Τίτλος: Περί Θανάτου
Πρωτότυπος τίτλος: As Intermitencias da Morte
Συγγραφέας: Jose Saramago
Μετάφραση: Αθηνά Ψυλλιά
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Έτος έκδοσης: 2007
Έτος πρώτης έκδοσης: 2005 (Πορτογαλικά)
ISBN: 978-960-03-5672-4
Το στόρυ: Βρισκόμαστε σε μία χώρα (η οποία δεν κατονομάζεται αλλά μοιάζει με την Πορτογαλία), ξαφνικά την Πρωτοχρονιά, σταματάει ο κόσμος να πεθαίνει. Τέλειο; Προσωρινά ναι. Τι γίνεται όμως όταν αρχίζουν να διαδηλώνουν οι εργολάβοι κηδειών, επειδή δεν έχουν δουλειά; Ή όταν το Υπουργείο Οικονομικών καταλαβαίνει ότι θα πτωχεύσει, διότι δεν βγαίνουν τα κουκιά για τις συντάξεις; Και κυρίως, γιατί σταμάτησε ο κόσμος να πεθαίνει;;
Ένα σχόλιο για το βιβλίο: Μα δεν διαβάσατε το στόρυ παραπάνω; Σταματάει ο κόσμος να πεθαίνει; Τι άλλο θέλει κανείς;; Έλα όμως που η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο η μαύρο... Θα έλεγα ότι το βιβλίο χωρίζεται σε δύο νοητά μέρη. Το πρώτο δείχνει τι γίνεται στην κοινωνία και την πολιτεία. Πως αντιδρά η κοινωνία; Τι κάνει ο απεγνωσμένος πρωθυπουργός που όλοι του ζητούν να βρει λύση στο σοβαρό πρόβλημα του τερματισμού των θανάτων; Και άραγε τι έχει να πει η Εκκλησία, της οποίας βασική αρχή είναι ο θάνατος, ο οποίος οδηγεί στην ανάσταση; Μπορεί μία συνεργασία με την μαφφία (όχι τυχαία τα δύο φ) να βοηθήσει; Το δεύτερο μέρος μας δείχνει τι γίνεται με το πρόσωπο που ονομάζουμε θάνατο.
Ένα δεύτερο σχόλιο για το βιβλίο: Δεύτερο βιβλίο του που διαβάζω μετά το περί τυφλότητος. Φίλοι μου, ο Σαραμάγκου είναι ένας πολύ ευφυής άνθρωπος. Και φαίνεται αυτό στην γραφή του. Χιούμορ (όχι σε βαθμό που να κουράζει), σάτιρα και τρομερά ηθικοπλαστικά φιλοσοφικά ζητήματα. Επειδή έχουν ακουστεί πολλά για την απουσία σημείων στίξεως: Παιδιά, το βιβλίο έχει κανονικά και τελείες και κόμμα και όλα. Απλώς οι τελείες δεν αφθονούν. Μια χαρά διαβάζεται το βιβλίο (αν και οι παράγραφοι είναι μεγάλες). Άλλο ένα βιβλίο του συγγραφέα που δεν έχει ονόματα, έχει πολλήήήή αφήγηση και σπάει το φράγμα της τέταρτης διάστασης. Δηλαδή αυτοσατιρίζεται ως βιβλίο. Επίσης, εξαιρετική δουλειά από την μεταφράστρια, η οποία έχει μεταφράσει όλα τα βιβλία του Σαραμάγκου, αν δεν απατώμαι.
Κατακλείδα: Τον συγκεκριμένα Νομπελίστα συγγραφέα ή θα τον λατρέψεις ή θα τον μισήσεις. Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία, το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Αν ανήκεις στην δεύτερη, δεν χάνεις κάτι να το διαβάσεις. 230 σελίδες είναι. Εγώ θα του βάλω για πλοκή 5/5 και γραφή 4/5 = 9/10.