Έχετε ακούσει για τα μάνγκα;

[Λάμδαταυ]

Ενδιαφέρον θέμα. Προσωπικά, θεωρώ τα μάνγκα ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για τα κόμικς. Για τους αμύητους, θα ήθελα να προτείνω να είναι ανοιχτοί, καθώς το εύρος είναι τεράστιο και να μη τους αποθαρύνει το συγκεκριμένο στυλ ζωγραφικής ματιών-προσώπου (το οποίο είναι κανόνας αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις). Κατά τη γνώμη μου βολεύει μάλλον για την καλύτερη ή ίσως ευκολότερη απόδοση των συναισθημάτων από τα πρόσωπα. Υπάρχουν μάνγκα για παιδάκια, ενήλικους και ότι βάλει ο νους σας, είναι μια ολόκληρη κουλτούρα/βιομηχανία στην Ιαπωνία (κάπου διάβασα πως το 1/4 όλου του εκτυπωμένου υλικού στην Ιαπωνία είναι μάνγκα), αλλά η ιδιαιτερότητά του είναι πως το μάνκγα είναι έργο ενός δημιουργού. Κάνει ΚΑΙ την ζωγραφιά ΚΑΙ την ιστορία (όλο το έργο). Επενδύει ένα σοβαρό μέρος της ζωής του για ένα έργο, συνήθως το δημοσιεύει σε περιοδικά σαν ένθετο που συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος και αν είναι καλό (εμπορικά) τραβάει πολύ και μετά βγαίνει σε βιβλιαράκι. Και αν το βιβλιαράκι είναι καλό βγαίνει σε άνιμε. Και αν το άνιμε είναι καλό γινεται ταινια(-ες). Εξ' αυτού η θεματολογία και το σενάριο είναι ελεύθερα όσο και ο νους του κάθε δημιουργού, αντίστοιχα με ενός βιβλίου (αν και αναμφισβήτητα, υπάρχουν επεναλαμβανόμενα πρότυπα και τάσεις).

Να προτείνω εδώ μερικά που εγώ τα θεωρώ καλά :

Μέλλον, φαντασία, μικρές ιστορίες, λεπτομέρεια, καθημερινότητα, θα το χαρακτήριζα ιδιαίτερα "κομψό" και "ποιητικό":
YOKOHAMA KAIDASHI KIKOU

Μεσαίωνας, αγώνας/πόνος, (πολύ) έντονο, (πολύ) σκοτεινή (πολύ) φαντασία, μοναδικό σενάριο, (όχι για μικρά παιδιά):
BERSERK

και για όποιον λατρεύει την "ακριβή" επιστημονική φαντασία, και το διάστημα θα του πρότεινα να δει το anime
ΠΛΑΝΗΤΕΣ (πλάνητες / planetes )

Τα προβλήματα με τα μάνγκα εδώ για εμένα είναι δύο: α) Είναι (και θα συνεχίσουν μάλλον να είναι μόνο) στα αγγλικά και στα ιαπωνικά και β) είναι ακριβό σπορ αν δεν σου αρέσει να διαβάζεις από οθόνη. Στα άνιμε είναι καλύτερα τα πράγματα.

 

[Ρεγινόρα]

Λάμδαταυ πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου, έδωσες νέο υλικό για σκέψη.

 

[Αξία]

Όντως πολύ καλή! Από αυτά που μας προτείνεις έχω διαβάσει μόνο το Bersek το οποίο το βρήκα πολύ σκληρό για τα γούστα μου (χωρίς βέβαια να υποτιμώ την αξία του). Τα υπόλοιπα θα τα κοιτάξω σίγουρα ))

 

[Στράτης]

Λίγο άσχετο.
Δεν έχω ιδέα από Μάνγκα (πάντα τα έβλεπα ως «αλλοίωση» και «δυτικοποίηση» ολόκληρης κουλτούρας). Θ' ακουστεί ως ανέκδοτο, έχω φιλαράκι του οποίου το ταίρι είναι γλωσσολόγος από Ιαπωνία. Αν γνωρίζει κάτι για το θέμα, θα προσπαθήσω να μάθω κατιτίς.

 

[Μαλντρό]

Λοιπόν,τα manga δεν εκδίδονται σε τόμους.Εκδίδονται σε ιαπωνικά περιοδικά,που περιέχουν μόνο manga και κυκλοφορούν συνήθως εβδομαδιαία.
Πρώτα ο επίδοξος mangaka πρέπει να πάει το λεγόμενο one-shot στο εκδοτικό τμήμα κάποιου περιοδικού.Το one shot είναι μια ιστορία 40-50 σελίδων και κάθε μέρα έχουν πολλές δεκάδες one shots σε τέτοια περιοδικά.Μπορείτε να φανταστείτε την τύχη που χρειάζεται ο δημιουργός,μα και τον κόπο του,ώστε να αποφασίσει κάποιος του εκδοτικού τμήματος να παραδώσει το one shot σε κάποιον ανώτερο.
Αν ο ανώτερος διαβάσει το manga και το θεωρήσει πιθανή επιτυχία,το manga περνάει στη διαδικασία διαγωνισμού σε κάποια συνέλευση των υψηλόβαθμων του εκδοτικού τμήματος.
Σε αυτούς τους διαγωνισμούς,που γίνονται συνήθως μία φορά το μήνα,επιλέγονται,ή όχι,κάποια manga,των οποίων το one shot,το πρώτο chapter δηλαδή,θα μπει στο περιοδικό τον επόμενο μήνα περίπου.
Όμως,και εδώ ξεκινάει η μεγάλη δυσκολία,αυτά τα περιοδικά αυτά έχουν σταθερό αριθμό ιστοριών.Οπότε όποτε ξεκινάει ένα καινούργιο manga,ένα άλλο κόβεται.Συνήθως,μαζί με το κάθε τεύχος,δίνεται και ένα ερωτηματολόγιο στους αναγνώστες,και αυτοί επιλέγουν τα δύο ή τρία αγαπημένα τους manga.Αυτά που έχουν τις λιγότερες ψήφους είναι αυτά που κόβονται.
Αυτό οδηγεί τους mangaka,πλην ελάχιστων εξαιρέσεων,να έχουν μόνιμα το άγχος πως μπορεί να τους κόψουν,για να βάλουν κάτι καινούργιο.Και λόγω του απίστευτου ανταγωνισμού δεν έχουν άδειες.Κάθε βδομάδα πρέπει να έχουν έτοιμες 20κάτι σελίδες,ό,τι και αν τύχει,και η δημιουργία κάθε σελίδας παίρνει αρκετές ώρες.Επίσης η δημιουργικότητα τους περιορίζεται,γιατί δεν τους επιτρέπεται να έχουν chapters στα οποία δε γίνεται κάτι το σημαντικό,γιατί ερωτηματολόγια,με αποτέλεσμα να μη μπορούν να κάνουν μια αργή αρχή για να χτιστεί καλύτερα η εξέλιξη.Πρέπει κάθε εβδομάδα το manga τους να μην είναι στις τελευταίες θέσεις.Αφού βγει ένας μεγάλος αριθμός chapters,δεκαπέντε περίπου,βγαίνουν οι λεγόμενοι τόμοι.
Αν ένα manga ακυρωθεί σε ένα διαγωνισμό,ο δημιουργός ενημερώνεται πως πρέπει να τελειώσει την ιστορία μέσα σε 4-5 chapters.Και η απόφαση είναι τελεσίδικη.
Αυτό προσωπικά βρίσκω όλη τη διαδικασία φρικτή,μα το τελευταίο χειρότερο από όλα.Αναγκάζουν ένα δημιουργό να σκοτώσει τα δημιουργήματα μέσα σε 100 σελίδες.
Τέλος πάντων αυτή είναι η διαδικασία.Ο ανταγωνισμός είναι απίστευτος,όπως και η πίεση.Εγώ δε θα άντεχα.

 

[Αξία]

Είχα ακούσει ότι οι συνθήκες εργασίας τους είναι πολύ σκληρές αλλά δεν είχα ιδέα.... Συμφωνώ πως πρέπει να γίνει κάτι γιαυτό αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα γίνει γιατί τα μάνγκα είναι ένα προϊόν της Ιαπωνίας... Το βλέπουμε στη μία ιστορία μετά την άλλη, λίγα είναι αυτά που λέμε έργα τέχνης. Από την άλλη όμως με τέτοια πίεση πόσο δημιουργικός να σαι....

 

[Μαλντρό]

Συμφωνώ μαζί σας

Α.να αναφέρω πως υπάρχει manga με θέμα το κυνήγι των ονείρων και το όνειρο ή αφορμή που πραγματεύεται το manga είναι η ίδια η δημιουργία ενός πετυχημένου manga.
Bakuman λέγεται και είναι πολύ όμορφο και καλοσχεδιασμένο.Επίσης να αναφέρω πως την ιστορία την έχει γράψει ο ίδιος που έγραψε το deathnote.Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

 

[Ίζι]

Θα το τσεκάρω σίγουρα Μαλντρό! Ευχαριστούμε για τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Πάντως έχω την εντύπωση ότι γενικότερα στην Ιαπωνία οι εργαζόμενοι, αλλά και οι μαθητές-φοιτητές πιέζονται πάρα πολύ.

 

[Βασιλεύς Θέοντεν]

Παλία διάβαζα Naruto και Bleach αλλά τα παράτησα διότι το είχαν παρατραβήξει με τα τριάντα κεφάλαια να παλεύουν έναν κακό δίχως τελειωμό στον ορίζοντα.

 

[Βιβλιοκαταστροφέας]

Διαβάζω μάνγκα αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το παρατραβάνε με την ιστορία και δεν τελειώνουν ποτέ. Μετά από καιρό μένουν απο ιδεές και καταντάνε να γίνονται βλακίες.

 

[Αξία]

Μαλντρό πολύ καλή η πρότασή σου. Λέω να το ξεκινήσω απόψε κιόλας

 

[Βασιλεύς Θέοντεν]

Αγαπημένο μάνγκα το Full Metal Alchemist

 

[Αξία]

Ωραίο το Bakuman και δείχνει μια άλλη πτυχή του δημιουργού,πιο χιουμοριστική! Πολύ καλή πρόταση

 

[ΜαλβίναΣυγ]

Συνάντησα πρόσφατα στο Cosmos στη Θεσσαλονίκη, τους mangatellers. Tα manga τους ασχολούνται με το parkour. Τα έχω διαβάσει online και μου άρεσαν σχετικά (δεν τα θεώρησα αριστουργήματα αλλά μου άρεσαν).
Ποια είναι η γνώμη σας;

 

[Στράτης]

Τώρα που είδα το νήμα στον αφρό,
να πω πως δεν ξέχασα ό,τι έχω πει στο νήμα, για πληροφορίες από φίλους (το ανέκδοτο με τη Γιαπωνέζα γλωσσολόγο...). Στο πόδι έμαθα πως η ιστορία κρατά από μεσαίωνα και σαμουράι. Πως οι ίδιοι έφτιαχναν τους ήρωες ως σαμουράι για την εύνοια (και) των απλών ανθρώπων στις επαρχίες.
Δεν έμαθα τίποτα περισσότερο, όταν μάθω θα σφυρίξω 2 φορές.

 

[Βιβλιολάγνος]

Τα manga είναι τα μοναδικό είδος κομιξ με το οποίο ασχολούμαι.
Η ιαπωνική τεχνοτροπία μου είναι ελκυστικότερη από την δυτική, γι'αυτό και ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με δυτικά κομιξ.

Τα manga που έχω διαβάσει/διαβάζω είναι:
One piece
Naruto
Bleach
Attack on Titans
Death Note
Silver Spoon
Sword Art Online
Kill la kill
Code Geass

Μπορείς άνετα να εθιστείς και να διαβάζεις με τις ώρες, ή/και να βλέπεις anime με τις ώρες. Έχω κάτσει μέχρι και 10 ώρες πάνω από το tablet βλέποντας anime.
Όταν ξεκινάς μια σειρά, δεν γίνεται να σταματήσεις να την βλέπεις μέχρι να τελειώσεις.

 

[Πωλίνα]

Λατρεύω τα manga!!!!

Βασικά δεν έχω διαβάσει ούτε ατάκα στη ζωή μου
Απλά μ αρέσει να τα σχεδιάζω!!!
Με τρελαίνουν τα μεγάλα μάτια τους!

(και κάπου εδώ βγήκα εκτός θέματος....)

 

[Σάιλαρα]

Καμπαμαρού

"Ναιιι, ο παππούς πέθανε!!!" Χαχαχα, αφασία!

Όσο για τα χεντάι, μάλλον δεν έχεις διαβάσει και πολλά χαχα! Τα χεντάι έχουν κατηγορίες από μόνα τους, οπότε υπάρχουν κι αυτά με παιδοφιλικές καταστάσεις και πολλά άλλα χωρίς.

Για όσους βαριούνται τις μεγάλες σειρές, εγώ θα πρότεινα One-shots (δλδ ένα κεφάλαιο μόνο). Υπάρχουν και πολλές σειρές που δεν κρατάνε πολύ (3-4 κεφάλαια). Σε σχέση με αυτό που είπε η Μαλντρό, να πω πως δεν χρειάζεται να στείλεις το manga σε κάποιο διαγωνισμό για να επιλεχτεί να γίνει σειρά. Απλά είναι σαν μία παραπάνω ευκαιρία να δει ο κόσμος το σχέδιο σου (και οι εκδότες στους οποίους θέλεις να δείξεις τα έργα σου για να σε προσλάβουν). Είναι μετά και τιμητικός τίτλος "π.χ. όταν θα βγάλει σειρά, θα γράψουν στο περιοδικό Ο νικητής του τάδε διαγωνισμού με το τάδε manga"
Όσο για το ωράριο των mangaka, θα αφήσω την εικόνα εδώ, όποιος θέλει τη βλέπει χαχα: http://wac.450f.edgecastcdn.net/80450F/comicsalliance.com/files/2009/09/mangaschedule.jpg

Κι εγώ θα πρότεινα το Soul Eater 1000%. Το σκίτσο δεν είναι "κλασσικό" ιαπωνικό manga, φέρνει πιο πολύ προς το αμερικάνικο μάλλον, αλλά η ιστορία και όλα τα σπάνε!
Να προτείνω μερικά κι εγώ και όποιος θέλει να ψάχνει Εγώ τα διαβάζω online στα αγγλικά βέβαια, οπότε δεν ξέρω πια έχουν βγει στα Ελληνικά:
Tower Of God (manwha), το σχέδιο γίνεται ΠΟΛΥ καλύτερο στη συνέχεια και η ιστορία απλά φοβερή! (action, supernatural κι έτσι)
Dear, Only You Don't Know (manwha), τελείως κόμεντι φάση, μία σαν μαφία τύπισσα που δεν το έχει πει στον άντρα της
Attaque (manwha), πολύ ωραίο, πρόκειται για έναν τύπο στο σχολείο που χάνει το χέρι του και αποφασίζει να μάθει ξιφασκία
Deadman Wonderland, αυτό είναι αρκετά gore, supernatural, drama κι έτσι, δεν ξέρω σε ποιους αρέσουν αυτά, αλλά εμένα με άρεσε πολύ!
Gangsta, seinen, μου θύμισε πολύ το Dogs: Bullets and Carnage
Dogs: Bullets and Carnage, τέλειο σχέδιο προσκυνώ Shirow Miwa χαχαχα
Real Clothes, josei, τελείως γυναικείο, πρόκειται για μία γυναίκα που γίνεται πωλήτρια ρούχων και προσπαθεί να γίνει κι αυτή πιο fashionable χαχα, δεν ξέρω γιατί αλλά μου άρεσε πολύ
Hitoganata, θυμίζει λίγο Dogs και Bleach
Air Gear, για μένα είναι must, να πω την αλήθεια, και προσκυνώ και τον Ogure Ito (ο οποίος έχει βάλει σαν pen-name Oh!Great, ε πόσο θεός μπορεί να είναι χαχαχα )

και άλλα τα οποία τα ξεχνάω, γέεει!!

 

[Δρακος]

Μακριά και αλάργα από αυτό το είδος για εμένα. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου! Προτιμώ Αμερικάνικα κόμιξ και Ντόλαντ Ντακ παρά έντυπα Anime.

 

[Βιβλιολάγνος]

Πιστεύω ότι αξίζει να το αναφέρω: Εχθές η θρυλική(και η αγαπημένη μου) σειρά Naruto τελείωσε μετά από 15 χρόνια.

Ευχαριστώ για όλα...