Βιβλία που θα θέλαμε να ξεχάσουμε για να τα ξαναδιαβάσουμε
- Thread starter Συμπριεν Μερε
- Start date
Μπα, όλα παραπειστικά είναι εδώ, Πωλίνα. Δεν έχει να κάνει ούτε με τραίνο ούτε με προορισμό και βασικά ίσως ούτε ακριβώς με την ίδια την Άννα. (Αλλά ας μην πούμε και περισσότερα.)
;)
Μόλις έφαγα σπόιλερ στο σπόιλερ! :χαχαχα:
Στο θέμα του νήματος τώρα..
Νομίζω πως με κάθε βιβλίο που με συγκλονίζει έχω την ίδια επιθυμία, δηλαδή να το ξεχνούσα και να το ξαναδιάβαζα από την αρχή.
Επειδή το έχω και πρόσφατα θα πω τις Μεγαλες Προσδοκίες που στεναχωρήθηκα με τις απογοητευσεις του Πιπ. Νομίζω πως είναι και ο ήρωας που θα ήθελα να συναντήσω απλώς και μόνο για να τον παρηγορήσω.
Στο θέμα του νήματος τώρα..
Νομίζω πως με κάθε βιβλίο που με συγκλονίζει έχω την ίδια επιθυμία, δηλαδή να το ξεχνούσα και να το ξαναδιάβαζα από την αρχή.
Επειδή το έχω και πρόσφατα θα πω τις Μεγαλες Προσδοκίες που στεναχωρήθηκα με τις απογοητευσεις του Πιπ. Νομίζω πως είναι και ο ήρωας που θα ήθελα να συναντήσω απλώς και μόνο για να τον παρηγορήσω.
Φαρε, ομως κι η Αννα Καρενινα ειναι πασιγνωστο βιβλιο, ρε συ, το ξερει κι η κουτση Μαρια που λενε κι ειναι στην ιδια κατηγορια με ηρωες οπως ο Δον Κιχωτης, ο Αμλετ. Και μιλωντας για την Αννα Καρενινα, την οποια θεωρω οτι καλυτερο εχει γραψει ποτε Ρωσος συγγραφεας, προσωπικα η καταληξη της ιστοριας δεν μου εκανε ιδιατερο κλικ, απολαυσα περισσοτερο την διαδρομη προς το τελος παρα το ιδιο το τελος.Εγώ θα ήθελα να ξεχάσουν το τέλος της Άννας Καριένινα όλοι όσοι το διαβάσαν ώστε να σταματήσουν να το λένε αβασάνιστα και να το χαλάνε σε όσους δεν το διαβάσαν. (Νομίζω πως σε ένα βιβλίο μέχρι και στην εισαγωγή το έχει, τί συμβαίνει στο τέλος. Δηλαδή πόσο ανόητος να είναι κανείς;)
Οκ, τωρα ειδα τις υπολοιπες απαντησεις σας σχετικα με την Αννα Καρενινα, οπου λεω τα ιδια περιπου με σας, οποτε μη μου δινετε σημασια!
Στο θεμα μας τωρα. Θα ηθελα να ξεχασω οπωσδηποτε '' Το Ονομα του Ροδου'' και το '' Εκρεμμες'' του Εκο γιατι ηταν βιβλια με τα οποια καραενθουσιαστηκα οταν τα πρωτοδιαβασα. Επισης θα' θελα να ξεχασω οτι υπηρχαν ο Ντικενς, ο Μαρκ Τουεην, ο Ντοστογιεβσκι, ο Τολστοϊ, ο Σταϊνμπεκ, ο Καζαντζακης και να τους ανακαλυψω ξανα.
Εγώ πάντως την για την Άννα Καριένινα δεν γνώριζα τίποτα πριν την διαβάσω κι έτσι την απόλαυσα μια χαρά, ενώ αληθινά, το να ξέρω το τέλος ή άλλο σημείο της πλοκής θα με χαλούσε. Πιστεύω πως αν βγει κάποιος τώρα στον δρόμο και ρωτήσει δέκα άτομα για την Άννα Καριένινα, πάνω από τους μισούς δεν θα γνωρίζουν το περιεχόμενο του έργου. Κι αυτό μόνο και μόνο επειδή πια βγήκε η ταινία. Πριν την ταινία παίζει να ηταν σχεδόν όλοι.
Οπότε ποια η λογική να το χαλάσεις σε κάποιον που δεν γνωρίζει το έργο;
Οπότε ποια η λογική να το χαλάσεις σε κάποιον που δεν γνωρίζει το έργο;
Αυτό το νήμα άρχισε για τα βιβλία γενικά και κατέληξε στην Άννα Καρένινα Συγγνώμη που μπαίνω έτσι ξαφνικά στην συζήτηση και ευχάριστω για τα καλά σας λόγια σχετικά με το νήμα , δεν μπήκα πιο πριν λόγω τεχνικών προβλήματων του υπολογιστή
Άσε Πωλίνα. Κι εγώ θα δω σήμερα το επεισόδιο να ξεμπερδεύω μην την πατήσω!
Δηλαδή δεν είδατε που ο Τζον Σνόου
θες να μάθεις; δεν θες κατά βάθος
επιμένεις βλέπω
είσαι σίγουρος\η;
Τίποτα απλά είναι τέζα στο τραπέζι 
Τότε μην διαβάσεις ακόμα το σχόλιο μου στην άλλη Λέσχη!!!!Άσε Πωλίνα. Κι εγώ θα δω σήμερα το επεισόδιο να ξεμπερδεύω μην την πατήσω!
εννοείται.. είδα πως κάτι γράφατε εκεί αλλά δεν διάβασα.. κυκλοφορώ όπως περιέργαψε η Πωλίνα:
Το σκέφτηκα και, με εξαίρεση κάποια κορυφαία αστυνομικά, δεν θέλω να ξεχάσω κανένα βιβλίο. Θα ήθελα όμως να μπορούσα να ξαναβρεθώ στην ηλικία/ψυχική κατάσταση που ήμουν όταν τα διάβασα ώστε να βιώσω και πάλι όλη τους τη μαγεία. Ας πούμε τις λεπτομέρειες της "Ιστορίας Χωρίς Τέλος" του Έντε τις έχω ψιλοξεχάσει, και άνετα θα μπορούσα τώρα να το διαβάσω σαν καινούριο βιβλίο. Παιδί όμως, όπως ήμουν όταν το βιβλίο αυτό χαράχτηκε στην ψυχή μου, δεν θα ξαναγίνω ποτέ.
Μα για αυτόν ακριβώς τον λόγο θα τα ξεχνούσαμε ώστε να μην είναι μοναδικά τα συναισθήματα που προκαλούνται , αλλά να μπορούμε να τα ξαναζήσουμε . Όσο για την ηλικία , θέλεις μια μηχανή του χρόνου:χαχαχα:
Εσύ και η αδερφή μου!!!
Δεν μου αρέσουν τα σπόιλερ , αλλά εαν μάθω το τέλος θα συνέχιζα να διαβάζω το βιβλίο μου . Βέβαια δεν θα ήθελα να πάθω κάτι τέτοιο. Εδώ θα ήταν κατάλληλο να ξεχάσω το βιβλίο ώστε να μην θυμάμαι το τέλος .
Οι Μεγαλες Προσδοκιες ειναι το number one μου, Αριαδνη, μετα το Παλαιοπωλειο και τελος ο Ολιβερ Τουιστ. Βασικα δεν εχω διαβασει και ολη τη βιβλιογραφια του Ντικενς κυριως επειδη πολυ απλα οι εκδοτικοι οικοι εδω εχουν κολλησει σε δυο- τρια βιβλια του και δεν μπαινουν στον κοπο να μεταφρασουν κατι καινουριο για τον Ελληνα αναγνωστη. Κριμα.
Ευτυχως υπαρχουν οι εκδοσεις Gutenberg που εβγαλαν τον Ζοφερο Οικο πριν μερικα χρονια και οπως διαβασα προσφατα καπου εχουν στα σκαρια και το '' Ενας Κοινος Φιλος''. Εγώ βασικά θα ήθελα ακριβώς αυτό το αντίθετο από αυτό που προτείνει το νήμα : να θυμάμαι τα πάντα γιατί τείνω μετά από έναν χρόνο από την ανάγνωση ενός βιβλίου να θυμάμαι μόνο τα πολύ βασικά :λυγμ: . Σχετικά όμως με τα σπόιλερς εαν μάθαινα από αλλού έστω και την παραμικρή λεπτομέρεια για το τέλος στα βιβλία του Dan Brown .... δεν ξέρω πραγματικά τι θα έκανα .