Τίτλος: Το μίσος
Συγγραφέας: Βαγγέλης Γιαννίσης
Γλώσσα: Ελληνικά
Εκδόσεις: Διόπτρα
Έτος έκδοσης: 2014
Σελίδες: 464
“Ο επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης αισθάνθηκε την κούραση να επιστρέφει ξανά και να καταβάλλει το σώμα του. Ξάπλωσε στο πάτωμα και έκλεισε τα μάτια του. Τρεις γυναίκες δολοφονήθηκαν από έναν άγνωστο, μια σκιά. Ένας μαθητής δολοφονήθηκε από τον Γιόχαν Λινέ, ενώ ο μόνος ζωντανός μάρτυρας που μπορεί να τον καταδικάσει φοβάται να καταθέσει. Ένας μεθυσμένος καρφώνει ένα σπασμένο μπουκάλι στην καρωτίδα μιας γυναίκας για μερικές κορόνες και στη συνέχεια κόβει το μισό αυτί ενός ανθρώπου που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα. Ένας αστυνομικός εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν. Τι σκατά συμβαίνει στον κόσμο;”
ΚΡΙΤΙΚΗ:
«Εφορμώντας από την παγκόσμια αναγνωστική έλξη προς το νουάρ της Σκανδιναβίας, πλέον δύναται και η Ελλάδα να προσφέρει στον εαυτό της την πολυτέλεια να διαθέτει έναν πρωτοκλασάτο συγγραφέα του είδους με προοπτικές διεθνούς καριέρας. Στην πρόζα του […] το αστυνομικό μυθιστόρημα μετατρέπεται σε κοινωνιολογικό εγχειρίδιο, λειτουργεί σαν παγωμένο νυστέρι που βυθίζεται στο υπογάστριο της σουηδικής κοινωνίας, στριφογυρίζοντας την κόψη του στις ρωγμές του κράτους πρόνοιας και της κίβδηλης βορειοευρωπαϊκής ευημερίας που κυοφορεί ηθική κατάπτωση και σειριακές δολοφονίες.
Αστείρευτα γλαφυρός, με κάθε του σκηνή να θυμίζει σεκάνς ταινίας, από το στήσιμο του αφηγηματικού καμβά μέχρι τη σκηνική ακριβολογία, τoυς αδρογραμμένους χαρακτήρες και τους νευρώδεις διαλόγους, και με τις απροσδόκητες παγίδες στην πλοκή να διαδέχονται η μια την άλλη, ο συγγραφέας θα συνεπάρει τους αναγνώστες του Jo Nesbo και του Henning Mankell, ενώ στο πρόσωπο του επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη μας παραδίδει έναν από τους εμβληματικότερους εκπροσώπους του σύγχρονου αστυνομικού. Εντρυφήστε».
Δημήτρης Καραθάνος, Δημοσιογράφος Athens Voice, SOUL
---------
Τον τελευταίο χρόνο διαβάζω εντατικά σκανδιναβικό νουάρ. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο στην ελληνική του μετάφραση, οπότε δεν γνωρίζω ποια είναι η αίσθηση του συγγραφικού αυτού είδους στη γλώσσα μας.
Έχοντας διαβάσει πλέον αρκετά ανάλογα βιβλία, και μάλιστα πολλά από εκείνα που θεωρούνται τα καλύτερα του είδους (π.χ. The girl with the dragon tatoo), μπορώ να πω πως το βιβλίο του Γιαννίση μπορεί να σταθεί πλάι στα αυθεντικά σκανδιναβικά αστυνομικά μυθιστορήματα, όσον αφορά την πλοκή και τους χαρακτήρες του. Πρόκειται για ένα βιβλίο με δεμένη και συναρπαστική πλοκή, με εξαιρετικά σκιαγραφημένους και στιβαρούς χαρακτήρες.
Μοναδική μου ένσταση, η γλώσσα. Έτσι κι αλλιώς, δεν περίμενα να δω κανέναν ιδιαίτερο λυρισμό σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά "Το μίσος" γλωσσικά χωλαίνει. Η χρήση της ελληνικής δίνει την αίσθηση κακής μετάφρασης. Θα πρέπει να δουλέψει πολύ αυτό το κομμάτι, ώστε το επόμενο βιβλίο του να μπορεί να σταθεί καλύτερα.
Last edited by a moderator: