Η αφεντιά μου ξέρει πως η εγκυκλοπαίδεια μάς μεγάλωσε, δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα τη δώσω ποτέ· είναι συναισθηματικό το δέσιμο, αγορασμένες με ιδρώτα άλλου. Επίσης, ποτέ μα ποτέ, η εγκυκλοπαίδεια δεν είναι παραπλανητική, ούτε χάνει την αξία της, (η δική μου, για παράδειγμα, γράφει για τη Γιουγκοσλαβία, σήμερα άλλη γράφει άλλα, αύριο άλλα. Θα ήταν παραπλανητική αν έγραφε όπως ο Καζαμίας).
Το δεύτερο θέμα, η κυρία Βικιπαίδεια. Έχει απόλυτο δίκιο η @Ίζι· είναι ένα σπουδαίο ανθρώπινο επίτευγμα. Εδώ θα συμπληρώσω πως, ο άπειρος ή αυτός που δεν έχει σωστό μπούσουλα, θα την απορρίψει εύκολα, αντίθετα, αυτός που ξέρει πού πατάει θα τη διαβάσει εύκολα. Ό,τι κοτσάνα κι αν περιέχει μέσα θα ξέρει και να διαβάσει το πριν και το μετά.