Βιβλία που σας σόκαραν

[Χρυσόστομος]

Ασαρα και Στιλλ μου εξαψατε την περιεργεια με την σεξουαλικοτητα και τα αυγα, και μάλιστα αλογιστη χρηση αυγων!

 

[Ασάρα]

Το βιβλίο είναι όπως είπα πολύ μικρό, σίγουρα μικρότερο από την Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ.
Αναλυτές όπως ο Μπαρτ και η Σούζαν Σόνταγκ το έχουν μελετήσει και έχουν εμβαθύνει στην προσπάθεια του Μπατάιγ να υπερβεί την σεξουαλικότητα και τον συμβολισμό υγρών αντικειμένων όπως τα αυγά.

Spoiler

Οι πρωταγωνιστές είναι δύο παιδιά ένα αγόρι και ένα κορίτσι η Σιμόν, το αγόρι είναι ο αφηγητής και δεν θυμάμαι πως τον λένε. Όλη την ώρα επιδίδονται σε περιπτύξεις και η Σιμόν βάζει στα γεννητικά της όργανα αυγά, μάτια (ανθρώπινα) και σε κάποια φάση όρχεις ταύρου. Αποπλανούν μια κοπελίτσα με νοητική στέρηση η οποία καταλήγει σε ψυχιατρικό ίδρυμα, την βγάζουν από εκεί, η κοπέλα αυτοκτονεί, κάνουν έρωτα δίπλα στο πτώμα της και η Σιμόν της βγάζει τα μάτια. Μετά είχε και κάποιες άλλες σκηνές που δεν πολυθυμάμαι. Όλα περιγράφονται με τρόπο αποστασιοποιημένο, οι χαρακτήρες είναι μονοδιάστατοι και δεν φέρονται ούτε σαν άνθρωποι ούτε σαν ζώα. Προσωπικά με σόκαρει πολύ περισσότερο από τον Ντε Σαντ.

 

[Έλλη Μ]

Δε θυμομουν καν τι γραφει το βιβλιο, μονο οτι μου προκαλεσε φοβερη αποστροφη.
Τωρα, πατώντας το σπόιλερ απο πανω, θυμηθηκα. Ελπιζω να ξαναξεχασω συντομα.

 

[Χρυσόστομος]

Ασαρα ευχαριστω για την αναρτηση, τωρα καταλαβα πάνω κάτω τι παίζει. Βρηκα και στο διαδικτυο κανα δυο μικρά αποσπάσματα και διάβασα. Παντως λίγο επιτηδευμένο μου φαίνεται όλο αυτό. Βαζουμε μερικά ακραια πράγματα που μπορούμε να σκεφτούμε με σκοπο να προκαλέσουμε, να σοκαρουμε.

 

[Ασάρα]

Όντως είναι επιτηδευμένο, ο συγγραφέας μπορεί να το ξεκίνησε για να ξορκίσει τους δικούς του δαίμονες, το αναφέρει ο ίδιος σε ένα δοκίμιο που συνοδεύει το βιβλίο και ειδικότερα την σχέση με τον πατέρα του, ο οποίος έπασχε από νευροσύφιλη.
Την εποχή που γράφτηκε ίσως να είχε κάτι να πει, τώρα απλά σοκάρει.

 

[Λένκοβιτς]

Ένα βιβλίο που διάβασα όμως πρόσφατα και με σόκαρε ήταν Η δυνατότητα ενός νησιού του Μισέλ Ουελμπεκ. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες συνηδειτοποίησα πόσα πράγματα θεωρούμε αυτονόητα και πόσο δύσκολο είναι να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ τους, όταν κάποιος μας προκαλεί. Η πρόβλεψη του για το μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη επίσης σοκάρει και αν δεν είχε εμμονή με ένα συγκεκριμένο θέμα, όπως και σε άλλο του βιβλίο, θα είχε γίνει και αυτό ένα από τα αγαπημένα μου.

Ο Μισέλ Ουέλμπεκ γράφει για να σοκάρει. Αυτό επιδιώκει. 'Ενα βιβλίο του μόνο διάβασα "Υποταγή", κατάλαβα περί τίνος πρόκειται η όλη φάση με τον συγγραφέα, δεν μου κάνει, πάμε γι'άλλα.