Έντγκαρ Άλαν Πόε (Edgar Allan Poe) : ''21 ιστορίες και το κοράκι''

[Χόλντεν]

Τίτλος: 21 ιστορίες και το κοράκι
Συγγραφέας: Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Edgar Allan Poe)
Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Έτος έκδοσης: 2011
ISBN: 9605012294
Αριθμός σελίδων: 432

• Αγορά από Ιανό
• Αγορά από GreekBooks.gr

Η ποίηση του Έντγκαρ Άλαν Πόε είναι βαθιά και στιλπνή σαν όνειρο, μυστηριακή και τέλεια σαν κρύσταλλο.
ΣΑΡΛ ΜΠΟΝΤΛΕΡ

Ο Πόε είναι ο μόνος συγγραφέας χωρίς ψεγάδι. Ποτέ δεν έκανε λάθος.
ΠΟΛ ΒΑΛΕΡΙ

Αυτό που είναι εκπληκτικό στον Πόε είναι η ρώμη της φαντασίας του, η ακρίβεια της εύγλωττης λεπτομέρειας. Έτσι, επιτυγχάνει ένα αποτέλεσμα παραδόξως αληθοφανές και πειστικό.
ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

Οι ιστορίες μυστηρίου του Έντγκαρ Άλαν Πόε είναι η ρίζα από την οποία βλάστησε μια ολόκληρη λογοτεχνία. Πού ήταν το αστυνομικό μυθιστόρημα πριν ο Πόε τού εμφυσήσει την πνοή της ζωής;
ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΝΑΝ ΝΤΟΪΛ

Ο Πόε είναι ένας τυχοδιώκτης, όχι όμως με την κοινότοπη έννοια της λέξης: εξερευνά τις δυνατότητες του πνεύματος, τα μυστήρια της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τα απόκρυφα της λευκής σελίδας. Δεν είναι ένας «ζωγράφος της ζωής», αλλά ένας χτίστης, ένας εφευρέτης των μορφών, ένας εξερευνητής των πιο διαφορετικών ειδών.
ΤΣΒΕΤΑΝ ΤΟΝΤΟΡΟΦ

Ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (1809-1849) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς λογοτέχνες και κριτικούς. Πριν το έργο του, κάποια λογοτεχνικά είδη όπως η αστυνομική λογοτεχνία ή οι ιστορίες τρόμου δεν ήταν σαφώς οριοθετημένα ενώ ήταν και αρκετά παρεξηγημένα.

Παρεξηγημένος αρκετά ήταν και είναι και ο ίδιος ο Πόε σε ότι αφορά την προσωπική του ζωή, η σχέση του με ναρκωτικά, οι συνεχείς απόπειρες αυτοκτονίας και η διαταραγμένη ψυχική του υγεία κάνουν τα έργα του να μοιάζουν αυτοβιογραφικά. Ωστόσο, καθώς ο Πόε έζησε αρκετά παλιά, πολλές από τις πληροφορίες αυτές έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση καθώς δεν υπάρχουν σαφή αποδεικτικά στοιχεία ενώ υπάρχουν και πολλές αντιφάσεις σε όσους τα ισχυρίζονται. Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι όλα τα διηγήματα αυτής της έκδοσης είναι γραμμένα σε πρώτο ενικό πρόσωπο.

Αλλά και το ίδιο το έργο του Πόε έχει κριθεί πολλές φορές ώς αναξιόπιστο καθώς αυθαιρετεί σε ότι αφορά γεγονότα, ονόματα, γεωγραφικές τοποθεσίες άλλοτε σκόπιμα και άλλοτε όχι, δύσκολο να γνωρίζει κανείς το πότε συμβαίνει το ένα και πότε το άλλο. Κατά την γνώμη μου στην εποχή που ζούσε ο Πόε η πληροφόρηση για τα πάντα ήταν πολύ μικρή και θεωρώ όχι μόνο υπεραρκετές αλλά και άξιες θαυμασμού τις πληροφορίες που δίνει π.χ. για άλλα κράτη.

Το έργο του Πόε είναι πραγματικά μαγευτικό και σε βάζει στην κυριολεξία μέσα σε έναν δικό του κόσμο άλλοτε μαγευτικό, άλλοτε τρομακτικό, άλλοτε αστείο, άλλοτε περιπετειώδες και άλλοτε μυστηριώδες. Είναι από τους συγγραφείς που χάνεσαι μέσα στο βιβλίο και εγκαταλείπεις την καθημερινότητα σου. Η συγκεκριμένη έκδοση βοηθαέι σε αυτό καθώς είναι σκληρόδετη και σε μεγάλο μέγεθος. Αισθάνομαι ότι έχει γίνει και καλή δουλειά στην μετάφραση χωρίς να μπορώ να το πώ με βεβαιότητα καθώς δεν έχω διαβάσει από το πρωτότυπο Αγγλικό κείμενο.

Η γραφή του Πόε είναι αρκετά περιγραφική, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα είναι στο όριο μετά από το οποίο δεν διαβάζω ένα βιβλίο. Εξαιρετικά αναλυτικός με πολλά επίθετα και περιγραφή της λεπτομέρειας. Επειδή όμως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μικρά διηγήματα δεν βαρέθηκα καθώς άλλαζε συνέχεια θέμα και ύφος. Αυτό βέβαια εμένα με κουράζει και λίγο.

Η συλλογή έχει τα αντιπροσωπευτικότερα διηγήματα από κάθε είδος που ασχολήθηκε ο Πόε. Αυτό ήταν και μια έκπληξη για εμένα καθώς νόμιζα ότι έχει γράψει μόνο μυστήριου και φαντασίας. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Πόε είναι ο πρόγονος της αστυνομικής λογοτεχνίας σε μία εποχή που δεν υπήρχαν ούτε καν ντεντέκτιβ, για αυτό και στα έργα του χρησιμοποιεί έναν ιππότη.

Οι ενότητες είναι:
Τρόμος
Φανταστικό
Μυστήριο
Περιπέτεια
Επιστημονική φαντασία
Σάτιρα
Το ποίημα «Το κοράκι» κλείνει την ανθολογία.

Σύντομες εισαγωγές και σημειώσεις απαραίτητες τις περισσότερες φορές κατά την γνώμη μου ολοκληρώνουν την έκδοση.

 

[Διας]

Έχω δύο βιβλία από εκδόσεις Γράμματα, δυστυχώς δεν τα έχω μπροστά μου για να πω λεπτομέρειες, με καμιά 10ρια ιστορίες (όλες τρόμου/μακάβριες) το καθένα. (Αυτά για την εμπειρία μου από Ποε).
Το διάβασα μόνο και μόνο γιατί ο Lovecraft τον θεωρούσε κορυφαίο. Οπότε μετά την ανάγνωση του μεγαλύτερου συνόλου του Lovecraft έπιασα και τον ΠΟΕ. Σε αυτές τις 18-20 ιστορίες που διάβασα, το συναίσθημα που αποκόμισα ήταν του ανολοκλήρωτου, σαν να σε άφηνε δηλαδή ο πόε να σκεφτείς εσύ τι γινόταν στην συνέχεια. Από αυτό το μικρό δείγμα μου φάνηκε κάπως λίγος και αν και δεν αρμόζει η λέξη, αλλά δεν βρίσκω άλλη "σαχλός" ο πόε σε σχέση με τον lovecraft.
Αυτά σαν πρώτη εμπειρία. Το βιβλίο που αναφέρει ο Χόλντεν το πέτυχα σε βιβλιοπωλείο και από ότι είδα τις περισσότερες ιστορίες που περιέχει δεν τις έχω διαβάσει, σίγουρα θα το αγοράσω και θα επανέλθω.

 

[Αμοντιλιάδο]

Άξια παρουσίαση του Πόε, Χόλντεν. Πράγματι, αυτή η έκδοση που κυκλοφόρησε πρόσφατα είχε αρκετά μεγάλη απήχηση. Ο Πόε είναι από τους πιο "προσωπικούς" και αγαπημένους μου συγγραφείς, στην ουσία αυτός που με κινητοποίησε να αρχίσω να γράφω ο ίδιος.

Είναι πολύ σημαντικό αυτό που κι εσύ αναφέρεις, ότι έχει ασχοληθεί με πάρα πολλά είδη, ακόμα και τη σάτιρα. Οι δε ιστορίες του με τον Αύγουστο Ντυπέν είναι ξεκάθαρη επιρροή όχι στην αστυνομική λογοτεχνία γενικότερα, αλλά ακόμα πιο συγκεκριμένα, στον περίφημο Σέρλοκ Χολμς.

 

[Επίδοξος Συγγραφέας]

Οι δε ιστορίες του με τον Αύγουστο Ντυπέν είναι ξεκάθαρη επιρροή όχι στην αστυνομική λογοτεχνία γενικότερα, αλλά ακόμα πιο συγκεκριμένα, στον περίφημο Σέρλοκ Χολμς.

Συμφωνώ απολύτως. Πριν λίγες εβδομάδες διάβασα το 'Το κλεμμένο γράμμα' και ήταν σαν να διάβαζα ιστορία του Χολμς ! Ακολουθούσε το ίδιο μοτίβο :
1. παράθεση του μυστηρίου
2. δράση του ήρωα (χωρίς να την παρακολουθούμε την ώρα που συμβαίνει)
3. τελικά, αφήγησή για το πώς ο ήρωας σκέφτηκε και έδρασε για να λύσει το μυστήριο.

Φυσικά, ο Πόε έζησε κάποιες δεκαετίες πριν τον Α. Κ. Ντόιλ, οπότε δεν τίθεται θέμα αντιγραφής από τις ιστορίες του Χολμς. (το αντίθετο ίσως τίθεται, αλλά δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, για να εκφέρω γνώμη)

Είναι η πρώτη μου επαφή με την γραφή του Πόε και μπορώ να πω ότι θα ψάξω κι άλλες από τις ιστορίες του

 

[Χρυσηίδα]

το αντίθετο ίσως τίθεται, αλλά δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, για να εκφέρω γνώμη

Είναι η πρώτη μου επαφή με την γραφή του Πόε και μπορώ να πω ότι θα ψάξω κι άλλες από τις ιστορίες του

Επίδοξε, ο Πόε θεωρείται ο θεμελιωτής του αστυνομικού μυθιστορήματος

 

[Φαροφύλακας]

και μάλιστα τής συγκεκριμένης φόρμας: υπάρχει ο ευφυής που λύνει τον γρίφο έγκλημα κι ο φίλος του που θα καταγράψει την επιτυχία, πράγμα που απαντά αργότερα στον Ντόιλ, στην Κρίστη κτλ.

 

[Φένια]

Προτείνω στον αμύητο αναγνώστη, ως εισαγωγή στη μαγεία του Πόε, να διαβάσει τον Χρυσό Σκαραβαίο. Ιστορία κατάλληλη για όλα τα γούστα, καθόλου μακάβρια ή ανατριχιαστική, πιστεύω ότι μπορεί να συγκινήσει τον καθένα. Μετά μπορείτε να περάσετε στα πιο σκληρά, πχ στο Πηγάδι και το Εκκρεμές. Απο΄κει και πέρα, the sky is the limit- μιλάμε για τον απόλυτο συγγραφέα (Δία, αυτό το σαχλός που είπες, δεν μπορεί να το εννοείς).

 

[Διας]

όπως προείπα έχω διαβάσει μόνο τρόμου/περίεργες και δεν μου άρεσαν καθόλου, μου άφησαν μια αίσθηση ανολοκλήρωτου και μου φάνηκαν κάπως ας το πω...παιδικές. Από αστυνομικό δεν έχω διαβάσει τίποτα. Έχω πάρει το βιβλίου του θέματος αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα, για αυτό επιφυλάσσομαι για το ότι μπορεί να έχω βγάλει λάθος συμπεράσματα, ίσως αυτά που διάβασα να μην ήταν αντιπροσωπευτικά...δεν ξέρω.

 

[Εστέλλα]

O Ε.Α. Poe είναι από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς! Παρότι τη συγκεκριμένη έκδοση την έχω υπόψη μου, η πρώτη γνωριμία μαζί του έγινε από την παρακάτω:

Δε θα ξεχάσω ποτέ το ύφος της φιλολόγου και της βιβλιοθηκονόμου στο λύκειο όταν πήγα χαρούμενη να δανειστώ το συγκεκριμένο βιβλίο...αααχ...

'Tis some book,' I muttered, turning one page or maybe more-
Only this, and nothing more.'

 

[Παρωνύμιος]

Δε θα ξεχάσω ποτέ το ύφος της φιλολόγου και της βιβλιοθηκονόμου στο λύκειο όταν πήγα χαρούμενη να δανειστώ το συγκεκριμένο βιβλίο...αααχ...

Πράισλες. Να, τέτοιες στιγμές είναι χρήσιμη η ψηφιακή στο κινητό.

 

[Μονόκερος]

Λατρεμένος ο Πόε.... έχει γράψει και υπέροχα ποιήματα.
"Ολα όσα βλέπουμε η ο,τι φαινόμαστε
Ονειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο".
Ξεχωρίζουν το "Τζάντε", "Το στοιχειωμένο παλάτι", "Το Κοράκι" και το αγαπημένο μου "Πολιτεία στη θάλασσα".

 

[Ναμάριε]

Είναι υπέροχος! Έκανα κουράγιο να διαβάσω Πόε στα αγγλικά (με το λεξικό παραμάσχαλα). Κυρίως τα ποιήματά του είναι μακράν καλύτερα στη δική του γλώσσα. Αλλά μιλάμε για πολύ κουράγιο, παιδιά. Τέλος πάντων, έμαθα και καναδυό λεξούλες με την ευκαιρία.
Την συγκεκριμένη συλλογή ιστοριών μου την έκαναν δώρο πρόσφατα, στα ελληνικά και παρόμοιο βιβλίο στα αγγλικά! Από τα καλύτερα δώρα που έχω πάρει! Τώρα περιμένω μερικές μερούλες άδειας που μου υποσχεθήκανε, γιατί ο Πόε αξίζει πολύ προσοχή και συγκέντρωση για να τον φχαριστηθείς (και να τον διαβάσεις στα αγγλικά... γκουχ γκουχ γκουχ)

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Εκπληκτικό βιβλίο. Λείπει βέβαια ο χρυσός σκαραβαίος αλλά παρόλα αυτά δεν πειράζει..

 

[Επαμεινωνδας]

Τρομερη η δυναμη γραφης του Ποε...
Λες και σε παρασυρει μια δυνη καθως τον διαβαζεις...
Αυτο εχω εισπραξει, διαβαζοντας τις 5 πρωτες ιστοριες απο την ενοτητα του τρομου στο συγκεκριμενο βιβλιο...

 

[Επαμεινωνδας]

Τελειωνοντας το βιβλιο απλα να πω οτι εμεινα με τις καλυτερες εντυπωσεις....
Τρομερος σε ολα τα ειδη ο Ποε, υπεροχα λυρικος· ειδικα στην ιστορια της Ελεονορας και της Λυγειας...
Ο Ογκιστ Ντιπεν στις ιστοριες μυστηριου απλα απολαυστικος...
Σιγουρα ενα υπεροχο βιβλιο απο καθε αποψη...

 

[Αντίβαρο]

Δεν είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το βιβλίο ξεκινάει και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο; Όπως σε κάποια ποιήματα;
Έτσι και εδώ, οι επιμελητές φρόντισαν να σε βάλουν στα βαθιά με το μαύρο γάτο, και να τελειώσουν με το Κοράκι. Και στις δύο περιπτώσεις, έχεις την ίδια "επίγευση". Ακόμα και αν κάποιες ενδιάμεσες ιστορίες ήταν κουραστικές, η αρχή και το τέλος ήταν...το κερασάκι.
Επίσης μου άρεσαν από το φανταστικό, οι ερωτικές ιστορίες. Αλλά ενθουσιάστηκα και με τον Ντιπέν στα τού μυστηρίου.