Βιβλία για να γελάσουμε

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Κάτι άλλο που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ο τρόπος που παρουσιάζει τα εγκλήματα, δηλαδή μπορεί να περιγράφει ένα αποκρουστικό έγκλημα αλλά παράλληλα να σε κάνει να αισθάνεσαι ασφαλής!

Ναι ρε συ,αυτό ακριβώς!Σε ανακουφίζει κατά κάποιο τρόπο.Απ'τους αγαπημένους μου συγγραφείς παρεμπιπτόντως,κι ας τον ανακάλυψα μόλις πριν 2-3 χρόνια.

 

[Λυκάων]

Οποιοδήποτε βιβλίο του Τομ Ρόμπινς εγγυημένα θα σας κάνει να γελάσετε.Εξωφρενικοί ήρωες σε εξωφρενικές καταστασεις.Τα καλύτερα του κατα τη γνώμη μου είναι ''Το άρωμα του ονείρου'',Ο χορός των εφτά πέπλων''και το ''Villa incognita''.Επίσης Λένος Χρηστίδης ''Ψυχ''.

 

[Λυκάων]

Περί ωρέξεως όπως λένε κολοκυθόπιτα.Πάντως στο δικό μου κύκλο(σε όσους διαβάζουν τέλως πάντων) τα βιβλια του θεωρούνται πολύ αστεία.

 

[Χανκ Μουντυ]

Εχω διαβασει μονο το Αρωμα του Ονειρου, οποτε δεν ειναι και πολυ ασφαλες να βγαλω συμπερασμα. Αλλα, θα το κανω!

Δεν μπορω να πω οτι γελασα, αλλα θυμαμαι οτι υπηρχε ενα χαμογελο ζωγραφισμενο στο προσωπο μου, καθε φορα που το διαβαζα. Υπηρχε μια ευχαριστη ατμοσφαιρα σε ολη την εκταση του βιβλιου.

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Εχω διαβασει μονο το Αρωμα του Ονειρου, οποτε δεν ειναι και πολυ ασφαλες να βγαλω συμπερασμα. Αλλα, θα το κανω!

Δεν μπορω να πω οτι γελασα, αλλα θυμαμαι οτι υπηρχε ενα χαμογελο ζωγραφισμενο στο προσωπο μου, καθε φορα που το διαβαζα. Υπηρχε μια ευχαριστη ατμοσφαιρα σε ολη την εκταση του βιβλιου.

Την ίδια περίπου αίσθηση άφησε και σε μένα ο "Τρυποκάρυδος", το μόνο του που έχω διαβάσει. Ενώ είχε την τρέλα του και το διάβασα ευχάριστα, δεν θυμάμαι να είχα γελάσει.

 

[Χήθκλιφ]

Ούτε εγώ μπορώ να πω πως γέλασα με τα δύο βιβλία του που έχω διαβάσει ("Το άρωμα του ονείρου", "Villa Incognita") κέφι βέβαια υπήρχε άφθονο.

 

[Λυκάων]

Εντάξει παραδίνομαι.φαίνεται πως το δικό μου κριτήριο για το ποιό βιβλίο θεωρείται αστείο είναι ελαττωματικό.Θα τολμήσω όμως να δώσω άλλη μια πρόταση:'' Ο μαιτρ και η μαργαρίτα'' του Μπουλγκάκοφ.

 

[Φαροφύλακας]

Νομίζω πως λίγα βιβλία σε κάνουν να γελάσεις με φωνή. Έτσι καλά κάνουν και αναφέρονται βιβλία που μας ευθυμούν γενικότερα. Όχι;

 

[Αριάδνη]

Ετσι Φαρε ακριβως! να γελάω δυνατά μόνο η Σουσού με έκανε ή από τανία ''παλιά δαντέλα΄και αρσενικό'' όσοι το έχουν δει με εννοούν, πόναγε η κοιλιά απλά!εμείς όμως μιλάμε και για τα βιβλία με τα οποία ευθυμήσαμε απλά

 

[Δικηγόρος]

Θα προσθέσω την Πάπισσα Ιωάννα του Ροΐδη.

 

[Αριάδνη]

''Στο μεγάλο κρεβατι της σοουμπιζ'', πολύ γέλιο αυτό το βιβλίο σε κάθε σελίδα τουμια κοπελιτσα που αναλαμβανει χρεη μοντελου σε πρωινάδικο για να δει από κοντα τα μυστικα των διασημων και να γραψει ένα πιπερατο άρθρο αν θέλετε κατι χαλαρο ειδικα οι κοπέλες είναι πολύ καλο

 

[Δρουγγάριος]

Είναι γενικά συγγραφέας παράξενος αλλά ομολογώ πως γέλασα πολύ στο "ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά του Αϋγουστου Κορτώ."

 

[Αριάδνη]

Οικογενεια βλαμμενου απο τον μεγιστο ψαθα! Μια πενταμελης οικογενεια ψωνιων που εγινε και σειρα. Ισως ξεχωριζει η κορη αρχιψωναρα, στην σειρα την ερμηνευσε η ολυνα ξενοπουλου/ η ομορφη κορη που θελει να γινει βεντετα του θεατρου και ειναι ολιγον ξιπασμενη μεχρι κωμικου σημειου. Ο αδελφος τα ιδια κατεβαινει στην πολιτικη με στοχο να αλλαξει την ελλαδα στα μετρα του παρισιου. Και οι γονεις, ολιγον βλαμμενοι και αυτοι ο καθεις στον τομεα του.

 

[Φιλιπ]

θα συμφωνήσω με @Μαρτίνι για τον Λιόσσα! επίσης πολύ γέλιο έχει "ο καλός στρατιώτης Σβέικ" και έχω ακούσει και για το "Catch 22" αλλά δεν το έχω διαβάσει ..

 

[Αριάδνη]

Και ο κορτο εχει γραψει για τις αρετες του βιβλιου της οικογενειας βλαμμενου και ξερω πως το αγαπα, ειναι καλο γελας αλλα και σκεφτεσαι

 

[Ιπποπόταμος]

Νομίζω πως και τα περισσότερα του Κερτ Βόνενγκατ θα σας κάνουν να γελάσετε παρόλο που τα θέματα που διαπραγματεύεται συνήθως είναι πολύ σοβαρά ή και στενάχωρα.

 

[Μιντόρι]

Ο Τριβιζάς για μένα είναι στην κορυφή...
Επίσης πολύ ευχάριστο ήταν και ''Τα χαστουκόψαρα'' του Λένου Χρηστίδη.

@Ιπποπόταμε, έχεις να προτείνεις κάποιο συγκεκριμένο του Βονεγκατ, γιατί το ''Κυανοπώγων'' που διάβασα το περίμενα πιο ευχάριστο!!!

 

[Ιπποπόταμος]

@Μιντόρι δεν έχω διαβάσει το Κυανοπωγών (αν και το ειχα πάρει δώρο σε κάποια ) οπότε δεν ξέρω ποσο πιο ευχάριστο/δυσάρεστο ειναι από αυτά που έχω διαβάσει δηλ. "το σφαγείο Νο5", "η φωλιά της γάτας" και το "πρωινό για πρωταθλητές". Μάλλον τα τελευταία δύο είναι πιο ευχάριστα αν και όπως είπα και παραπάνω είναι ευχάριστα κυρίως λόγο της γραφής του και όχι λόγω θέματος (πχ τον πόλεμο, την θρησκοληψία, την "κακή" επιστήμη κλπ)

 

[Έλλη Μ]

Από τα διασκεδαστικότερα βιβλία του Ντ. Άνταμς ειναι το "Ο Ντερκ Τζέντλυ ακολουθεί τη γάτα". Ο Ντερκ Τζεντλι ειναι ο πιο ολιστικός ντετεκτιβ του κόσμου ο οποίος ξεκινά την αναζητηση μιας χαμένης γατας και καταλήγει να ανακαλυπτει τα μυστικά του ταξιδιου στο χρονο και να σώζει την ανθρωπότητα απο τον αφανισμό.

 

[Αριάδνη]

Χαμενη γατα και τελικα βρισκει τα μυστικα του συμπαντος ?μα εγω το λεω οι γατες κατεχουν συμπαντικες αληθειες? χα χα αλλα ο τυπος το εκανε και επαγγελμα! Του την εχουν αναθεσει την υποθεση της χαμενης γατας;