Όσκαρ Ουάιλντ (Oscar Wilde): ''Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι''

[Ρίο]

Δεν έχω διαβάσει ούτε τον ένα ούτε τον άλλο (και τρέμω και μόνο στην ιδέα της καθαρεύουσας), αλλά το ύφος και το στυλ της Βικτωριανής λογοτεχνίας είναι σχεδόν αδύνατο ν' αποδωθεί σε άλλες γλώσσες. Η μικρή μου αδερφή έστειλε δώρο στη γυναίκα μου μια ελληνική μετάφραση του Pride and Prejudice (για συλλεκτικούς λόγους, η γυναίκα μου δε μιλάει Ελληνικά) κι οι λίγες γραμμές που διάβασα ήταν πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου. Ενώ η μετάφραση ήταν καλή, η απόδοση ήταν τραγική.

 

[Λορένα]

Αν και βγαινω εκτος θεματος : πες και τον εκδοτικο οικο, αυτης της εκτος τοπου και χρονου μεταφρασης..

 

[Ρίο]

Είναι του Πατάκη. Και πάλι, δεν είπα ότι είναι κακή μετάφραση. Είπα ότι είναι κακή απόδοση. Δεν έχει ούτε ίχνος απ' το "συναίσθημα" που βγάζει η βικτωριανή εποχή.

 

[Πεταλούδα]

Άλλη μία θαυμάστρια του Ντόριαν Γκρέι εδώ!

Χόλντεν, αυτό το βιβλίο, όπως και το Λάθος του Σαμαράκη, έχω χρόνια που τα έχω διαβάσει και με τις παρουσιάσεις σου, μου άνοιξες την όρεξη να τα γευτώ ξανά, ευχαριστώ! )

 

[Ιαβερης]

Δυο φορες το ξεκινησα αλλα δεν το ολοκληρωσα ποτε κι ο λογος ειναι οτι απλα δεν προσεχα καθολου τι διαβαζα και καποια στιγμη το παρατουσα. Παντως δεν αμφιβαλλω οτι ειναι σπουδαιο εργο κι ελπιζω καποια στιγμη να το διαβασω.

 

[Μπίλος]

Το είχα ξεκινήσει πιο παλιά αλλά δεν το τελείωσα!Δεν είχα εκτιμήσει τον Ουάϊλντ όπως τον έχω τώρα!
Πρόφατα δίαβασα το διήγημα του το φάντασμα του Κάντερβιλ και μου άρεσε πολυ το χιούμορ του!
θα το ξεκινήσω πάλι κάποια στιγμή και θα διαβάσω και άλλα έργα του στο μέλλον!

 

[Εστέλλα]

Είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Το λάτρεψα από την αρχή μέχρι το τέλος του. Μου άρεσε που το θέμα θύμιζε Dr Faustus, η ειρωνεία που κρύβεται στην αφήγηση του Wilde και η γλαφυρότητα των χαρακτήρων...

 

[Λορένα]

Μολις ολοκληρωσα την αναγνωση του Ντοριαν Γκρευ.

Δεν εχω να προσθεσω πολλα.. Το βιβλιο ειναι υπεροχο, μου αρεσε παρα πολυ

 

[Μπίλος]

Το τελείωσα και μπαίνει στα καλύτερα που έχω διαβάσει!Ο Wilde μας έδωσε ένα μυθιστόρημα το οποίο πέρα απο την φοβερή υπόθεση που έχει αλλά κι από τον τρόπο που μας την αφηγείται, μας διδάσκει πόσο κακό κάνει η αλαζονεία, η ματαιοδοξία, πως σε πλανεύουν και που σε οδηγούν.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Πάνε αρκετά χρόνια που το διάβασα, από τις εκδόσεις γράμματα. Πολύ καλό και βιβλίο έξυπνο βιβλίο, δεν είναι να απορείς που υποκριτική κοινωνία (υποκριτική όπως κάθε κοινωνία) το καταδίκασε σαν ανήθικο. Είναι σίγουρα το κορυφαίο κείμενο του Όσκαρ Γουάιλντ και από τα κορυφαία (αν όχι το κορυφαίο) της βικτοριανής λογοτεχνίας

 

[Αζέλμα]

Ξεκιναω μια δευτερη φορα αυτο το βιβλιο και μου φαινεται υπεροχο. Μαλλον ομως θα κανω πολυ καιρο να το διαβασω αφου σε καθε αποφθεγμα καθομαι 1 λεπτο και σκεφτομαι με τον εαυτο μου αν ισχυει και... καθε σελιδα εχει περιπου 10 τετοια, ειδικα αν μιλαει ο λόρδος Χάρυ.

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Μου αρεσε αρκετα,δεν ξετρελαθηκα.Παντως πραγματι,υπαρχουν στις σελιδες του αμετρητα αποφθεγματα.Πανεξυπνος ανθρωπος ο Οσκαρ Γουαιλντ.Κι αυτα που γραφει στις πρωτες σελιδες για τη νιοτη ηταν το κατι αλλο.

 

[Αζέλμα]

Εγώ είδα στον Ιανό τον Ντόριαν Γκρέι των εκδόσεων Σμίλη και μου άρεσε απελπιστικά πολύ το εξώφυλλο. Και για άλλη μια φορά δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι διάβαζα συντομευμένη μετάφραση! -.- Θα τον αγοράσω μόλις επιστρέψω απ' τις διακοπές, θέλω να ελπίζω. Συμπαθώ πολύ τον Ντόριαν, τον Μπάζιλ, και νιώθω να με υπνωτιζει κάπως ο Λόρδος Χένρυ.
Μου έκανε εντύπωση όταν είδα πως η Βικιπαίδεια τουλάχιστον το κατατάσσει στην κατηγορία της γοτθικής λογοτεχνίας. Μάλλον είχα τελείως λάθος ιδέα για αυτόν τον όρο.

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Και για άλλη μια φορά δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι διάβαζα συντομευμένη μετάφραση!

Τι εννοεις?

 

[Αζέλμα]

Το <<Πορτραίτο>> που έχουμε οι περισσότεροι δεν είναι αυτό της Ελευθεροτυπίας; (η έκδοση που χρησιμοποιήθηκε και στην παρουσίαση)
Θα χαρώ ειλικρινά αν με διαψεύσεις, αλλά έχω την εντύπωση πως είναι κομμένη.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Ο όρος γοτθική λογοτεχνία είναι αρκετά ελαστικός. Προσωπικά δεν θα θεωρούσα τον Ντόριαν Γκρέι γοτθική λογοτεχνία (παρά τις προφανείς επιρροές του απ' αυτήν)

 

[Πεταλούδα]

Το τελείωσα πρόσφατα και μπορώ να πω ότι το απόλαυσα για άλλη μια φορά. Οι χαρακτήρες του βιβλίου, αν και δεν μου ήταν συμπαθείς, παρόλα αυτά ήταν τόσο καλά σκιαγραφημένοι, που στιγμές ένιωθα να συμπονώ λίγο τον Ντόριαν, ειδικά προς το τέλος του βιβλίου.
Κάποιες ελάχιστες σελίδες με περιγραφές κοσμημάτων και υφασμάτων, μπορώ να πω ότι δεν με κούρασαν αλλά τις διάβασα με ενδιαφέρον, γιατί με εντυπωσίασε η λεπτομέρεια και τα ιδιαίτερα επίθετα που χρησιμοποίησε ο συγγραφέας.

 

[Υπεράνθρωπος]

Έτσι όπως κατέληξε ο Dorian Grey να ζει (ακολασίες, φόνο, ηδονές) είναι έργο του Λόρδου Χένρυ αυτός τον ''έφτιαξε'' έτσι. Ένα αγαθό παιδάκι ήταν ο Dorian, ο Λόρδος του φούσκωσε τα μυαλά.

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Έτσι όπως κατέληξε ο Dorian Grey να ζει (ακολασίες, φόνο, ηδονές) είναι έργο του Λόρδου Χένρυ αυτός τον ''έφτιαξε'' έτσι. Ένα αγαθό παιδάκι ήταν ο Dorian, ο Λόρδος του φούσκωσε τα μυαλά.

Εγω νομιζω οτι ηταν απ'τη φυση του απελπιστικα ματαιοδοξος και η εξελιξη του με η χωρις τον λορδο Χενρυ δεν θα ηταν καθολου καλη.

 

[Υπεράνθρωπος]

Ναι κι εγώ το σκέφτηκα ότι απλώς ο Λόρδος Χένρυ ξύπνησε κάτι που ήδη υπήρχε μέσα στον Ντόριαν αλλά ίσως αυτό το κάτι να μην ξύπναγε ποτέ αν δεν έβρισκε το κατάλληλο ερέθισμα ή να ξύπναγε αρκετά χρόνια αργότερα και με λιγότερες συνέπειες.
Επίσης μου φαίνεται πως πριν την συνάντηση με τον Χένρυ, ο Ντόριαν δεν έδειχνε τάσεις για να ''ξεσαλώσει'', ίσα- ίσα που έδειχνε ένα συνεσταλμένο παιδί που απλώς πόζαρε μπροστά στον ζωγράφο. Από τις συζητήσεις με τον Λόρδο και μετά αρχίζει να βλέπει διαφορετικά τα πράγματα και να αλλάζει στην συμπεριφορά του κάτι που το διέκρινε και ο ζωγράφος και του είπε μακριά από τον Χένρυ...βέβαια ο Ντόριαν δεν τον άκουσε.