Αυτοί που το κάνουν ως επάγγελμα έχουν περάσει κυβερνήσεις και κυβερνήσεις, και κανέναν δεν απασχόλησαν. Μερικοί από τους πιο επιθετικούς ήταν καλοί φίλοι με τους πολιτικούς που σχολίαζαν. Τα ξαφνικά και τα μονόπλευρα είναι τα περίεργα. Ο καλός σκιτσογράφος κρατάει τις ισορροπίες γιατί είναι ευθύνη του και αυτό. Θέμα δεοντολογίας.
Πρόσεξα και μια άλλη περίπτωση σκιτσογράφου όπου τα πράγματα ήταν λίγο ύποπτα. Δεν έφτασε η επίθεση στον αντίπαλο, επεκτάθηκε και στον εσωκομματικό αντίπαλο που ήταν όπως και να το δεις αδρανής και αδιάφορος εκείνη την περίοδο. Αυτά είναι πρωτόγνωρα στο χώρο του πολιτικού σκίτσου.
Ο Αρκάς πέρασε όλη τη μεταπολίτευση, τα όσα έγιναν, και ανακάλυψε ξαφνικά μια προεκλογικά αναξιόπιστη κυβέρνηση που τον ώθησε στο πολιτικό σχόλιο και στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα το έχουμε εμείς ο λαός και μια στείρωση την αξίζουμε. Ειδικά η συγκεκριμένη επιλογή τον έβγαλε από τα ρούχα του; Ο Αρκάς με όσα έχει γράψει, αντιμέτωπος με τη δημοκρατία και τις εκλογές; Την είδε αριστοκρατικά ας πούμε; Δεν είναι άξιος ο κόσμος να αποφασίσει;
Εκείνο που με ενόχλησε τελευταία στον Αρκά είναι ότι είδα μια κάπως κυνική στάση για τα προς το ζην κτλ. Ο άνθρωπος που στυλίτευσε τον κυνισμό; Και τέλος πάντων, οι αριστοκράτες δεν κρέμονται από την επιβίωση συνήθως. Εϊναι παλιό χρήμα, μορφωμένοι κλπ, και υποτίθεται ότι με αυτό κάνουν κουμάντο ως άριστοι για να μην αποφασίζουν οι άξιοι στείρωσης.
Η κακή πίστη μη σε απασχολεί. Είναι εφόδιο.
Πρόσεξα και μια άλλη περίπτωση σκιτσογράφου όπου τα πράγματα ήταν λίγο ύποπτα. Δεν έφτασε η επίθεση στον αντίπαλο, επεκτάθηκε και στον εσωκομματικό αντίπαλο που ήταν όπως και να το δεις αδρανής και αδιάφορος εκείνη την περίοδο. Αυτά είναι πρωτόγνωρα στο χώρο του πολιτικού σκίτσου.
Ο Αρκάς πέρασε όλη τη μεταπολίτευση, τα όσα έγιναν, και ανακάλυψε ξαφνικά μια προεκλογικά αναξιόπιστη κυβέρνηση που τον ώθησε στο πολιτικό σχόλιο και στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα το έχουμε εμείς ο λαός και μια στείρωση την αξίζουμε. Ειδικά η συγκεκριμένη επιλογή τον έβγαλε από τα ρούχα του; Ο Αρκάς με όσα έχει γράψει, αντιμέτωπος με τη δημοκρατία και τις εκλογές; Την είδε αριστοκρατικά ας πούμε; Δεν είναι άξιος ο κόσμος να αποφασίσει;
Εκείνο που με ενόχλησε τελευταία στον Αρκά είναι ότι είδα μια κάπως κυνική στάση για τα προς το ζην κτλ. Ο άνθρωπος που στυλίτευσε τον κυνισμό; Και τέλος πάντων, οι αριστοκράτες δεν κρέμονται από την επιβίωση συνήθως. Εϊναι παλιό χρήμα, μορφωμένοι κλπ, και υποτίθεται ότι με αυτό κάνουν κουμάντο ως άριστοι για να μην αποφασίζουν οι άξιοι στείρωσης.
Η κακή πίστη μη σε απασχολεί. Είναι εφόδιο.