Η γοητεία ορισμένων παλιών, ποιοτικών εκδόσεων είναι αναμφισβήτητη. Όλοι μας έχουμε θαυμάσει βιβλία του 19ου ή του 18ου αιώνα, ή και παλαιότερα, με ωραίες γραμματοσειρές, επιμελημένη παρουσίαση του κειμένου και των εικόνων και προσεγμένη χειροποίητη βιβλιοδεσία. Βιβλία που σε κάνουν να θέλεις να τα διαβάσεις μόλις τα πιάσεις στα χέρια σου. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι η βιομηχανοποίηση της τυπογραφίας έκανε ευκολότερη την πρόσβαση στο έντυπο βιβλίο, αλλά η ποιότητα των εκδόσεων ευτελίστηκε. Οι παλιές εκδόσεις που είχαν γίνει με μεράκι και κόπο, δεν βρίσκονται εύκολα σήμερα και αν βρεθούν η τιμή τους είναι συχνά απλησίαστη.
Η Ελλάδα διαθέτει χιλιάδες αξιόλογες εκδόσεις από το 1455 μέχρι και τον 20ο αιώνα, πολλές από τις οποίες είναι τώρα πια δυσεύρετες. Τα βιβλία αυτά είναι απαραίτητα για ερευνητές και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και περιζήτητα από λάτρεις των ποιοτικών εκδόσεων του παρελθόντος. Η ζήτηση αυτή δημιούργησε τις “Αναστατικές Εκδόσεις” πολλών τέτοιων βιβλίων. Εκδόσεις δηλαδή που είναι σύγχρονες, αλλά διατηρούν με σχολαστική λεπτομέρεια τη μορφή και το περιεχόμενο, ακόμη και τη βιβλιοδεσία, των πρωτότυπων εκδόσεων.
Ορισμένοι μάλιστα ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι (δεν αναφέρω ονόματα) ειδικεύονται στις εκδόσεις αυτές με μεγάλη επιτυχία. Ορισμένα επίσης ελληνικά πανεπιστήμια έχουν πραγματοποιήσει τέτοιες “αναστατικές” εκδόσεις. Φυσικά, οι εκδόσεις αυτές δεν έχουν τη γοητεία του γνήσιου παλιού βιβλίου, που νιώθεις το άγγιγμα των χεριών των προκατόχων τους και κάποιες φορές βλέπεις την υπογραφή τους και τις χειρόγραφες σημειώσεις τους πάνω στο χαρτί του βιβλίου. Το ίδιο το χαρτί είναι πια βιομηχανικό, η εκτύπωση γίνεται με σύγχρονες μεθόδους, αλλά η ποιοτική εργασία του πρωτοτύπου φαίνεται και ικανοποιεί τον αναγνώστη.
Ποια η γνώμη σας για τις εκδόσεις αυτές; Γνωρίζατε την ύπαρξη τους; Θα “φιλοξενούσατε” στη βιβλιοθήκη σας ένα τέτοιο βιβλίο ή θα προτιμούσατε ένα εξ αρχής σύγχρονο βιβλίο με το ίδιο αντικείμενο; Είναι σωστή η ονομασία τους;
Δίδω εδώ μερικά παραδείγματα “αναστατικών εκδόσεων”, με την παράκληση να μη θεωρηθεί διαφημιστική η επιλογή μου.
Πρόκειται για βιβλίο γραμμένο στα Αγγλικά το 1687. Περιέχει ταξιδιωτικές εντυπώσεις του περιηγητή Ber. Randolph. Περιέχει θαυμάσιες εικόνες και χάρτες.
Βιβλίο του 1614, γραμμένο στα ελληνικά και τα λατινικά. Είναι το περίφημο χρονικό της αλώσεως της Κων/λης από τους σταυροφόρους, του Γεωργίου Λογοθέτη του Ακροπολίτη.
Η Ελλάδα διαθέτει χιλιάδες αξιόλογες εκδόσεις από το 1455 μέχρι και τον 20ο αιώνα, πολλές από τις οποίες είναι τώρα πια δυσεύρετες. Τα βιβλία αυτά είναι απαραίτητα για ερευνητές και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και περιζήτητα από λάτρεις των ποιοτικών εκδόσεων του παρελθόντος. Η ζήτηση αυτή δημιούργησε τις “Αναστατικές Εκδόσεις” πολλών τέτοιων βιβλίων. Εκδόσεις δηλαδή που είναι σύγχρονες, αλλά διατηρούν με σχολαστική λεπτομέρεια τη μορφή και το περιεχόμενο, ακόμη και τη βιβλιοδεσία, των πρωτότυπων εκδόσεων.
Ορισμένοι μάλιστα ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι (δεν αναφέρω ονόματα) ειδικεύονται στις εκδόσεις αυτές με μεγάλη επιτυχία. Ορισμένα επίσης ελληνικά πανεπιστήμια έχουν πραγματοποιήσει τέτοιες “αναστατικές” εκδόσεις. Φυσικά, οι εκδόσεις αυτές δεν έχουν τη γοητεία του γνήσιου παλιού βιβλίου, που νιώθεις το άγγιγμα των χεριών των προκατόχων τους και κάποιες φορές βλέπεις την υπογραφή τους και τις χειρόγραφες σημειώσεις τους πάνω στο χαρτί του βιβλίου. Το ίδιο το χαρτί είναι πια βιομηχανικό, η εκτύπωση γίνεται με σύγχρονες μεθόδους, αλλά η ποιοτική εργασία του πρωτοτύπου φαίνεται και ικανοποιεί τον αναγνώστη.
Ποια η γνώμη σας για τις εκδόσεις αυτές; Γνωρίζατε την ύπαρξη τους; Θα “φιλοξενούσατε” στη βιβλιοθήκη σας ένα τέτοιο βιβλίο ή θα προτιμούσατε ένα εξ αρχής σύγχρονο βιβλίο με το ίδιο αντικείμενο; Είναι σωστή η ονομασία τους;
Δίδω εδώ μερικά παραδείγματα “αναστατικών εκδόσεων”, με την παράκληση να μη θεωρηθεί διαφημιστική η επιλογή μου.
Πρόκειται για βιβλίο γραμμένο στα Αγγλικά το 1687. Περιέχει ταξιδιωτικές εντυπώσεις του περιηγητή Ber. Randolph. Περιέχει θαυμάσιες εικόνες και χάρτες.
Βιβλίο του 1614, γραμμένο στα ελληνικά και τα λατινικά. Είναι το περίφημο χρονικό της αλώσεως της Κων/λης από τους σταυροφόρους, του Γεωργίου Λογοθέτη του Ακροπολίτη.
Last edited:
