Απορία για τον αόριστο «εμπερδεύθην»

[Σαλάτας]

Α, εγώ σάς ευχαριστώ (αλλά καί οι υπόλοιποι εδώ μέσα, πιστεύω), δόκτορ! Πάντα μάς δίνετε την απάντηση, καί με τρόπο που να καταλαβαίνουμε!

 

[Αζαθοθ]

Άρα η τετραμερής αναλογία δεν έχει τόσο να κάνει με μια προσπάθεια γεφύρωσης ενός "χάσματος", ως αποτέλεσμα φωνολογικών αλλαγών, όσο με μια απλοποίηση της μορφολογίας της γλώσσας λόγω παλαιότητας ή αχρηστίας; Μιας ανάγκης για ομοιότητα;

Edit: χρειάστηκε να μετακινήσω την ερώτηση, εξαιτίας διαχωρισμού του αρχικού νήματος.

 

[Νιλς]

Καλά μου παιδιά, η (πρωτοφανής) απουσία μου από το νήμα του φίλου @Σαλάτας δικαιολογείται από το γεγονός ότι δεν έχω μπερδευτει ποτέ.
Αντιμετωπίζω μεν πολύ σοβαρά διλήμματα στη ζωή μου ( πχ, πίτσα ή σουβλάκι), αλλά απαντώντας πάντα "και τα δυο" έχω λύσει το πρόβλημα της ζωής μου.
Ευχαριστώ για την κατανόηση και θα συμμετάσχω στο επόμενο νημα. Γεια σας παιδιά μου, γεια σας.

 

[Σαλάτας]

Χαίρομαι που λές "σουβλάκι".

 

[Δρ Μωσέ]

Άρα η τετραμερής αναλογία δεν έχει τόσο να κάνει με μια προσπάθεια γεφύρωσης ενός "χάσματος", ως αποτέλεσμα φωνολογικών αλλαγών, όσο με μια απλοποίηση της μορφολογίας της γλώσσας λόγω παλαιότητας ή αχρηστίας; Μιας ανάγκης για ομοιότητα;

Edit: χρειάστηκε να μετακινήσω την ερώτηση, εξαιτίας διαχωρισμού του αρχικού νήματος.

Αγαπητέ μου, η παρατήρησή σας είναι σωστή.

Η αναλογία όντως βασίζεται στην αντίληψη ομοιότητας, η οποία με τη σειρά της στηρίζεται σε μία από τις βασικές γνωσιακές (cognitive) αρχές τής γλώσσας, που είναι η εικονικότητα (συνήθως αναφέρεται στην ακουστική εικόνα, αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι κάποιες φορές περιλαμβάνει και το οπτικό ίνδαλμα). Η κατεύθυνση δεν είναι πάντοτε προς απλούστευση· ενίοτε το αποτέλεσμα είναι πιο περίπλοκο, επειδή συμμετέχουν και άλλες γλωσσικές αρχές, όπως η διάκριση ή η αποσαφήνιση. Στη συμμετρική αναλογία, αφού εντοπίσουμε το πρότυπο ομοιότητας, είναι εύκολο να αντιληφθούμε πώς προέκυψε το προϊόν. Στη σποραδική αναλογία τα πράγματα είναι πολύ δυσκολότερα.

Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.
Σας ευχαριστώ πολύ.

 

[Αζαθοθ]

Όντως, το πλέγμα αποστάσεων στους ορισμούς είναι συνήθως αχανές, ιδίως στην περίπτωση του όρου αναλογία λόγω πολυπλοκότητας του φαινομένου και της ύπαρξης επιπέδων (σημασιολογικό, μορφολογικό, συντακτικό και ούτω καθεξής) συσχέτισης των γλωσσικών τύπων, τα οποία ορίζονται κι αυτά με τη σειρά τους ποικιλοτρόπως.

Πιο κατανοητή μου είναι η αναλογία που σχετίζεται με τα μαθηματικά, όπου και πρωτοεμφανίστηκε ως έννοια, παρά αυτή που σχετίζεται με τη γλώσσα, αν και στα λατινικά (proportio) μου είναι ευκολότερη η αντίληψη, καθώς κι ο εντοπισμός της. Περί "νεαρών γραμματικών", πλέω ακόμα σε αβαθή, ίσως σε κάποιο μελλοντικό νήμα να μας δωθεί η ευκαιρία για περαιτέρω ανάλυση.

Ευχαριστώ για την απάντηση.