Το διήγημα, αν και δεν το συγκρίνω με το μυθιστόρημα, δεν παύει να μου αρέσει ιδιαίτερα και να αποτελεί την ιδανική λύση όταν θέλω να διαβάσω κάτι, αλλά δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να αφοσιωθώ σ'ένα μυθιστόρημα.
Σκέφτηκα λοιπόν, επειδή υπάρχουν τόσα και τόσα νήματα με τα αγαπημένα μας μυθιστορήματα, να υπάρχει κι ένα νήμα όπου θα μπορεί, όποιος θέλει, να γράψει τις αγαπημένες του συλλογές διηγημάτων.
Προσωπικά, απ'τις 20-25 συλλογές που έχω διαβάσει, ξεχωρίζω τις παρακάτω, οι οποίες είναι γραμμένες με τυχαία σειρά:
1) Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας - Τσαρλς Μπουκόφσκι
Μ'αυτό το βιβλίο γνώρισα έναν απ'τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Οι περισσότερες απ'τις ιστορίες είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικές, κάποιες άλλες όχι, ενώ όλες χαρακτηρίζονται απ' τον αυτοσαρκασμό, το κυνικό χιούμορ αλλά και την τρυφερότητα του Μπουκόφσκι.
2) Ο κάμπος στις φλόγες - Χουάν Ρούλφο
Ένας συγγραφέας που κατάφερε να γίνει θρύλος στην Λατινική Αμερική παρά το γεγονός ότι έγραψε μόλις δύο βιβλία, τα συγκεκριμένα διηγήματα και το αριστουργηματικό "Πέδρο Πάραμο". Η γλώσσα του είναι μοναδική, εντελώς δική του, και η ατμόσφαιρα που πλάθει με συνεπήρε σε κάθε μία απ'τις ιστορίες του.
3) Ο δήμιος του έρωτα - Ίρβιν Γιάλομ
Το πρώτο βιβλίο του Γιάλομ που διάβασα. Πρόκειται ουσιαστικά για δέκα ιστορίες ψυχοθεραπείας, βασισμένες σε ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες του Γιάλομ και δοσμένες λογοτεχνικά. Αν και με ψυχοπλάκωσαν, τις βρήκα όλες πολύ, μα πολύ ενδιαφέρουσες.
4) Ο θάνατος του κύριου Γκολούζα - Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς
Τέσσερα υπέροχα διηγήματα, με μια ατμόσφαιρα που θυμίζει αρκετά το Στόμα γεμάτο χώμα, αλλά και με παρόμοια θεματική.
5) Αρχάριοι - Ρέιμοντ Κάρβερ
Το ύφος του Κάρβερ μου ταίριαξε απ'την αρχή, γράφει πολύ λιτά, εντελώς ανεπιτήδευτα και με μια απλότητα μοναδική. Οι ήρωες του είναι άνθρωποι θλιμμένοι και ταλαιπωρημένοι και ο Κάρβερ μας περιγράφει κάθε φορά ένα τυχαίο γεγονός της ζωής τους, το οποίο όμως είναι αρκετά χαρακτηριστικό και μας βοηθάει να τους γνωρίσουμε και ίσως να τους καταλάβουμε.
Σκέφτηκα λοιπόν, επειδή υπάρχουν τόσα και τόσα νήματα με τα αγαπημένα μας μυθιστορήματα, να υπάρχει κι ένα νήμα όπου θα μπορεί, όποιος θέλει, να γράψει τις αγαπημένες του συλλογές διηγημάτων.
Προσωπικά, απ'τις 20-25 συλλογές που έχω διαβάσει, ξεχωρίζω τις παρακάτω, οι οποίες είναι γραμμένες με τυχαία σειρά:
1) Ερωτικές ιστορίες καθημερινής τρέλας - Τσαρλς Μπουκόφσκι
Μ'αυτό το βιβλίο γνώρισα έναν απ'τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Οι περισσότερες απ'τις ιστορίες είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφικές, κάποιες άλλες όχι, ενώ όλες χαρακτηρίζονται απ' τον αυτοσαρκασμό, το κυνικό χιούμορ αλλά και την τρυφερότητα του Μπουκόφσκι.
2) Ο κάμπος στις φλόγες - Χουάν Ρούλφο
Ένας συγγραφέας που κατάφερε να γίνει θρύλος στην Λατινική Αμερική παρά το γεγονός ότι έγραψε μόλις δύο βιβλία, τα συγκεκριμένα διηγήματα και το αριστουργηματικό "Πέδρο Πάραμο". Η γλώσσα του είναι μοναδική, εντελώς δική του, και η ατμόσφαιρα που πλάθει με συνεπήρε σε κάθε μία απ'τις ιστορίες του.
3) Ο δήμιος του έρωτα - Ίρβιν Γιάλομ
Το πρώτο βιβλίο του Γιάλομ που διάβασα. Πρόκειται ουσιαστικά για δέκα ιστορίες ψυχοθεραπείας, βασισμένες σε ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες του Γιάλομ και δοσμένες λογοτεχνικά. Αν και με ψυχοπλάκωσαν, τις βρήκα όλες πολύ, μα πολύ ενδιαφέρουσες.
4) Ο θάνατος του κύριου Γκολούζα - Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς
Τέσσερα υπέροχα διηγήματα, με μια ατμόσφαιρα που θυμίζει αρκετά το Στόμα γεμάτο χώμα, αλλά και με παρόμοια θεματική.
5) Αρχάριοι - Ρέιμοντ Κάρβερ
Το ύφος του Κάρβερ μου ταίριαξε απ'την αρχή, γράφει πολύ λιτά, εντελώς ανεπιτήδευτα και με μια απλότητα μοναδική. Οι ήρωες του είναι άνθρωποι θλιμμένοι και ταλαιπωρημένοι και ο Κάρβερ μας περιγράφει κάθε φορά ένα τυχαίο γεγονός της ζωής τους, το οποίο όμως είναι αρκετά χαρακτηριστικό και μας βοηθάει να τους γνωρίσουμε και ίσως να τους καταλάβουμε.
Last edited by a moderator:
