Αραβίδα, Αραβίνα, Αράβισσα ή γυναίκα Άραβας;

[Φαροφύλακας]

Μιλώντας σε μια παρέα κόλλησα το επίθετο "νορβιγέζικη" σε κάποιο αντικείμενο και βεβαίως, αμέσως με διόρθωσαν: "νορβιγική!" Σίγουρα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος με διαφορά και τον χρησιμοποιώ κι εγώ όμως μου αρέσει κι ο άλλος, ο πιο λαϊκός τύπος, και μάλλον φταίει λιγάκι και που τον συνάντησα στον Καββαδία και μέσ’ στο μυαλό μου αντηχεί "νιτσεράδα νορβιγιέζικη", αν και μπορεί να σφάλω, θα πρέπει να το ελέγξω.

Υπάρχει γενικώς μια πολυτυπία σε αυτά τα εθνικά επίθετα (π.χ. γιαπωνέζικο, ιαπωνικό) η οποία εκτείνεται μέχρι και το πώς ονομάζουμε τους ανθρώπους (Γιαπωνέζος, Ιάπωνας). Έτσι, όταν σήμερα άκουσα την λέξη Αργεντινή ως το θηλυκό τού Αργεντινός και σκέφτηκα πόσο παράξενο που συμπέφτει μορφολογικά με το όνομα τής χώρας. Κοιτάζω στο λεξικό Μπαμπινιώτη και βλέπω να σημειώνει δεύτερο τύπο Αργεντινέζα.

Κι έτσι, τέλος, μου ήρθε στο μυαλό η ακόμα πιο προβληματική... γυναίκα Άραβας. Είναι η εθνότητα όπου ο θηλυκός τύπος κλωτσάει το πιο πολύ, τόσο που πολύς κόσμος φτάνει να μιλάει για γυναίκα Άραβα. Προσωπικά, ανέκαθεν χρησιμοποιούσα τον τύπο Αραβίνα, υπάρχει όμως παράλληλα κι ο τύπος Αράβισσα κι ακόμα, ενώ η λ. αραβίδα αναφέρεται σε έναν παμπάλαιο τύπο ντουφεκιού, εμένα δεν θα μου φαινόταν παράξενο αν κάποιος έλεγε Αραβίδα εννοώντας την... γυναίκα Άραβα.

Μιας κι έχουμε λοιπόν λίγο καιρό να δούμε νέα δημοσκόπηση, βάζω εδώ μία για το ποιος τύπος μάς ακούγεται πιο καλά!

 

[Λορένα]

Αράβισσα ψηφισα. Ερωτηση : γιατι δυο "σ";

Οσο για το αργεντινέσα, εγω το λέω : αργεντίνισα

Ερωτηση 2. Οι κατοικοι της Κω, πως λεγονται; οι γυναικες της Κω, πως να λεγονται αυτες;

 

[Αμοντιλιάδο]

Αράβισσα...δαγκωτό!!

 

[ΤΑΚ]

Αράβισσα δαγκωτό κι εγώ - εννοείται!
Οι συγγενείς μου στην Αργεντινή πάντως λένε Αργεντίνος και Αργεντίνα...
Και η Αργεντίνισσα της Λορένας καλή μου ακούγεται πάντως, όπως και το αργεντινή αθλήτρια δε θα με ξένιζε πολύ, ειδικά αν το διάβαζα όπως το έγραψα, με την καινούργια ορθογραφία, που δε γράφει με κεφαλαίο τα εθνικά όταν είναι επιθετικοί προσδιορισμοί.
Η κατάληξη πάντως είναι -ισσα με δύο σ (αρχόντισσα, βασίλισσα, αλλά και μάγισσα και όχι μάγισα), για αυτό και Αράβισσα.

 

[Πολυξενη]

Ψηφισα γυναικα Αραβας, γιατι το ετσι το εχω ακουσει στον πλυθηντικο και ενιοτε το χρησιμοποιω και εγω : οι γυναικες αραβες (η μηπως λεω.. "οι γυναικες της Αραβιας", μπερδευτηκα τωρα )

Τεσπα.. Αραβίδα, ποιος το λεει; μου κανει σαν.. καραβιδα

 

[Αριάδνη]

Aραβισσα, σιγουρα, ετσι το εχω ακουσει χρονια τωρα!

 

[Φαροφύλακας]

Και το Αράβισσα μια χαρά, βέβαια. Δεν ξέρω γιατί εμένα μου ακούγεται πολύ φυσικό το Αραβίνα, μάλλον επειδή είναι αντίστοιχο με το Αραπίνα.

 

[ΤΑΚ]

Αραβίδα, όπως είχα μάθει στο ιστολόγιο του Σαραντάκου, το είχε πει η μεγάλη Άντζελα και έφαγε κράξιμο.
Δυστυχώς, δεν κυκλοφορεί σχετικό γιουτουμπάκι...

 

[Δροσούλα]

Από μερικά κράτη η εθνικότητα αποδίδεται υποχρεωτικά περιφραστικά: Ακτή Ελεφαντοστού, Χονγκ Κονγκ, Λιχτενστάιν κ.ο.κ. Θα προτιμήσω την ίδια λογική και για την Αραβία γιατί κανένα από τα άλλα δε μου ακούγεται καλά. Λέω επομένως "γυναίκα από την Αραβία".

Ο κάτοικος της Κω λέγεται Κώος. Υπάρχουν πολλές αναφορές γιά άνδρες, αλλά για τη λέξη "Κώα" που προφανώς αντιστοιχεί σε γυναίκα δε βρήκα αναφορά.

 

[Φαροφύλακας]

Πράγματι, τα ονόματα των νησιωτών δεν είναι καθόλου αυτονόητα κι έτσι επιτρέψτε μου να ξεκινήσω, για το θέμα, εδώ νέο νήμα!

 

[Λορένα]

Οι κατοικοι του Κουβειτ, πως λεγονται; (αντρες γυναικες)

Η γυναικα της αιθιοπιας;

 

[Νόρμα]

Κουβεϊτιανοί ή Κουβεϊτινοί. Και Αιθιόπισσα, οπωσδήποτε.

 

[Φαροφύλακας]

πάντως και το "αιθιοπίνα" βγάζει κάποιες λίγες γκουγκλιές.

 

[Λορένα]

Τελικα υπαρχουν πολλα δυσκολα : οι γυναικες του

Καταρ;

Ντουμπάι;

Θιβετ; (ευκολο μαλλον αυτο)

Λαπωνία; (οκ δεν ειναι χωρα, αλλα υπαρχουν κατοικοι)


(ιδεα μου, ή τα γυναικεια συνηθως εχουν προβλημα; τυχαιο; )

 

[Πολυξενη]

Θιβετιανες

Λαπωνεζες (κατα το γιαπωνεζες)

 

[Αρια]

Αράβισσα ψήφισα και εγω

 

[Οσιρις]

Αραβίδα πάντως είναι τύπος όπλου, γκουγλίστε και θα δείτε, το χρησιμοποιούσαμε και στο στρατό για τις αυτόματες καραμπίνες μικρού διαμετρήματος. Και σε αυτό το πνεύμα γιατι ή τουρκάλα λέγεται έτσι και όχι τουρκαλίδα ή έστω τουρκίδα όπως ας πούμε Ιταλίδα ή Γαλλίδα?? Ρε παιδιά μήπως , λέω μήπως, γινόμαστε γλωσσολάγνοι ?? Γιατί δεν αφήνουμε το συλλογικό γλωσσικό ασυνείδητο των Ελλήνων να βρει την κατάλληλη λέξη έστω και αν Μπαμπινιωτικώς δεν είναι η σωστή και να την καθιερώσει. Προσωπικά δεν συμφωνώ με τις κατά καιρούς υστερικές κραυγές περί αλλοτρίωσης της γλώσσας μας κλπ που ενίοτε φτάνουν μέχρι σημείου παραληρήματος. Και σε μένα αρέσει η διατήρηση του γλωσσολογικού μας πλούτου αλλα παράλληλα νομίζω ότι η γλώσσα είναι ζωντανό πράγμα που συνεχώς μεταλλάσεται και τροποποιείται. Πάντως εγώ θα ψήφιζα Αραβίς σκέτο, βλέπετε η καθαρεύουσα δίνει λύσεις κακώς μου φαίνεται την καταργήσαμε, εγώ την επιστρατεύω όποτε βρίσκω τα ζόρικα....Α και μην θεωρηθώ ειρωνικός για τα παραπάνω, απλά άποψη εκφράζω, και μου επιτεθείτε..... Θα αποκρούσω ξεθαύοντας όλες τις γλωσσοπλαστικές μου αρετές και εφευρίσκωντας τις πιο απίθανες και περίπλοκες λεκτικές άμυνες...χαχαχα. Καλό σας βράδυ

 

[Γλωσσολάγνος]

Ρε παιδιά μήπως , λέω μήπως, γινόμαστε γλωσσολάγνοι ??

Θα με ενδιέφερε να καταλάβω πώς αυτή η λέξη έφτασε για σένα να σημαίνει κάτι αρνητικό, διότι για μένα μόνο θετική είναι.

 

[Φένια]

Αραβίς, Ελληνίς, Γαλλίς, Ιταλίς... Για δες που βρήκα στον Οσιρι έναν απρόσμενο σύμμαχο...Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολύ καιρό να διασταυρώσουμε τα ξίφη μας περί γλωσσολογικών θεμάτων. Οι διαφωνίες μας μου έλειψαν. Let' s go for it.

 

[Φαροφύλακας]

Πάντως εγώ θα ψήφιζα Αραβίς σκέτο, βλέπετε η καθαρεύουσα δίνει λύσεις κακώς μου φαίνεται την καταργήσαμε, εγώ την επιστρατεύω όποτε βρίσκω τα ζόρικα....

Φοβάμαι πως εδώ η σκέψη δεν είναι και τόσο σωστή διότι, βέβαια, το Αραβίς δεν είναι κάτι άλλο, Αραβίδα είναι απλά με άλλη κατάληξη. Δηλ. σημαίνει και πάλι τον τύπο όπλου και φυσικά η αλλαγή στην κατάληξη δεν δίνει καμία λύση. (όπως π.χ. είτε δεσποινίς πεις είτε δεσποινίδα σημαίνει το ένα και το αυτό)

Παρεμπιπτόντως, η δημοτική καθόλου δεν υστερεί σε μηχανισμούς λεξιπλασίας έναντι τής καθαρεύουσας, η κουλτούρα τής εποχής είναι που διαφέρει.