Τίτλος:Ρωμαίος και Ιουλιέττα, μαζί και ζωντανοί επιτέλους
Συγγραφέας: Έιβι (Avi)
Μετάφραση: Ιωάννα Καρατζαφέρη
Εκδόσεις: Πατάκη (Συλλογή Περιστέρια)
Αριθμός Σελίδων: 105
Έτος Έκδοσης: 1994
ISBN: 960-360-877-7
Υπόθεση
Ο Πίτερ Σαλτς και η Άναμπελ Στάκμπουλ είναι μαθητές του γυμνασίου και η ζωή τους κυλάει σχετικά ομαλά μέχρι που συνειδητοποιούν ότι είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους. Είναι όμως τόσο ντροπαλοί που όχι μόνο δεν αποκαλύπτουν τα συναισθήματά τους, αλλά και δεν αντέχουν να αντικρίσουν ο ένας τον άλλον στα μάτια. Μια παρέα φίλων και συμμαθητών θα αναλάβει το δύσκολο έργο να τους φέρει πιο κοντά ανεβάζοντας μια θεατρική διασκευή του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας και βάζοντας αυτούς τους δύο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ένα τέτοιο εγχείρημα όμως αποδεικνύεται απαιτητική υπόθεση με πολλά παρατράγουδα...
Άποψη
Το συγκεκριμένο βιβλίο ανήκει στη σειρά περιστέρια "Σύγχρονη λογοτεχνία για παιδιά και για νέους" των εκδόσεων Πατάκη. Η συγκεκριμένα σειρά χωρίζεται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την ηλικία που απευθύνεται. Ξεκινάει με τα σπουργιτάκια (από 7 ετών), μετά τα χελιδόνια (από 8 ετών), έπειτα τα περιστέρια (από 11 ετών) και τέλος οι κύκνοι (από 14 ετών). Θεωρώ ότι είναι μια πολύ αξιόλογη σειρά, με καλές επιλογές βιβλίων. Το βιβλίο του Έιβι λοιπόν απευθύνεται στους νέους που βρίσκονται στην προεφηβεία και την εφηβεία.
Είναι διασκεδαστικό και ευχάριστο. Εύκολο στην ανάγνωση. Ο συγγραφέας αποφεύγει τους βερμπαλισμούς, τα διδάγματα και της ηθικές συμβουλές. Αφήνει τους ήρωες να πάρουν τα ηνία και σχεδόν αποκλειστικά μέσα από τους διαλόγους να μας παρουσιάσουν τον χαρακτήρα τους. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι ρεαλιστική (κάπως έτσι περιμένεις να μιλήσει και να σκεφτεί ένα γυμνασιόπαιδο) το ίδιο και οι χαρακτήρες. Η όλη ιστορία είναι πού έξυπνα στημένη. Τα περισσότερα παιδιά πιστεύω έχουν ακούσει κάτι για το συγκεκριμένο έργο του Σαίξπηρ και τους δίνεται η ευκαιρία μέσα από μια χιουμοριστική προσέγγιση να μάθουν περισσότερα πράγματα για την υπόθεση, τους πρωταγωνιστές και τα λόγια. Εκτός αυτού εκτίμησα ιδιαίτερα το γεγονός ότι δείχνει μια ομάδα παιδιών που παίρνει πρωτοβουλίες και δραστηριοποιείται χωρίς να θέλει μπλεγμένους στα πόδια της τους δασκάλους, καθώς και το πόσο απαιτητικό είναι τελικά το να ανεβάσεις μία θεατρική παράσταση. Πάντως σου περνάει τη ζήλεια και τη φιλοδοξία να μπορούσες να συμμετέχεις κι εσύ σε κάτι τέτοιο.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που εγώ προσωπικά το βρίσκω πολύ σημαντικό. Άσχετα από το τι λέγεται, οι έφηβοι και κυρίως οι έφηβες διαβάζουν! Το ζήτημα όμως είναι τι! Είναι μια καθολικά αποδεκτή αλήθεια ότι στις συγκεκριμένες ηλικίες (φυσικά και στις επόμενες ) υπάρχει μια έντονη ροπή προς τα ειδύλλια και τις ιστορίες αγάπης γενικότερα. Τα κορίτσια σήμερα καλύπτουν αυτήν τους την ανάγκη με τη νέα μόδα που θέλει ερωτευμένους, πλούσιους, πανέμορφους βρικόλακες και ένα σωρό άλλα πλάσματα. Δε λέω καλά είναι κι αυτά, αλλά τα βρίσκω τόσο τραβηγμένα από τα μαλλιά που σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργούν πολύ λανθασμένες εντυπώσεις για τη ζωή στις νεαρές αναγνώστριες. Υπάρχουν κι άλλα βιβλία (όπως το συγκεκριμένο στην παρουσίαση) που διαπραγματεύονται τον έρωτα με έναν πιο ανθρώπινο και αν το θέλετε πιο "παιδικό" τρόπο. Ο Πιτ και η Άναμπελ δεν είναι τέλειοι, ούτε ο ένας έχει υπερφυσική εμμονή με τον άλλον. Τα χάνουν με τα νέα συναισθήματα που βιώνουν και κάνουν γκάφες διότι δεν ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν. Είναι πολύ όμορφο να τους παρακολουθούμε παρέα με τους φίλους τους να κάνουν τα πρώτα βήματα στο να μεγαλώσουν.
Το βιβλίο διαβάζεται πολύ ευχάριστα και από τους μεγάλους. Εγώ το λατρεύω και το διαβάζω ακόμα. Είναι μικρό και τελειώνει στο πι και φι.
Last edited by a moderator: