Έχετε ακούσει για τα μάνγκα;

[Σελεφά]

Και εκεί που κοιτάω να δω σε τι τιμές έχουν πάει κάποια manga σκάει μύτη αυτό...

Η αλήθεια είναι ότι με έπιασε η περιέργεια και μου θύμισε μια σκηνή από μια εφηβική ταινία
I love you Beth Cooper

ΥΓ. για να μη παρεξηγηθώ θα γελούσα ακόμα και αν ο τίτλος έγραφε Boob fight island ή Boob VS Dick fight island.

 

[ΚρίτωνΓ]

Αχαλίνωτη φαντασία @Σελεφά . Θα ήθελα πολύ να μου πεις πως φαντάζεσαι (φαντασιώνεσαι;) αυτά τα fights Το dick fight τεχνικώς μπορώ να το κάνω εικόνα, τα άλλα δυσκολεύομαι.
Επίσης επισημαίνω το όνομα του συγγραφέα (Χάου ντου γιου σπελ ρέιμπαν;)
(how do you spell reibun rayban?)

 

[Σελεφά]

 

[Τσίου]

Μου αρέσει που δεν μπήκα στο νόημα, γιατί το Ντικ είναι υποκοριστικό του Ρίτσαρντ. Το γιατί το μυαλό μου πήγε στον Ρίτσαρντ... Το άλλο που μου αρέσει είναι που δεν πρόσεξα το υστερόγραφο και μπήκα γουδριντς, διάβασα διαγώνια περιγραφή και πάλι ήμουν: "Ναι, τι;" Αν δεν διάβαζα ονόματα ψηφιακών ραφιών, θα είχα μείνει με τη λάθος εντύπωση (Νίκι, Ρίκι, Ντίκι). Εντάξει, τι να πω. Η κοπέλα έχει πρόβλημα.

 

[Σελεφά]

Να φανταστώ ούτε το εξώφυλλο είδες;

 

[Τσίου]

Τι στο... Τέλος πάντων, είναι είδος που θα μου ήθελα να εξερευνήσω, αλλά επειδή έχω μείνει πίσω, χάνομαι μέσα σε τόσους τίτλους.

 

[ΚρίτωνΓ]

@Τσίου τι θα έλεγες να ξεκινήσεις με τους τρεις τίτλους που προτείνει η @Σελεφά; Και μετά έχει και άλλα για όλα τα γούστα!

 

[Σελεφά]

Πρόσφατα τελείωσα το Girls' last tour του/της Tsukumizu (το πραγματικό όνομα δεν είναι γνωστό).
Συμπαθητικό, αν και δεν είμαι ειδική στα μάνγκα. Βέβαια με ψυχοπλάκωσε αρκετά και τραυματιστικά ψυχολογικά στις σκηνές που έκαιγαν τα βιβλία . Δεν είναι καθόλου βίαιο, απλά σου δημιουργεί το αίσθημα της μοναχικότητας και απώλειας, ενώ συγγρόνως νιώθεις τη ζεστασιά των δυο κεντρικών χαρακτήρων. Έχει κυκλοφορήσει και σε άνιμε 12 επεισοδίων, το οποίο σίγουρα θα δω.

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Το συγκεκριμένο είδος κόμιξ είναι κάπως οριακό για εμένα και έχω ανάμεικτα συναισθήματα.
Η κάζουαλ αντιμετώπιση της παιδοφιλίας και το πόσο μαίνστριμ είναι - το "λόλι" - είναι κάτι που δεν χώνεψα ποτέ.

Πάντως έχει και πολύ ωραία, όπως το Blue Period που βρήκα σχετικά πρόσφατα.

 

[Σελεφά]

Θυμάμαι πριν 2 χρονια (;) είχα διαβάσει για έναν συγγραφέα μάνγκα που ήταν παιδοβιαστής. Γενικότερα η παιδοεκμεταλλετευς είναι παντού και το πιο αγχωτικό είναι αυτό που δε φαίνεται.

Πέρα από 2 σειρές που έπιασα και ήταν τέρμα για τέρμα νορμάλ δε ξέρω κάτι άλλο. Σκοπεύω να πιάσω και το Hunter x hunter που μου έχει προτείνει η ανήψια μου και το death note (μόνο το anime έχω δει). Η Μισα στο DN που αγγίζει ίσως το λολίτα στυλ που λες -αν και θα έλεγα γκοθικ- είναι 19 ετών και μια ή άλλη έχει σχέση με συνομήλικό της.

Θα δω αυτό που προτείνεις... αν και δε κατάλαβα κάτι από την περιγραφή.

 

[Πράκτωρ ΔΔ]

Γενικά η κατάσταση είναι πολύ χάλια πιστεύω, επειδή ακριβώς λένε "Όχι, αυτή η ηρωίδα έχει σώμα 9χρονής, αλλά είναι ενήλικη 19-29-159 ετών, έτσι δεν είναι κακό να την χώνουμε ως πιθανή σύντροφο ή/και ερωτικές καταστάσεις...".
Αυτή είναι η σκοτεινή πλευρά την νομιμοποίησης και του "δεν είναι και τόσο κακό".
Η απόλυτα εμετική πλευρά φυσικά είναι τα κόμιξ-πορνό που πωλούνται κανονικά από ότι κατάλαβα στην γιαπωνία κι έχει ξεκάθαρα παιδάκια σε χάρντκορ.

Όσον αφορά το blue period είναι η ιστορία ενός τύπου/εφήβου στο να γίνει καλλιτέχνης/ζωγράφος.
Δεν αποφεύγει κλισε και ολίγη από το - λόλι - που γράφω παραπάνω, αλλά ήταν πολύ ψαγμένο στο θέμα ζωγραφική και εκεί με κράτησε το ενδιαφέρον.

 

[Σελεφά]

Α! Μάλιστα. Έπεσα στις εξαιρέσεις δηλαδή...
Αυτό για το ενήλικη αλλά παιδικό σώμα δε φαντάστηκα ότι είχε κανονικοποιηθεί στα μάνγκα ή βασικά ότι υπήρχε, γιατί σε άλλα μέσα βλέπω ότι ψιλό έχει εξαφανιστεί. Στα βιβλία υπάρχει πρόβλημα στα φαντασίας που πολλοί βάζουν την εκάστοτε ηρωίδα στα 16, ή το σπαστικό που περιμένουν την πρώτη φορά που θα της έρθει η περίοδος ό,τι ηλικία και αν έχει. Το πιο πρόσφατο που έπιασα και παράτησα ήταν το Nevernight του Jay Kristoff. Τώρα δε θυμάμαι αν είχαν την ίδια ηλικία ή όχι, αλλά μια ή άλλη δε με ενδιαφέρει να διαβάσω γραφικό σεξ εφήβων. Μη ξεχάσω και τον Κινγκ και την οι παρτούζα εφήβων που δεν είχε κανένα λόγο να υπάρχει.

 

[Σελεφά]

Φέτος σκοπεύω να τελειώσω τη σειρά The Promised Neverland.
Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει τους 6 πρώτους τόμους από τους 20 .
Το artwork εναι καλαίσθητο και η ιστορία αρκετά σκοτεινή και ενδιαφέρουσα.

Έχει κυκλοφορήσει και σε anime (η 2η σεαζόν είναι λίγο μέτρια προς χάλια, αλλά οκ)