Αξίζει να διαβάσω ένα βιβλίο που μου δημιουργεί δυσκολίες κατανόησης;

[Νίκοςς]

Έκανα στο Facebook τις παρακάτω ερωτήσεις για το βιβλίο «Ο φόνος είναι χρήμα» του Πέτρου Μάρκαρη»:

Kαλησπέρα σας. Θα ήθελα τη βοήθειά σας σας παρακαλώ, επειδή βρίσκομαι, λόγω έντασης εκ διαφόρων καταστάσεων, σε δυσκολία να συγκεντρωθώ για να καταλάβω και να προχωρήσω στο βιβλίο, όπου έχω φτάσει στη σελ. 100, διασπάται η προσοχή μου και χάνω το ποιος είναι ποιος και τι σχέση έχει με τον άλλον, μήπως θα μπορούσατε με ένα σχήμα απλό σε 4-5 γραμμές να μου πείτε:

α) Ωραία, έχουμε δύο πρωταγωνιστές που κάνουν και οι δύο αφήγηση, ποιος από τους δύο έχεις σχέση με τον Ζήση;

β) Πως ο Λάμπρος που έχει εγγονό τον επίσης Λάμπρο, λέει και σε άλλον «να δούμε τον εγγονό μας». Τον έχουν και οι δυο εγγονό ή είναι σχήμα λόγου;

γ) Ποια είναι η γυναίκα ποιανού ή ποιος έχει και ποιος δεν έχει κόρη, ή και οι δύο έχουν κόρες; Έχουν σχέση η κόρη του ενός με την κόρη του άλλου; Ο ένας έχει κόρη και ο άλλος δεν έχει;

δ) Η «γιαγιά» είναι η γυναίκα του Λάμπρου;

ε) Η Αδριανή τι είναι και ποιανού είναι;

στ) Τον γνωρίζουν και οι δύο αφηγητές (πρωταγωνιστές) τον Ζήση ή μόνο ένας;

ζ) Ο Ζήσης που το μικρό του είναι «Λάμπρος» έχει αυτός τη συνήθεια να λέει «συνονόματο» τον εγγονό του Λάμπρου που λέγεται «Λάμπρος» ή υπάρχει και άλλος και έχει τη συνήθεια να λέει «ο συνονόματος»;

η) Ο συνονόματος Λάμπρος (όχι το μωρό) με ποιον έχει σχέση και τι σχέση;

Την απάντησή σας θα την κάνω σελιδοδείκτη για να μπορέσω να διαβάσω το υπόλοιπο βιβλίο και να το καταλάβω και να το απολαύσω.

Ευχαριστώ

Ένας κύριος είχε την καλοσύνη να μου απαντήσει εν μέρει σε ορισμένα από τα ερωτήματά μου:

Καλησπέρα! Προφανώς είναι το πρώτο βιβλίο του Μάρκαρη που διαβαζετε. Στα βιβλία του με πρωταγωνιστή τον Κωστα Χαρίτο,μέχρι στιγμής αφηφητής ήταν μόνο ο Χαρίτος. Που έχει γυναίκα την Αδριανή.Ο Χαρίτος εχει και μια κόρη,που του χάρισε ένα εγγόνι. Το εγγόνι βαφτίστηκε Λάμπρος. Πρός τιμήν του φίλου του Χαρίτου του Ζήση,που οι παλιοί του σύντροφοι τον φώναζαν Λάμπρο. Ζήσης και Λάμπρος ειναι το ίδιο πρόσωπο δηλαδή.Στο τελευταίο του βιβλίο ο Μάρκαρης έχει δυο αφηφηυες. Τον Χαρίτο,όπως πάντα,αλλά αυτή την φορά και τον Ζήση-Λάμπρο. Ελπίζω να βοήθησα.

Όμως δεν απαντήθηκαν όλα τα ερωτήματά μου. Και κυρίως προκύπτει ότι έπρεπε να έχω διαβάσει προηγούμενα μυθιστορήματα του ίδιου συγγραφέα. Μου θυμίζει πριν 2 χρόνια που διάβαζα ένα επιστημονικής φαντασίας το «The Dark Forest» του κινέζου Cixin Liu, για να ανακαλύψω μόνος μου ότι έπρεπε να είχα διαβάσει προηγουμένως ένα άλλο βιβλίο του ίδιου, το «The Three-Body Problem».

Ενώ ήθελα να ξεσκάσω με το βιβλίο αυτό, από τη συστηματική μελέτη που κάνω σε «Αρμονική» και «Μορφολογική Ανάλυση» κομματιών μουσικής που έχω εξέταση εξ αποστάσεως κάθε Σάββατο και «Σύνθεσης» που μαθαίνω τώρα τη δομή και την των Βαριασιόν, έχω προσθέσει άλλο ένα μπελά στο κεφάλι μου, να καταλάβω τι λέει το μυθιστόρημα, κάτι που ίσως να έπρεπε να μας το δίνει εξηγημένο σε σελιδοδείκτη ο εκδοτικός οίκος ή το βιβλιοπωλείο. Και μετά αν πω κάπου για κάποιο βιβλίο άλλου – π.χ. ακόμα χειρότερα αν ο συγγραφέας είναι Νομπελίστας και εκείνοι έχουν διαβάσει με πάθος όλα τα βιβλία του, ενώ το συγκεκριμένο δεν μου αρέσει, σου λένε, εν χορώ…

Μα πως λες ότι δεν σου αρέσει; Αφού είναι νομπελίστας, Νίκο

Έτσι γίνεται και στη «Συνανάγνωση»;

 

[ΚρίτωνΓ]

Νομίζω ότι εάν δεν είναι κάποιος ψυχαναγκαστικός, συνοπτικά υπάρχουν δύο λύσεις σε σχέση με τον προβληματισμό σου:
1. Το παίρνεις από την αρχή. Βλέπεις ποιο είναι το πρώτο της σειράς που σε ενδιαφέρει, οπότε αφήνεις στην μπάντα το παρόν και ξεκινάς από την αρχή "της σειράς".
2. Αφήνεις το βιβλίο μια και καλή στην μπάντα και ψάχνεις να κάνεις κάποια καλύτερη επιλογή βιβλίου.

Εάν το βιβλίο "πρέπει" να το τελειώσεις επειδή έχεις δεσμευτεί απέναντι σε κάποιον πείθεις τον εαυτό σου να το κάνεις (βλέπε π.χ. πανεπιστημιακές εξετάσεις με απαράδεκτα πανεπιστημιακά συγγράμματα του καθηγητή φωστήρα - που βρίθει ο τόπος).
Από την άλλη καμία φορά αξίζει να παιδέψουμε τον εαυτό μας σε κάτι που δεν είναι εύκολο και προφανές, αλλά αυτό νομίζω ότι το βρίσκεις και διαισθητικά εάν αγαπάς το διάβασμα.
Εάν διαβάζεις επειδή γουστάρεις, γουστάρεις αυτό που διαβάζεις. (Επικούρια προσέγγιση).

 

[Τουραντό]

Συμφωνώ με όλα όσα είπε ο Κρίτων. Αν λοιπόν δεν επιβάλλεται να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο , εξαρτάται και απο το αν εξακολουθώ να το βρίσκω ενδιαφέρον παρόλο που μπορεί να μην καταλαβαίνω πολλά σημεία του. Τότε σίγουρα θα το προσπαθούσα απο την αρχή. Αν όμως ήταν δυσνόητο σε σημείο πλήξης, τότε σίγουρα θα το άφηνα. Άλλωστε δυστυχώς υπάρχει τόσος λίγος χρόνος και τόσα πολλά βιβλία. Γιατί να χάσω τον χρόνο μου με κάτι που εν τέλει με δυσαρεστεί;!

 

[Σελεφά]

Δε χρειάζεται να αναγκάζεις τον εαυτό να διαβάσεις κάτι που είτε δε σου αρέσει είτε εκείνη τη στιγμή δεν έχεις το μυαλό για το συγκεκριμένο βιβλίο. Το διάβασμα το κάνουμε για μας τους ίδιους για να περάσουμε καλά και να ταξιδέψουμε. Δεν είναι αγώνας δρόμου και δε μαζεύουμε πόντους ή παίρνουμε βαθμούς. Οπότε αν δε σου αρέσει ή σε κουράζει απλά το βάζεις στην άκρη και αν η πλοκή γενικά σου μείνει μπορείς αργότερα να το ξαναπιάσεις.

Το Dark Forset του Cixin είναι το 2ο βιβλίο της τριλογίας Remembrance of Earth's Past Series, οπότε εννοείται ότι έπρεπε να διαβάσεις το πρώτο βιβλίο....

 

[Νίκοςς]

Σας ευχαριστώ για τις ωραίες συμβουλές σας Κρίτων, Σελεφά και Τουραντό. Έβαλα τα ερωτήματά μου με το Twitter + link που παραπέμπει σε σελίδα του μπλογκ μου, με την επισήμανση ότι όπως λέτε και εσείς, θα πάει στο ράφι μέχρι να πάρω απαντήσεις. Μπορεί να απαντήσει κάποιος (αφού στο twitter εμφανίζονται οι ερωτήσεις δίπλα στη διαφήμιση της έκδοσης), οπότε μπορεί κάποιος αναγνώστης να απαντήσει, ή να απαντήσει ο συγγραφέας, ή το πιθανότερο (στη χώρα που είμαστε) να μην απαντήσει κανείς για να δώσει διευκρινίσεις, με βάση την πεποίθηση ότι όποιος γεννιέται πρέπει από γεννησιμιού του να τα ξέρει αυτά.

Ειδικά εσένα Τουραντό - εκτός θέματος - θυμάμαι που είχα διαβάσει ότι μετά το θάνατο του Puccini είχαν ρωτήσει τη χήρα του, πως θα μετέφραζε στα ιταλικά το "Turantot" και απάντησε "Turantota".

 

[Τουραντό]

@Νίκοςς
Λογική η απάντηση της εφόσον τα θηλυκά ουσιαστικά (και ειδικά αυτά που απο την φύση τους είναι θηλυκά) έχουν κατάληξη -a.
(Και -e βεβαία αλλά αυτή είναι κοινή κατάληξη με τα αρσενικά ουσιαστικά)