ και ταινίες του Λυντς που δεν γυρίστηκαν ποτέ.
Αυτό που με συναρπάζει εμένα είναι πως υπάρχουν εφαρμογές της Τ.Ν. που ούτε μου περνούσαν από το μυαλό (όπως το παράδειγμα που ανέφερες).
 
Δεν πιστεύω πως θα λειτουργήσει καλά στο χώρο του βιβλίου ή ακόμη και του κινηματογράφου. Πολύ ντόρος για το τπτ. Ποιος θα πάει να αγοράσει βιβλίο που το έγραψε πρόγραμμα; δεν έχει ταυτότητα... δεν έχει προσωπικότητα... δηλ με ποιον να ταυτιστώ μετά; Αφού εμείς που διαβάζουμε... θαυμάζουμε την γραφή και την δημιουργία του συγγραφέα... και υποθέτω πάνω κάτω έτσι είναι και για τις ταινίες... ακούς Σπίλμπεργκ και λες αξίζει να την δω την ταινία. Είναι κάτι σαν τα ebooks κάποιους του βόλεψε. Ειδικά αυτοί που ταξιδεύουν... κάποιοι άλλοι θέλουν να μυρίζουν τις κόλες, να τα χαϊδεύουν.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Είναι ακόμη νωρίς για λογοτεχνία και ταινίες, αλλά το βλέπω να έρχεται. Πιστεύω πως σε ένα σημείο θα γράφει όσο καλά γράψανε οι μεγαλύτεροι συγγραφείς. Από εκεί και πέρα, προσωπικά, δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει δεν έχει ταυτότητα και προσωπικότητα. Επιμένω, οι περισσότεροι μοιάζει να μην συνειδητοποιούμε τι είναι ο άνθρωπος: ένα πρόγραμμα που τρέχει πάνω σε hardware.

Το πώς γράφει π.χ. ο Στίβεν Κινγκ ή πώς έγραψε η Αγκάθα Κρίστη, είναι βάσει αλγορίθμου. Ειδικά της Κρίστη, θα έλεγες πως ο αλγόριθμος είναι κι αρκετά απλός εξού και δεν είναι αδύνατο να αναπτυχθεί ΤΝ που να γράφει έτσι. Πολύ απλά, δεν θα μπορείς να το ξεχωρίσεις (εάν δεν σου το έχει πει κάποιος) οπότε το αν θα αναγνωρίζεις "προσωπικότητα" και "ταυτότητα", κατά μιαν εκδοχή, θα είναι περισσότερο θέμα... αυθυποβολής ή, προκατάληψης. :))))

Αλλά ναι, θα της πάρει λίγο ακόμη να γράψει καλή λογοτεχνία. Όμως θα έρθει μια μέρα που θα μπορεί να γράψει ακριβώς σαν Ντοστογιέφσκη. Ήδη το έχει πετύχει στην μουσική σύνθεση, όπως μπορείς να δεις το παραπάνω βιντεάκι, και... μόλις γεννήθηκε. Το οποίο είναι σούπερ εντυπωσιακό. Και είμαστε μόλις στο 2023, σχεδόν στην εποχή των σπηλαίων.
 
Last edited:
Top