ηθέλομεν, ηθέλετε*, ---- τον διορθωτή που μέ μπέρδεψε... Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε...
Ήθελον αντιληφθή
- Thread starter Σαλάτας
- Start date
Αγαπητέ, ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον ζήτημα που θέσατε, όπως και για τη γόνιμη ανταλλαγή απόψεων που ακολούθησε.
Ας μου επιτραπεί να απαντήσω σύντομα: Η περίφραση «ἤθελον + απαρέμφατο αορίστου» είναι τρόπος σχηματισμού τής πιθανολογικής έγκλισης (όπως αποκαλείται), ο οποίος συναντάται στη μεσαιωνική Ελληνική. Η γραφή ἀντιληφθῇ (με υπογεγραμμένη) είναι σύνηθες ορθογραφικό σφάλμα, διότι το απαρέμφατο ἀντιληφθῆ (που σήμερα έχει επιβιώσει στους συντελικούς χρόνους και ορθογραφείται με -εί: έχω / είχα αντιληφθεί) προήλθε απλώς από σύντμηση του αρχ. ἀντιληφθῆναι και δεν έχει σχέση με το γ΄ ενικό πρόσωπο της υποτακτικής. Τέτοιου είδους ορθογραφικά σφάλματα ήταν συχνά στην καθαρεύουσα, ειδικώς όταν επρόκειτο για σύνταξη ή μορφολογία που δεν υπήρχε στην αρχαία γλώσσα, ώστε να αναζητηθεί εκεί το πρότυπο αναφοράς.
Στην προκειμένη περίπτωση, η πιθανολογική έγκλιση που έχετε μπορεί να αποδοθεί: «τον οποίο ενδέχεται να αντιληφθούν» ή «όποιον τυχόν αντιληφθούν». Η σύνταξη με γενική (οὕτινος) είναι τυπική τού ρήματος ἀντιλαμβάνομαι στην αρχαία γλώσσα, όταν ο ομιλητής ήθελε να εκφράσει άμεση αντίληψη με προσωπική συμμετοχή. Φυσικά, αργότερα τέτοιες λεπτές διακρίσεις υποχώρησαν και μερικές φορές στην καθαρεύουσα χρησιμοποιούνταν απλώς ως στερεότυπες εκφράσεις.
Ελπίζω οι πληροφορίες αυτές να απαντούν στο ερώτημά σας. Ευχαριστώ.
Ας μου επιτραπεί να απαντήσω σύντομα: Η περίφραση «ἤθελον + απαρέμφατο αορίστου» είναι τρόπος σχηματισμού τής πιθανολογικής έγκλισης (όπως αποκαλείται), ο οποίος συναντάται στη μεσαιωνική Ελληνική. Η γραφή ἀντιληφθῇ (με υπογεγραμμένη) είναι σύνηθες ορθογραφικό σφάλμα, διότι το απαρέμφατο ἀντιληφθῆ (που σήμερα έχει επιβιώσει στους συντελικούς χρόνους και ορθογραφείται με -εί: έχω / είχα αντιληφθεί) προήλθε απλώς από σύντμηση του αρχ. ἀντιληφθῆναι και δεν έχει σχέση με το γ΄ ενικό πρόσωπο της υποτακτικής. Τέτοιου είδους ορθογραφικά σφάλματα ήταν συχνά στην καθαρεύουσα, ειδικώς όταν επρόκειτο για σύνταξη ή μορφολογία που δεν υπήρχε στην αρχαία γλώσσα, ώστε να αναζητηθεί εκεί το πρότυπο αναφοράς.
Στην προκειμένη περίπτωση, η πιθανολογική έγκλιση που έχετε μπορεί να αποδοθεί: «τον οποίο ενδέχεται να αντιληφθούν» ή «όποιον τυχόν αντιληφθούν». Η σύνταξη με γενική (οὕτινος) είναι τυπική τού ρήματος ἀντιλαμβάνομαι στην αρχαία γλώσσα, όταν ο ομιλητής ήθελε να εκφράσει άμεση αντίληψη με προσωπική συμμετοχή. Φυσικά, αργότερα τέτοιες λεπτές διακρίσεις υποχώρησαν και μερικές φορές στην καθαρεύουσα χρησιμοποιούνταν απλώς ως στερεότυπες εκφράσεις.
Ελπίζω οι πληροφορίες αυτές να απαντούν στο ερώτημά σας. Ευχαριστώ.