Απο όσους ξέρω εδω μέσα, πιστεύω μόνο το Φαροφύλακα θα ενδιέφερε αυτό.
Είναι γεγονός οτι στις μέρες μας τα παιχνίδια του υπολογιστή αποτελούν ένα μεγάλο μερίδιο της ψυχαγωγικής βιομηχανίας. Τα πιο επιτυχημένα και εμπορικά παιχνίδια γεννούν (όπως και οι ταινίες) ολόκληρη μυθολογία και franchise. Μια βόλτα σε ένα περίπτερο ή κάποιο βιβλιοπωλείο φαντασίας, αρκεί για να δείτε νουβέλες και κόμικς που διαδραματίζονται στον κόσμο του Warcraft, ακόμα και στα Ελληνικά.
Χρονια πριν, δηλαδή πριν τα παιχνίδια βιομηχανοποιηθούν, αυτό το φαινόμενο ήταν αρκετά πιο σπάνιο, και αποτελούσε αξιοπρόσεκτο γεγονός και είχε "συλλεκτική" αξία.
Αυτά τα βιβλία αποτελούν προλόγους ή και συνέχειες του σεναρίου του κάθε παιχνιδιού, και είτε αφορούν άμεσα τους πρωταγωνιστές, είτε έμμεσα τα γεγονότα. Άλλες φορές, αποτελούν απλά διασκευές του ίδιου του σεναρίου του παιχνιδιού. Λόγω της διαφορετικής φύσης και δυναμικής μεταξύ παιχνιδιών και βιβλίων, απαιτούνται οι απαραίτητες αλλαγές για να γίνει ευχάριστο το ανάγνωσμα: το ίδιο το παίξιμο μπορεί να είναι ψυχαγωγικό ως διαδικασία και εμπειρία, αλλά αν μεταφερθεί αυτούσιο ως θέαμα-ανάγνωση, θα γίνει μονότονο και βαρετό.
Τα παραδείματα είναι πάρα πολλά, και θα αναφέρω βιβλία που ανήκουν στα franchises των X-com, Wing Commander, Doom, King's Quest. Αξίζει να αναφέρω το Gabriel Knight, εφόσον η σεναριογράφος ακολούθησε καριέρα συγγραφέα, αλλά και το Betrayal at Krondor το οποίο ενώ είναι βασισμένο στη σειρά βιβλίων Riftwar Saga, έγινε κατόπιν και το ίδιο βιβλίο, μέρος της σειράς!! Ανάλογο παράδειγμα είναι το Starship Titanic σε σενάριο Ντάγκλας Άνταμς το οποίο έγινε βιβλίο, απο τον ίδιο!
Για ένα δείγμα του τί επικρατεί, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό το σύνδεσμο της Wikipedia. Εντελώς αναφορικά, εγώ δημιούργησα αυτη την κατηγορία άρθρων εκει πέρα (χιχι)
*Το πρώτο τέτοιο βιβλίο που έχω διαβάσει ήταν το The Dig του γνωστού συγγραφέα Ε.Φ. Alan Dean Foster (σημειωτέον οτι οι διάλογοι του ίδιου του παιχνιδιού ήταν γραμμένοι απο τον εξίσου γνωστο Orson Scott Card) και αποτελεί διασκευή του ίδιου του παιχνιδιού. Ως βιβλίο δεν είναι το καλύτερο αυτόνομο ανάγνωσμα, αλλά προσφέρει αρκετό υπόβαθρο και εξηγήσεις σε κάποιον που έχει παίξει το παιχνίδι. Υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις και εμπλουτισμοί γιατί το ίδιο το παίξιμο είναι επαναλαμβανόμενο, χωρίς όμως πρωτοτυπία.
*Απο τα πιο αξιομνημόνευτα είναι η τριλογία των Myst, βασιζόμενα στη σειρά παιχνιδιών Myst, Riven. Τα δύο βιβλία αφορούν το μυστηριώδη χαμένο πολιτισμό των D'ni, ο οποίος απλά αναφέρεται ως ανάμνηση στα παιχνίδια. Σημαντικός ρόλος ειναι στα βιβλία αυτός δύο βασικών δευτερευόντων χαρακτήρων που εμφανίζονται στα παιχνίδια, πατέρα και γιου. Στα βιβλια βλέπουμε την προέλευσή και ιστορία τους, αλλα δεν επικεντρωνόμαστε σε πολλές αναφορές που αφορούν τα ίδια τα παιχνίδια. Το τρίτο βιβλίο διαδραματίζεται μετά απο το τέλος των παιχνιδών. Το επόμενο όμως παιχνίδι (με τίτλο Exile) διαδραματίζεται αμέσως μετά απο το τρίτο βιβλίο με έντονες αναφορές σε αυτό. Τα βιβλία λοιπόν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της μυθολογιας ενώ έχουν τη δική τους αξία ως αναγνώσματα, με πρωτότυπους αυτόνομους χαρακτήρες.
*Ενα άλλο είναι το Mission Critical που αποτελεί συνέχεια του (οχι και τοσο γνωστου) ομώνυμου παιχνιδιού. Πραγματικά με ενθουσίασε και θα μπορούσε να υπάρξει ως αυτόνομη ιστορία, έχοντας όμως και αναφορές στο παιχνίδι εκεί που χρειάζεται. Η ανατροπή είναι οτι 'οι καλοί' του παιχνιδιού, αφού νίκησαν (με τη βοήθεια του παίκτη) στο βιβλίο έγιναν δυνάστες. Το βιβλίο ακολουθεί τις περιπέτειες κάποιου 'πρώην κακού' που τον κυνηγούν οι (πλέον) δυνάστες. Η αγωνία και οι ανατροπές το καθιστούν απο μόνο του ένα ευχάριστο βιβλίο. Το παιχνίδι ήδη είχε πλούσιο υπόβραθρο με αναφορές στο παρελθόν, το οποίο αποτελεί το ιστορικό της εισαγωγής του βιβλίου, δίνοντας έτσι μια πλήρη και συνεπή εικόνα της μυθολογίας του.
*Επίσης έριξα μια ματιά σε κάτι βιβλία Star Wars τα οποία όμως, εκτός του οτι αποτελούν μέρος της μυθολογίας-κανόνα του Πολέμου των Άστρων, είναι βασισμένα στη σειρά παιχνιδιών Star Wars: Dark Forces και αφορούν τον ήρωα Kyle Katarn. Αυτα τα βιβλία έχουν ενδιαφέρον καθότι όχι μόνο εμπλουτίζουν το σενάριο των παιχνιδιών με υπόβαθρο και χαρακτήρες, αλλά το συνδυάζουν με την ευρύτερη μυθολογία του Πολέμου των Άστρων, τοποθετώντας τα βιβλία μέσα στη χρονοϊστορία της διαστημικής όπερας. Το καταφέρνουν αυτό εισαγάγοντας μέσα στην ιστορία γνωστούς χαρακτήρες απο τις ταινίες (πχ Πριγκήπισσα Λέια) αλλά και άλλες νουβέλες Star Wars (όπως ο Thrawn).
Είναι γεγονός οτι στις μέρες μας τα παιχνίδια του υπολογιστή αποτελούν ένα μεγάλο μερίδιο της ψυχαγωγικής βιομηχανίας. Τα πιο επιτυχημένα και εμπορικά παιχνίδια γεννούν (όπως και οι ταινίες) ολόκληρη μυθολογία και franchise. Μια βόλτα σε ένα περίπτερο ή κάποιο βιβλιοπωλείο φαντασίας, αρκεί για να δείτε νουβέλες και κόμικς που διαδραματίζονται στον κόσμο του Warcraft, ακόμα και στα Ελληνικά.
Χρονια πριν, δηλαδή πριν τα παιχνίδια βιομηχανοποιηθούν, αυτό το φαινόμενο ήταν αρκετά πιο σπάνιο, και αποτελούσε αξιοπρόσεκτο γεγονός και είχε "συλλεκτική" αξία.
Αυτά τα βιβλία αποτελούν προλόγους ή και συνέχειες του σεναρίου του κάθε παιχνιδιού, και είτε αφορούν άμεσα τους πρωταγωνιστές, είτε έμμεσα τα γεγονότα. Άλλες φορές, αποτελούν απλά διασκευές του ίδιου του σεναρίου του παιχνιδιού. Λόγω της διαφορετικής φύσης και δυναμικής μεταξύ παιχνιδιών και βιβλίων, απαιτούνται οι απαραίτητες αλλαγές για να γίνει ευχάριστο το ανάγνωσμα: το ίδιο το παίξιμο μπορεί να είναι ψυχαγωγικό ως διαδικασία και εμπειρία, αλλά αν μεταφερθεί αυτούσιο ως θέαμα-ανάγνωση, θα γίνει μονότονο και βαρετό.
Τα παραδείματα είναι πάρα πολλά, και θα αναφέρω βιβλία που ανήκουν στα franchises των X-com, Wing Commander, Doom, King's Quest. Αξίζει να αναφέρω το Gabriel Knight, εφόσον η σεναριογράφος ακολούθησε καριέρα συγγραφέα, αλλά και το Betrayal at Krondor το οποίο ενώ είναι βασισμένο στη σειρά βιβλίων Riftwar Saga, έγινε κατόπιν και το ίδιο βιβλίο, μέρος της σειράς!! Ανάλογο παράδειγμα είναι το Starship Titanic σε σενάριο Ντάγκλας Άνταμς το οποίο έγινε βιβλίο, απο τον ίδιο!
Για ένα δείγμα του τί επικρατεί, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό το σύνδεσμο της Wikipedia. Εντελώς αναφορικά, εγώ δημιούργησα αυτη την κατηγορία άρθρων εκει πέρα (χιχι)
*Το πρώτο τέτοιο βιβλίο που έχω διαβάσει ήταν το The Dig του γνωστού συγγραφέα Ε.Φ. Alan Dean Foster (σημειωτέον οτι οι διάλογοι του ίδιου του παιχνιδιού ήταν γραμμένοι απο τον εξίσου γνωστο Orson Scott Card) και αποτελεί διασκευή του ίδιου του παιχνιδιού. Ως βιβλίο δεν είναι το καλύτερο αυτόνομο ανάγνωσμα, αλλά προσφέρει αρκετό υπόβαθρο και εξηγήσεις σε κάποιον που έχει παίξει το παιχνίδι. Υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις και εμπλουτισμοί γιατί το ίδιο το παίξιμο είναι επαναλαμβανόμενο, χωρίς όμως πρωτοτυπία.
*Απο τα πιο αξιομνημόνευτα είναι η τριλογία των Myst, βασιζόμενα στη σειρά παιχνιδιών Myst, Riven. Τα δύο βιβλία αφορούν το μυστηριώδη χαμένο πολιτισμό των D'ni, ο οποίος απλά αναφέρεται ως ανάμνηση στα παιχνίδια. Σημαντικός ρόλος ειναι στα βιβλία αυτός δύο βασικών δευτερευόντων χαρακτήρων που εμφανίζονται στα παιχνίδια, πατέρα και γιου. Στα βιβλια βλέπουμε την προέλευσή και ιστορία τους, αλλα δεν επικεντρωνόμαστε σε πολλές αναφορές που αφορούν τα ίδια τα παιχνίδια. Το τρίτο βιβλίο διαδραματίζεται μετά απο το τέλος των παιχνιδών. Το επόμενο όμως παιχνίδι (με τίτλο Exile) διαδραματίζεται αμέσως μετά απο το τρίτο βιβλίο με έντονες αναφορές σε αυτό. Τα βιβλία λοιπόν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της μυθολογιας ενώ έχουν τη δική τους αξία ως αναγνώσματα, με πρωτότυπους αυτόνομους χαρακτήρες.
*Ενα άλλο είναι το Mission Critical που αποτελεί συνέχεια του (οχι και τοσο γνωστου) ομώνυμου παιχνιδιού. Πραγματικά με ενθουσίασε και θα μπορούσε να υπάρξει ως αυτόνομη ιστορία, έχοντας όμως και αναφορές στο παιχνίδι εκεί που χρειάζεται. Η ανατροπή είναι οτι 'οι καλοί' του παιχνιδιού, αφού νίκησαν (με τη βοήθεια του παίκτη) στο βιβλίο έγιναν δυνάστες. Το βιβλίο ακολουθεί τις περιπέτειες κάποιου 'πρώην κακού' που τον κυνηγούν οι (πλέον) δυνάστες. Η αγωνία και οι ανατροπές το καθιστούν απο μόνο του ένα ευχάριστο βιβλίο. Το παιχνίδι ήδη είχε πλούσιο υπόβραθρο με αναφορές στο παρελθόν, το οποίο αποτελεί το ιστορικό της εισαγωγής του βιβλίου, δίνοντας έτσι μια πλήρη και συνεπή εικόνα της μυθολογίας του.
*Επίσης έριξα μια ματιά σε κάτι βιβλία Star Wars τα οποία όμως, εκτός του οτι αποτελούν μέρος της μυθολογίας-κανόνα του Πολέμου των Άστρων, είναι βασισμένα στη σειρά παιχνιδιών Star Wars: Dark Forces και αφορούν τον ήρωα Kyle Katarn. Αυτα τα βιβλία έχουν ενδιαφέρον καθότι όχι μόνο εμπλουτίζουν το σενάριο των παιχνιδιών με υπόβαθρο και χαρακτήρες, αλλά το συνδυάζουν με την ευρύτερη μυθολογία του Πολέμου των Άστρων, τοποθετώντας τα βιβλία μέσα στη χρονοϊστορία της διαστημικής όπερας. Το καταφέρνουν αυτό εισαγάγοντας μέσα στην ιστορία γνωστούς χαρακτήρες απο τις ταινίες (πχ Πριγκήπισσα Λέια) αλλά και άλλες νουβέλες Star Wars (όπως ο Thrawn).