Ως εκ τούτου, υποβάλλω με κάθε σεμνότητα την πρόταση μου ότι από τα εκατόν είκοσι χιλιάδες παιδιά που ήδη λογαριάσαμε, είκοσι χιλιάδες να τεθούν κατά μέρος για αναπαραγωγή, εκ των οποίων μονάχα το ένα τέταρτο να είναι αρσενικά, ποσοστό μεγαλύτερο από εκείνο που αφήνουμε για τα πρόβατα, τα βοοειδή και τους χοίρους, και ο λόγος είναι ότι τα παιδιά αυτά σπανίως είναι καρποί γάμου, θεσμού που ελάχιστα υπολήπτονται οι αγροίκοι του τόπου μας, και κατά συνέπεια ένα αρσενικό αρκεί για να εξυπηρετήσει τέσσερα θηλυκά. Τα υπόλοιπα εκατό χιλιάδες βρέφη συνιστώ μόλις χρονίσουν να προσφέρονται προς πώληση στον καλό και εύπορο κόσμο, ανά το βασίλειο, συμβουλεύοντας πάντα τη μητέρα να θηλάζουν μπόλικο γάλα τον τελευταίο μήνα ώστε να γίνουν τροφαντά και παχουλά, ό,τι πρέπει για ένα καλό τραπέζι. Για ένα τραπέζι με καλεσμένους, από ένα βρέφος βγάζουμε πρώτο και δεύτερο πιάτο, κι όταν η οικογένεια δειπνεί μονάχη, μπορεί ν' αρκεστεί σ' ένα τεταρτημόριο του σφαγίου, σπάλα ή μπούτι, που με λίγα μπαχαρικά, αλάτι και πιπέρι, θα γίνουν πολύ νόστιμο βραστό την τέταρτη μέρα, ιδίως το χειμώνα.
Λογαριάζω ότι κατά μέσο όρο ένα βρέφος νεογέννητο ζυγίζει δώδεκα λίβρες, και ότι σ' ένα ηλικιακό έτος, αν θηλάσει επαρκώς, το βάρος του θα φτάσει τις εικοσιοκτώ λίβρες.
Παραδέχομαι ότι το έδεσμα αυτό θα ΄ρχεται κομμάτι ακριβούτσικο, και κατά συνέπεια θα 'ναι ταιριαστό για τους γαιοκτήμονες, οι οποίοι, έχοντας ήδη ρουφήξει το μεδούλι των περισσότερων γονιών, είναι προφανώς οι πλέον κατάλληλοι για να φάνε τις σάρκες των παιδιών.
Ιωνάθαν Σουίφτ, Πρωθιερέως Καθεδρικού Ναού Αγίου Πατρικίου εν Δουβλίνω, "Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν' αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία", μτφ. Γαβριήλ Ν. Πεντζίκης, εκδ. Άγρα
