Διαβάζοντας στο χιόνι

[Ασάρα]

Ποια είναι τα ιδανικά σας αναγνώσματα ενώ έξω πέφτουν οι νιφάδες;

Σε ποιες σελίδες χάνεστε παρέα με μια κούπα αχνιστη σοκολάτα;

Για μένα σίγουρα ιδανικό βιβλίο για αυτή την εποχή είναι η Λάμψη του Κινγκ. Στοιχειωμένο ξενοδοχείο, συγγραφέας δίχως έμπνευση και μπόλικο χιόνι.

Χιόνι του Παμουκ, το βιβλίο δεν το έχω τελειώσει ακόμα αλλά οι περιγραφές της παρηκμασμενης πόλης καλυμμένης από το Χιόνι είναι πολύ δυνατές.

 

[ΚρίτωνΓ]

Παίζει να είμαι και ο εντελώς άκυρος! Διαβάζω την "Ξηρασία" της Jane Harper. Ζέστη αποπνιχτική!
Εντωμεταξύ πως να σας πείσω ότι είναι εντελώς τυχαίο; - διότι πιο πριν, μέχρι την Κυριακή που ο καιρός ήταν αχιόνιστος, διάβαζα το "Ο Χορός των Νεκρών" του Βαγγέλη Γιαννίση που διαδραματίζεται στην ανοιξιάτικη Σουηδία με κατά κύριο λόγο βροχή, χιόνι και κρύο.

 

[Καστάλια]

Εγώ ψηφίζω έναν κλασικό Χάρι Πότερ, αλλά τα πρώτα βιβλία, που ήταν ακόμα πιο αθώα τα πράγματα. Θέλω επίσης τζάκι και τσάι, βολική πολυθρόνα και κουβερτούλα.

 

[Καιστηνκορυφήκανέλα]

@Καστάλια μήπως με ολα αυτά και μια γιαγιά να σου διαβάζει τα βιβλία? Και καμιά σπιτική τυρόπιτα-σπανακόπιτα(εγω δε θα λεγα οχι)

 

[Χρυσόστομος]

@ΚρίτωνΓ πως σου φανηκε "Ο χορος των νεκρων" του Γιαννιση;

 

[ΚρίτωνΓ]

@Χρυσόστομος αφού το ρωτάς, μόλις βρω λίγο χρόνο θα κάτσω να γράψω ανάλυση/βιβλιοκριτική

 

[Σελεφά]

Εγώ θα ήθελα τζάκι να καίγομαι και να διαβάζω μαζί με σοκολάτα που να έχει σαντιγί και μαρσμελοους και στο τζάκι να ψήνεται μήλο.
Αλλά μόνο στα όνειρα, μόνο στα όνειρα μπορώ να το χωωωω
Ιδανικό βιβλίο... πάντα το επόμενο που θα μου αρέσει, γιατί μόνο δυο φορές έχω καταφέρει να διαβάσω το ίδιο βιβλίο.

 

[Καστάλια]

Α, @Σελεφά, τις ιερές στιγμές με τζάκια, σοκολάτες και χιόνια δεν διακινδυνεύω να τις χαραμίσω με πειραματισμούς σε τυχαία βιβλία, πάντα προτιμώ δοκιμασμένες λύσεις για εγγυημένο αποτέλεσμα.
@Καιστηνκορυφήκανέλα, γιαγιά όχι, για κάποιο λόγο δε με ενθουσιάζει, αλλά έναν Στίβεν Φράι κι ένα τσιγκελάκι για πλέξιμο δε θα με χαλούσαν. Ούτε και η πίτα, εδώ που τα λέμε.
Να πάρει, τι το ήθελες και μας έβαλες τέτοιες ιδέες; Τώρα μελαγχόλησα που ούτε χιόνι έχουμε, ούτε Στίβεν Φράι, ούτε καν πίτα! Πάω να φάω έναν κουραμπιέ να καταπιώ τον πόνο μου.

 

[Καιστηνκορυφήκανέλα]

@Καστάλια άνοιξα πληγές έ? χαχαχα εγω παλι αν και off topic δε θα αλλαζα με τίποτα το διάβασμα σε μια απομονωμενη παραλια με ανοιξιάτικο καιρό,κοιτώντας το απέραντο γαλάζιο, και το βραδάκι με ένα φωτάκι διάβασμα μεσα στη σκηνή,τελικα τα πιο μαγικά πράγματα είναι και τα πιο απλά,η φύση εχει μια τεράστια αγκαλιά για όλους μας

 

[Τσίου]

Έχω συνδυάσει το κρύο με τα μυστηριου/θριλερ/τρόμου, γι' αυτό πάτησα παυση στο Προλετκούλτ των Γου Μινγκ κι άρχισα το Confessions της Κανάε Μινάτο.

 

[Ασάρα]

@ΚρίτωνΓ

Καλά και εγώ πέρσι τέτοια εποχή διάβαζα το Άγρια Φύση της ίδιας. Από την άλλη το να διαβάζεις βιβλία που εκτυλισσονται στην Σουηδία είναι μια χαρά επιλογή για τον καιρό αυτό. Ειδικά τα σκανδιναβικά νουάρ.

@Καστάλια
Ω ναι, τα πρώτα Χάρι Πότερ τέλεια επιλογή. Ειδικά οι χριστουγεννιάτικες σκηνές! Επίσης στην εικόνα που περιγράφεις άνετα θα ταίριαζε και μια γατούλα κουρνιασμένη μπροστά από το τζάκι! Μιας και ανέφερες τον Φράι, συνειρμικά πήγε το μυαλό μου στην μυθολογία που έγραψε και στην συνέχεια στην σκανδιναβική μυθολογία που έγραψε ο Γκέιμαν. Και αυτό θα ήθελα να διαβάζω ενώ έξω το στρώνει.

@Σελεφά
Συμφωνώ με @Τσίου και θα πρότεινα κάτι σε τρόμου/μυστήριο για τις χιονισμένες νύχτες και μέρες του χειμώνα!

 

[Μοκαντάσα αλ Σάφερ]

Ο.,τι ρώσικο βρω μπροστά μου. Άντε και ουκρανικό. Και πίνω τσάι φτιαγμένο σε σαμοβάρι με κοζάκικα τραγούδια για μουσική υπόκρουση

 

[Σελεφά]

@Τσίου και @Ασάρα έχετε κάποιο καλό θρίλερ να προτείνεται;
Φυσικά θα το διαβάσω μετά από αυτά που έχω ήδη ξεκινήσει...

 

[Καστάλια]

Και μετά σου φταίει η Καστάλια που (φημολογείται χωρίς να έχει αποδειχθεί) ότι σου συστήνει νέα βιβλία και σε πλακώνει το βουνό από τα αδιάβαστα! I rest my case!

 

[Ασάρα]

@Μοκαντάσα αλ Σάφερ Εγκρίνω! Βάλε και μια κουταλιά βότκα και θα είναι τέλειο. Τώρα να διαβάζεις Δρ. Ζιβάγκο στο κατακαλόκαιρο δεν λέει, και μια και μιλάς για ουκρανικό, προσπάθησα Αύγουστο μήνα να διαβάσω το Οι πιγκουίνοι δεν πεθαίνουν από το κρύο και δεν το τελείωσα.

@Σελεφά Την Λάμψη που ήδη την ανέφερα, που είναι πια κλασσικό βιβλίο, επίσης πολύ χιόνι και τρόμο έχει το Μίζερι του ίδιου συγγραφέα. Με μια μικρή επιφύλαξη θα πρότεινα τον Χιονάνθρωπο του Νέσμπο, αλλά δεν το έχω διαβάσει, έχω δει μόνο την ταινία που δεν ήταν ότι καλύτερο.

 

[Νυχτερίδα]

Δεν διαβαζω με το χιονι. Παγωνει ο εγκεφαλος μου.

 

[Σελεφά]

@Κασταλία μα και Τσίου και Ασάρα με ψήνουν να διαβάσω δε το βλέπεις;;

@Ασάρα και τα δυο του Κινγκ τα έχω διαβάσει. Αυτά το Νεκροταφείο και το Καλοκαίρι της Διαφθοράς είναι τα μόνο που μου έχουν αρέσει από Κίνγκ. Όλα τα άλλα δεν... Πρόσφαρα διάβασα το Τελευταίο Πιστολέρο και μου θύμισε μπλέντερ... και έχω τα 4 πρώτα βιβλία...
Του Νέσμπο θα το διαβάσω όταν διαβάσω τα υπόλοιπα με τη σειρά (έχω διαβάσει τα 2 πρώτα).

 

[Αντίβαρο]

Είμαι με Τσίου.
Εγώ διαβάζω το Κάθε νεκρό πράγμα*, του Τζον Κόνολι. Με περιμένουν αλλά δύο με τον Τσάρλι τον Πάρκερ. Βρίσκομαι όμως σε δίλημμα γιατί έχω και το βιβλίο από το ταίρι μου, από το Διάβασε ένα αγαπημένο μου βιβλίο.

*Και όπως θα έλεγε ο Άδης: τίγκα στο νεκρό.

 

[Καιστηνκορυφήκανέλα]

Τελικά τα χιόνια μας κάνουν πολυ σοφότερους...Μπράβο παιδιά ω ρε διάβασμα που πέφτει να ημουν 20 χρόνια νεότερος θεέ μου κρίμα.

 

[Τσίου]

@Σελεφά δεν συνηθίζω να προτείνω βιβλία (μάλλον δεν μου αρέσει από επίγνωση της υποκειμενικοτητας (?) των κριτηρίων μου–δηλαδή, τρελαίνομαι για Φίτσεκ, που τον κράζει όλο το κουλτουρομάνι). Τι να σου πω; Το baby teeth της Ζόγιε Στέιτζ, το The scarf του Ρόμπερτ Μπλοχ, το The chalk man της C.J Tudor, και το The pretty ones της Άνια Άλμπορν μου άρεσαν (αν και το τελ. το αδίκησα πάρα πολύ). Το The chemistry of death του Σάιμον Μπέκετ, δεν το θυμάμαι καθολου, μόνο ότι όταν το είχα διαβάσει μου είχε αρέσει. Τώρα, από κλασικά που κάνουν overlap μου άρεσε το Το μωρό της Ρόζμαρυ του Λέβιν. Από τρόμου, αν αφαιρέσω 2 αγαπημένα μου για να μην ματιαστουν, το The secret of ventriloquism του Τζον Πάτζετ, το The elementals του ΜακΝτάουλ, και το You should have left του Κέλμαν είναι, για μένα, διαμαντάκια. Ρίξε μια ματιά κι αν λιγουρευτεις κάποιο δεν το έμαθες από εμένα