Εμπνεόμενος από το αντίστοιχο νήμα της Χρησηίδας για τα Αγγλικά έφτιαξα ένα για τα Γαλλικά επειδή υπάρχει "πολύ ψωμί" εδώ και έχουμε πολλά "κρυφά" παραδείγματα!!!
Κατ'αρχήν θεωρούσα λογικό λέξεις/εκφράσεις γαλλικές να έχουν περάσει στα ελληνικά από την εποχή της Φραγκοκρατίας,ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει (με εξαίρεση την Κυπριακή διάλεκτο) τουλάχιστον στην Ηπειρωτική Ελλάδα και στην βασική μορφή της γλώσσας.Έχουμε ορισμένα ίχνη που διασώζονται σε τοπωνύμια, κυρίως στην Πελοπόννησο λόγω του Πριγκιπάτου της Αχαίας π.χ.
- Γαργαλιάνοι, κωμόπολη της Μεσσηνίας από τον ισχυρό φεουδάρχη Ντε Γκαργκαλιάν που κατείχε την περιοχή
- Πασσαβάς, ονομαστό κάστρο της Μάνης από το "pas avant" δηλαδή "μην προχωράτε μπροστά"
Αντίθετα,έμεινα έκπληκτος όταν διάβασα για το ακόλουθο φαινόμενο: Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα οι Έλληνες γαλλοτραφείς λόγιοι σε μία προσπάθεια να ομορφύνουν την "εκχυδαισμένη" κατά τη γνώμη τους γλώσσα εισήγαγαν πολλές γαλλικές εκφράσεις στα ελληνικά. Παρακάτω σημειώνω 10 χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
- "Έχει μία σφαιρική ιδέα γι'αυτό" - "Il a une idee globale"
- "Νόμος της προσφοράς και της ζήτησης" - "La loi de l'offre et de la demande"
- "Είναι κοινός τόπος" - "C'est un lieu commun"
- "Σε τελευταία ανάλυση" - "En derniere analyse"
- "Σ'ενδιαφέρουσα (κατάσταση,για έγκυο)" - "Dans un etat interessant"
- "Με το πρόσχημα ότι" - "Sous pretexte que"
- "Ανταλλαγή απόψεων" - "Echange de vues"
- "Ρίχνει λάδι στη φωτιά" - "Jeter de l' huile sur le feu"
- "Βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά" - "Tirer les marrons du feu"
- "Φαύλος κύκλος" - "Cercle vicieux"
Υπάρχουν και πολλά άλλα τέτοια, τα περισσότερα έχουν απολύτως ενσωματωθεί στη γλώσσα μας και μόνο οι γλωσσολόγοι μπορούν να τα εντοπίζουν. Σήμερα είναι δύσκολο να επαναληφθεί αυτό το φαινόμενο γιατί ακόμη και στα γαλλικά έχουμε εισβολή αγγλικών στοιχείων σε μεγάλη έκταση.π.χ. η λέξη "scoop" (= κουτσομπολίστικη αποκλειστική είδηση) είναι ένα πρόσφατο δεδομένο.
Κατ'αρχήν θεωρούσα λογικό λέξεις/εκφράσεις γαλλικές να έχουν περάσει στα ελληνικά από την εποχή της Φραγκοκρατίας,ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει (με εξαίρεση την Κυπριακή διάλεκτο) τουλάχιστον στην Ηπειρωτική Ελλάδα και στην βασική μορφή της γλώσσας.Έχουμε ορισμένα ίχνη που διασώζονται σε τοπωνύμια, κυρίως στην Πελοπόννησο λόγω του Πριγκιπάτου της Αχαίας π.χ.
- Γαργαλιάνοι, κωμόπολη της Μεσσηνίας από τον ισχυρό φεουδάρχη Ντε Γκαργκαλιάν που κατείχε την περιοχή
- Πασσαβάς, ονομαστό κάστρο της Μάνης από το "pas avant" δηλαδή "μην προχωράτε μπροστά"
Αντίθετα,έμεινα έκπληκτος όταν διάβασα για το ακόλουθο φαινόμενο: Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα οι Έλληνες γαλλοτραφείς λόγιοι σε μία προσπάθεια να ομορφύνουν την "εκχυδαισμένη" κατά τη γνώμη τους γλώσσα εισήγαγαν πολλές γαλλικές εκφράσεις στα ελληνικά. Παρακάτω σημειώνω 10 χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
- "Έχει μία σφαιρική ιδέα γι'αυτό" - "Il a une idee globale"
- "Νόμος της προσφοράς και της ζήτησης" - "La loi de l'offre et de la demande"
- "Είναι κοινός τόπος" - "C'est un lieu commun"
- "Σε τελευταία ανάλυση" - "En derniere analyse"
- "Σ'ενδιαφέρουσα (κατάσταση,για έγκυο)" - "Dans un etat interessant"
- "Με το πρόσχημα ότι" - "Sous pretexte que"
- "Ανταλλαγή απόψεων" - "Echange de vues"
- "Ρίχνει λάδι στη φωτιά" - "Jeter de l' huile sur le feu"
- "Βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά" - "Tirer les marrons du feu"
- "Φαύλος κύκλος" - "Cercle vicieux"
Υπάρχουν και πολλά άλλα τέτοια, τα περισσότερα έχουν απολύτως ενσωματωθεί στη γλώσσα μας και μόνο οι γλωσσολόγοι μπορούν να τα εντοπίζουν. Σήμερα είναι δύσκολο να επαναληφθεί αυτό το φαινόμενο γιατί ακόμη και στα γαλλικά έχουμε εισβολή αγγλικών στοιχείων σε μεγάλη έκταση.π.χ. η λέξη "scoop" (= κουτσομπολίστικη αποκλειστική είδηση) είναι ένα πρόσφατο δεδομένο.
.
Θα ορκιζόμουν ότι κάποια είναι καταδικά μας 
