Εντάξει...το παραδέχομαι. Έχω κι εγώ τα δικά μου κολλήματα

[Μανταλενα]

μικρες καθημερινες παραξενιες, χουγια...τα λεγομενα αγαπημενα κολληματα. ολα αυτα που μας κανουν χαρακτηριστικους, αστειους , εκνευριστικους καμια φορα στους γυρω αλλα που απλα δεν τα αλλαζουμε.

απο κλασικα τυπου ''μην του μιλατε μεχρι να πιει καφε'' και ''θελω στην ντουλαπα μου να υπαρχει μια ταξη'' μεχρι κ γω δεν ξερω τι..
τα δυο παραπανω προσωπικα δε με αφορουν, ομως ειχα μια τετοια συζητηση χθες το βραδυ με αφορμη το εξης μικρο μου κολληματακι:
δε θελω να υπαρχει ρολοι τοιχου ή επιτραπεζιο στο οπτικο μου πεδιο.
ΔΕΝ τα θελω καθολου,ντιπ. δεν τα μπορω . κ οσο κ αν συχνα βλεπω πανεμορφα κ γουστοζικα, στο σπιτι μου δεν εχω ουτε ενα παρα μονο των.. κινητων κ ρολογια χειρος.


κ φυσικα ακολουθει μια μεγαααλη σειρα κ αλλων κολληματων αλλα ας περιμενω να αποκαλυφθειτε κ σεις σιγα σιγα..

 

[Λευτέρης Λ]

Μάντυ, ωραίο νήμα
Λοιπόν...

---αν και καπνίζω, δεν αφήνω ποτέ γόπα σε τασάκι. Το καθαρίζω αμέσως
---δεν μπορώ να καθίσω για φαγητό ή να πάω για ύπνο αν υπάρχει πιάτο που δεν έχει πλυθεί
---χρησιμοποιώ ένα συγκεκριμένο κουταλάκι για τον καφέ και τη ζάχαρη. Αν τύχει και δεν το βρίσκω, παίρνω καφέ απ' έξω
---πίνω νερό μόνο σε πλαστικό κύπελλο, όχι σε ποτήρι
---ταξινομώ τα περιοδικά με αύξοντα αριθμό...αν έχει γίνει μπέρδεμα, μπορώ να φάω όλη τη μέρα (ή και τη νύχτα) ψάχνοντας

...για αρχή (θα επανέλθω)



---

 

[Ονειρευτής]

1) Δεν εισέρχομαι ποτέ με τα παπούτσια εντός της οικίας μου… (τηρώ ένα παλιό γιαπωνέζικο έθιμο).

2) Κάνω απαραιτήτως μπάνιο σε καθημερινή βάση… (ακόμα κι αν όλη την ημέρα κάθομαι σπίτι).

3) Τα προσωπικά μου αντικείμενα είναι επιμελώς τακτοποιημένα σε κλειστούς αποθηκευτικούς χώρους… (π.χ. συρτάρια, ντουλάπες, κομοδίνα, με αποτέλεσμα όταν ψάχνω κάτι να μην θυμάμαι που το έχω βάλει).

4) Έχω κόλλημα με τα ρολόγια – εν αντιθέσει με την δημιουργό του νήματος -… ( με αποτέλεσμα κάθε που αλλάζει η ώρα να δαπανώ τουλάχιστον μια μέρα για να τα διορθώνω), και

5) Δεν κοιμάμαι ποτέ σε ξέστρωτο κρεβάτι … (ανεξαρτήτου προηγηθείσας δραστηριότητας), και ποτέ με πυτζάμες!

 

[Λορένα]

Εχω πολλες παραξενιες αλλα μου ερχεται τωρα 1 στο μυαλο.

Το κρεβατι μου το στρωνω με συγκεκριμενο τροπο : επειδη χρησιμοποιω σεντονι, κουβερτα και παπλωμα το σεντονι ειναι πιο ψηλα στο κρεβατι (για να διπλωνει μετα, λιγο προς τα εξω) και τα αλλα πιο κατω. Στρωνονται συμμετρικα γυρω απο το κρεβατι και δεν ακουμπα τιποτα στο πατωμα.

Αν δε. ανακατευτουν στον υπνο, το νιωθω και με ενοχλει και ξυπνω και τα ξαναστρωνω ))

 

[Ίζι]

Μπράβο, ωραίο θέμα
- Όταν περπατάω κόβω φύλλα απ' τα φυτά, τα διπλώνω στη μέση και προσπαθώ να αφαιρέσω ολόκληρο τον μίσχο.
- Δεν μπορώ να καθίσω σε καρέκλα ή πολυθρόνα ή καναπέ με τα πόδια στο πάτωμα. Πάντα είναι πάνω στην καρέκλα/πολυθρόνα/καναπέ, διπλωμένα με κάποιον τρόπο. Ακόμα και στη δουλειά ή τον κινηματογράφο. Μόνο στα τρένα, λεωφορεία και στα ξένα σπίτια κάθομαι ανθρώπινα, αναγκαστικά

 

[Πολύνιους]

Χαχαχαχαχαχαχαχ έχω πεθάνει στα γέλια, πιο περίεργο μου φάνηκε αυτό του Λευτέρη με το συγκεκριμένο κουταλάκι και φυσικά όλη η ανάρτηση της Αντάρης.

- Δεν μπορώ να καθίσω σε καρέκλα ή πολυθρόνα ή καναπέ με τα πόδια στο πάτωμα. Πάντα είναι πάνω στην καρέκλα/πολυθρόνα/καναπέ, διπλωμένα με κάποιον τρόπο. Ακόμα και στη δουλειά ή τον κινηματογράφο. Μόνο στα τρένα, λεωφορεία και στα ξένα σπίτια κάθομαι ανθρώπινα, αναγκαστικά

Αυτό το έχω κι εγώ!

Έχω συγκεκριμένη θέση στο λεωφορείο που πάει από το σπίτι μου στο μετρό και άμα δεν την βρω έχω άλλη μία εναλλακτική, αλλιώς νιώθω πολύ άσχημα μέχρι να κατέβω. Στα άλλα λεωφορεία/μετρό θέλω οπωσδήποτε να κάθομαι στην δεξιά μεριά, δίπλα στο παράθυρο, έτσι όπως κινείται και όχι ανάποδα και σηκώνομαι μόνο αφού έχει σταματήσει να κινείται και νιώσω το μπρος-πίσω της αδράνειας, γιατί αλλιώς νιώθω να ζαλίζομαι, αν και αυτό το τελευταίο με την αδράνεια το έχω ξεπεράσει σε ένα βαθμό γιατί το είπα στην κολλητή μου και μετά μου έλεγε 'Έλα, σήκω, ψυχάκι' μπροστά σ' όλο το μετρό και σηκωνόμουν κ είδα ότι δεν είναι και τίποτα!

Το άλλο που με τρέλαινε είναι το κάλυμα του καναπέ να μην είναι στη θέση του, μπορεί να αράζαμε ωραία και καλά, αλλά άμα έβλεπα ότι κάποιος κάθεται ατσούμπαλα και το χαλούσε, τον σήκωνα για να το φτιάξω. Αλλά το έκοψα σ' ένα βαθμό γιατί συνειδητοποίησα ότι είναι τέρμα uncool.

Θα επανέλθω...

 

[Μπίλος]

Μερικά από τα δικά μου κολλήματα είναι ότι δεν θέλω και εγώ να ακούγεται τικ τακ από ρολόϊ και ειδικά βράδυ!
Επίσης θέλω όταν κοιμάμαι να κυριαρχεί απόλυτο σκοτάδι!
Πάντα πλένω τα χέρια μου πριν φάω οτιδήποτε ή πριν κοιμηθώ!
Όπου πηγαίνω θέλω να έχω μαζί μου ένα βιβλίο γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή που θα μου δωθεί ευκαιρία για διάβασμα και δεν θα έχω θα με πειράξει...

 

[Χρυσηίδα]

Ρε παιδιά, σας διαβάζω... σας ξαναδιαβάζω, πάω να γράψω κάτι, αλλά... τι να γράψω;

Εγώ είμαι μια χαρά :χαχαχα:

Τρελαίνομαι με το σπίτι μου όταν είναι καθαρό και τακτοποιημένο, αλλά συνήθως δεν είναι, διαβάζω κυρίως στο κρεβάτι, αλλά κι όπου τύχει, δε θα ήθελα να αφήνω άπλυτα πιάτα το βράδυ, αλλά συμβαίνει πολύ συχνά. Είμαι εναντίον κάθε κανόνα στην καθημερινότητα του σπιτιού, γιατί δεν ζω μόνη, οπότε αν βάλω εγώ κανόνες θα ζορίσω τους άλλους, αν βάλουν οι άλλοι κανόνες, θα ζοριστώ εγώ. Και επειδή το ζόρισμα είναι κακό πράγμα, το παίρνουμε χαλαρά και όλα καλά

Εντάξει, λίγο σιχασιάρα είμαι, αλλά όχι με τη μορφή κολλήματος.

 

[Πινόκιο]

Το πρωί δεν έχω διάθεση για πολλά πολλά μετά τις 10 αρχίζω να γίνομαι άνθρωπος οπότε φαντάζεστε πώς με βλέπουν οι συνάδελφοί μου

 

[Ελτζ]

Εχω εξαρτηση με το μαξιλαρι μου .Το εχω απο 5 χρονων.Τα εχω καταφερει και δεν εχει λιωσει) Το πρωτο που εβαλα στην βαλιτσα οταν ηταν να παω στο μαιευτηριο ηταν... το μαξιλαρι μου.Αν δεν το εχω μαζι . οπουδηποτε και να παω , δεν κοιμαμαι.Τι να πω για τα βιβλια μου......αν τα δανειζω, πραγμα σπανιο,απαιτω να μην τσακιζουν τις σελιδες,να μην τα ανοιγουν πολυ και χαλαει το εξωφυλλο, να μην αργουν να μου επιστρεψουν, γιατι μου λειπουν,εννοειται οτι τους κανω συστασεις πριν αποφασισω να τα παραδωσω στα χερια τους.Και για το τελος , δεν μπορω να κοιμηθω αν δεν διαβασω εστω και μια σελιδα.

 

[Μήτις]

long live the psychopaths!!
Έχω κι εγώ τις παραξενιές μου:
1. Όταν καπνίζω κρατάω το τσιγάρο μόνο με το δεξί χέρι, αν το κρατήσω με το αριστερό το σβήνω.
2. Δε μπορώ να κοιμηθώ σε δωμάτιο που: α. είχε πριν λίγο αναμμένα κεριά, β. έχει καπνίσει κάποιος έστω και ένα τσιγάρο
3. Στο ψυγείο βάζω πάντα το γάλο δίπλα στο χυμό, το χυμό δίπλα στο μίλκο και σε απόσταση λίγων εκατοστών τα μπουκάλια με το νερό (δεν πρέπει να ακουμπούν το μιλκο αλλά μπορούν να ακουμπούν μεταξύ τους). Αν τα αλλάξει κάποιος στο σπίτι εκνευρίζομαι
4. Αλλάζω κάλτσες 3 φορές τουλάχιστον την ημέρα, και καλσόν επίσης αν φοράω φόρεμα
5. Το σφουγγάρι μου είναι ΠΑΝΤΑ μωβ!

 

[Ευστρατια]

Νομίζω πως η λέσχη θα έπρεπε να μετονομαστεί σε λέσχη του Φρόυντ
Εμένα η ιδιοτροπία μου είναι ότι αν δεν πιώ καφέ πρώτα μη μου μιλήσεις καλύτερα, είμαι μές στα νεύρα. Επίσης, ίσως είναι κουραστικές οι εναλάγές στην ψυχολογία μου (μήπως να το κοιτάξω; ) Κατά τα άλλα δεν έχω ιδιαίτερες παραξενιές θα έλεγα, ούτε είμαι ψυχαναγκαστική με τις δουλειές του σπιτιού. Ίσως φταίει και το επάγγελμά μου (νοσηλέυτρια) και το έχω φιλοσοφήσει λίγο το πράγμα..

 

[Μια]

Το μόνο που έχω ,σαν τον Μπιλιο ειναι οτι δεν κοιμαμαι αν υπάρχει το παραμικρό φως και ο παραμικρός θόρυβος.Εκτός απο μια εκγενετής τάση στην μελαγχολία τελικά είμαι πολύ φυσιολογική,σας ευχαριστώ με απελευθερώσατε!!Α,ναι επίσης ζωγραφίζω συνέχεια ένα συγκεκριμένο πράγμα αλλά το έψαξα και δεν είναι ανησυχητικό.Μια ερώτηση:Ολα αυτά τα έχετε πει σε φίλους κλπ;

 

[Πολύνιους]

Πάντως θεωρώ υγιές να έχεις κολλήματα και έτσι φαίνεται, αφού οι περισσότεροι έχουμε... Και άλλο κόλλημα, άλλο ψυχαναγκασμός και φυσικά τελείως άλλο η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Δηλαδή εντάξει, γουστάρει ο Λευτέρης να βάζει την ζάχαρη με ένα συγκεκριμένο κουταλάκι και το σφουγγάρι της Μήτις είναι πάντα μωβ. Δεν καταλαβαίνω πού τους κάνει δυσλειτουργικούς αυτό...

 

[Λευτέρης Λ]

Α, ξέχασα να γράψω ότι εδω και πολλά χρόνια έχω τοποθετημένους 4 φωσφοριζέ μαρκαδόρους σε μια στυλοθήκη με αυστηρή σειρά και κατά ζεύγη: κίτρινος/ πράσινος και ροζ/πορτοκαλί
Δε γράφω ούτε σημειώνω ποτέ μ' αυτούς

Να το ψάξω;

 

[Πολύνιους]

Α, ξέχασα να γράψω ότι εδω και πολλά χρόνια έχω τοποθετημένους 4 φωσφοριζέ μαρκαδόρους σε μια στυλοθήκη με αυστηρή σειρά και κατά ζεύγη: κίτρινος/ πράσινος και ροζ/πορτοκαλί
Δε γράφω ούτε σημειώνω ποτέ μ' αυτούς

Να το ψάξω;

Όχι...

Παιδιά, σοβαρά τώρα έχω ακούσει πολύ χειρότερα, καλά είμαστε

 

[Μανταλενα]

ενταξει..γελαω πολυ. τα βρισκω ολα αυτα χαριτωμενα κ ''αναγκαια''.με την εννοια οτι δινουν ενα χρωμα στην καθημερινοτητα μας.
θελω ανοιχτες κουρτινες,να μπαινει φως κ δε δινω δεκαρα για τους γειτονες
δεν μπορω δυνατα την τηλεοραση κ τη μουσικη στο αυτοκινητο (παντα υπαρχουν εξαιρεσεις)
δε φοραω πιτζαμες κ δυσανασχετω με καλτσες μεσα στο σπιτι
διπλα στο κρεβατι μου υπαρχει παντα μια συγκεκριμενη κρεμα σωματος κ ''ο ερωτευμενος'' της ντοτρεμερ

κ εχω κ αλλα..

 

[Πολυξενη]

Αυτό με το κουταλάκι του καφέ του Λευτέρη Λ το θεωρώ φυσιολογικό, έχω κι εγώ ένα και βεβαιώνομαι πως είναι στη θέση του πριν πάω για ύπνο για να μην έχω δράματα το πρωί. Δεν πίνω σε πλαστικό ποτήρι (δε μ' ενοχλούν αυτά που παίρνουμε καφέ αλλά εκείνα που είναι σαν τάπερ) ούτε τρώω σε πλαστικό πιάτο και έχω ένα σταματημένο ρολόι στη βιβλιοθήκη μου. :χμχμ: Το οτι χρειάζομαι δική μου τουλάχιστον μισή ώρα κάθε πρωί πριν σηκωθώ από το κρεβάτι, πριν ανοίξω ραδιόφωνο, πριν φτιάξω καφέ, δεν το θεωρώ κόλλημα αλλά μια μικρή ιεροτελεστία για την αρχή της μέρας.

 

[Ονειρευτής]

Να συμπληρώσω επίσης ότι το πρωί ξυπνώ απαραιτήτως σε καθημερινή βάση εδώ και χρόνια με την βοήθεια τριών...ναι τριών, ρολογιών - ξυπνητηριών, τα οποία μεμονωμένα δείχνουν και διαφορετική, τόσο αναμεταξύ τους όσο και από την ισχύουσα εν Ελλάδι ώρα, ως εξής:

Το πρώτο είναι ξυπνητήρι - ραδιόφωνο, το οποίο ενεργοποιείται πέντε λεπτά πριν από το δεύτερο και δέκα πριν από το τρίτο, με ήχο από συγκεκριμένο μουσικό σταθμό.

Μετά από πέντε λεπτά κτυπάει το δεύτερο που είναι ηλεκτρονικό ξυπνητήρι, με ήχο : μπιπ,μπιπ,μπιμ.... το οποίο και κλείνει ακαριαίως, συνήθως πέφτοντας από το κομοδίνο!

Αφού κλείσω το δεύτερο, ακούγωντας τις μελωδικές μουσικές από το πρώτο, τότε μετά από πέντε λεπτά ενεργοποιείται αυτόματα η τηλεόραση, μέσω του ηλεκτρονικού ρολογιού που αναγράφεται στην οθόνη.

Αυτό δηλεί ρητώς και κατηγορηματικώς πως πρέπει να σηκωθώ από το κρεβάτι, να την κλείσω, και να οδεύσω προς το μπαθ!

Υ.Γ. Να προσθέσω πως τα τρία προαναφερθέντα ρολόγια δεν παράγουν τον παραμικρό ήχο κατά την λειτουργία τους, όπως άλλωστε και κανένα άλλο ρολόι, εντός της οικίας μου! )

 

[Αλίκη]

Από το πρωί σκέφτομαι τα κολλήματά μου επιτέλους ας τα γράψω να τελειώνω γιατί μ' έχει πιάσει κόλλημα!

Ένα κόλλημα που έχω είναι με τα μαλλιά μου. Επειδή είναι πολλά και σγουρά, πάντα μου πέφτουν. Και δεν υπάρχει περίπτωση να βρω τρίχα πάνω στα ρούχα μου και να την αφήσω εκεί. Και άπαξ και βρω μια τρίχα μετά αρχίζω να ψάχνομαι για να βγάλω όλες τις τρίχες που πιθανόν να έχουν πέσει και να είναι πάνω στα ρούχα μου. Μετά θα αρχίσω να τραβάω από καμία από το κεφάλι μου που μου φαίνεται ξέμπαρκη και στο τέλος καταλήγω να με λέει η μαμά μου να σταματήσω γιατί γίνομαι ψυχωτική. Απορία το χω, πραγματικά, δεν το κάνει καμιά άλλη αυτό;

Είμαι πολύ της ησυχίας. Δεν μπορώ τις φασαρίες, την τηλεόραση δυνατά, τη μουσική που δεν είναι δική μου δυνατά. Αν βάλω να δω κάτι στον υπολογιστή μου θα το έχω ίσα που να ακούγεται σε μένα για να μην ενοχλώ. Κι αν ακούω μουσική θα βάλω ακουστικά και θα τη δυναμώσω όσο θέλω (εκτός κι αν λείπουν όλοι από το σπίτι, αλλά και πάλι όχι τόσο εύκολα όσο τη δυνάμωνα παλιά). Μπορεί να θυμώσω με κάποιον που δυναμώνει τη φωνή παραπάνω απ' ότι θεωρεί φυσιολογικό το αυτί μου.

Στο φαγητό είμαι γενικά κάπως περίεργη, έχω συγκεκριμένη ιεροτελεστία με τα κόκο ποπς που πάντα πρέπει να υπάρχουν στο σπίτι, όπως και το γάλα σε ποσότητα γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο είναι αρκετό. Επίσης έχουμε δύο διαφορετικά είδη μαχαιροπίρουνα στο σπίτι. Κάτι με χρυσά και κάτι απλά. Από τα απλά όταν σπούδαζα Θεσσ είχα πάρει μερικά γιατί κανένα άλλο δεν ήταν σαν αυτά. Δεν ξέρω τι θα κάνω αύριο μεθαύριο όταν φτιάξω δικό μου σπίτι!!

Μπορεί να ακούσω χριστουγεννιάτικα τραγούδια το καλοκαίρι, έχω χριστουγεννιάτικα λαμπάκια όλο το χρόνο στο δωμάτιό μου (το ένα παραμύθι που έχω τελειώσει είναι χριστουγεννιάτικο), έχω ένα θέμα γενικά με τα χριστούγεννα.

Κοιμάμαι πάντα με τη πυτζάμα μέσα από την κάλτσα αλλιώς είναι αδύνατο να κοιμηθώ (το δεξί μπατζάκι πάντα ανεβαίνει στο γόνατο. Μόνο το δεξί) Επίσης η μαμά μου μου λέει ότι πάντα οι κάλτσες μου στα άπλυτα είναι η μία βγαλμένη κανονικά και η άλλη ανάποδα, και πάντα το ίδιο πόδι.

Δεν πίνω καφέ το πρωί, πίνω οπωσδήποτε ένα ποτήρι γάλα με κακάο, αν δεν το πιω μπορεί και να λιποθυμήσω (κάτι που παραλίγο να συμβεί όταν σπούδαζα Θεσσ) Αν πίνω κάτι σοκολατοκαφεοειδές πρέπει οπωσδήποτε να ασπρίζει από το γάλα, αλλά να μην έχει πολύ ζάχαρη, όταν πλησιάζει το καλοκαίρι αρχίζω να πίνω λεμονάδες, όταν τελειώνει τις σταματάω.

Μια και είπα καλοκαίρι, μου αρέσει μόνο το παγωτό βανίλια, άντε στο τσακίρ κέφι και σοκολάτα. Κανένα άλλο.

Χμμμ τι άλλα κολλήματα έχω; είμαι σίγουρη πως θα θυμηθώ κι άλλα...