Άννα-Μαρία Σελίνκο (Annemarie Selinko): "Ντεζιρέ"

Στο έργο "Ντεζιρέ" (1952) της Αννας-Μαρίας Σελίνκο (Annemarie Selinko) παρακολουθούμε την ζωή της Ευγενίας Ντεζιρέ Κλαρί, που από κόρη ενός άσημου εμπόρου μεταξωτών από την Μασαλία θα ανέβει στον θρόνο της Σουηδιας και θα ονομαστεί Κυρά της ειρήνης!

Ποιος ειπε πως δεν υπάρχουν ιστορικές σταχτομπουτες κάπως έτσι μοιάζει η ιστορία της:))) σαν παραμύθι που θα ξετυλιχθεί μέσα από τα αιματοβαμμένα πεδια των μαχών, μέσα απο ίντριγκες και συνωμοσίες, μεσα απο υψηλά σαλόνια! θα την αγαπήσουν δυο άνδρες με πάθος, ο ένας από αυτους ο Βοναπάρτης, ο άλλος ο μοναχικός Βερναδότης!

' Μια αθάνατη, πραγματική ιστορία αγάπης και ψυχικής δύναμης που άνθισε μέσα στις φλόγες αμέτρητων πολέμων, στις βασιλικές και αυτοκρατορικές αυλές, σε στιγμές χαράς κι απέραντου πόνου, μέχρι να βρει την δικαιωσή της'

Επίσης να πω οτι το βιβλίο διατρέχει μια μεγάλη περίοδο από την γαλλική επανάσταση μεχρι τους ναπολεοντιους πολέμους και τελικά την εξορία και το βατερλώ του Ναπολέοντα! Ο τελευταιος υπέρμαχος της Δημοκρατίας στην αρχή θα προβιβαστεί σε στρατηγό και μετά θα ανακηρύξει εαυτόν αυτοκράτορα της Γαλλίας! ο Βοναπάρτης συμβολίζει την άπληστη πλευρά του ανθρωπου που τελικά κατασυντρίβεται κάτω από το βάρος του πρωτόγνωρου εγωισμού της ενω ο στρατηγός Βερναδότης καθε τι καλό και ιδανικό και όμορφο που επικρατεί στην ανθρώπινη φύση, ετσι αυτές οι δυο προσωπικότητες θα βρίσκονται πάντα κατ' αντιπαράσταση σ'ολη την διαρκεια του βιβλίου!

Το βιβλίο δεν κουράζει στιγμη γιατι όλα τα βλέπουμε, ακόμα και τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα μέσα από τα μάτια μιας 14 χρονης κατα τους δημοκρατικους χρόνους πολίτισσας της Ντεζιρέ, μεσα απο την φρεσκάδα ενος καθημερινου κοριτσιού που απορρίπτεται, πονάει, θέλει να πεθάνει αλλά και ξαναβρισκει τον δρόμο για την ευτυχία, γιατι όπως θα πει πάντα ειχε σαν πρότυπο τον πατερα της που ήταν τίμιος και τον σέβονταν όλοι!!
 
Last edited by a moderator:
Κοριτσια καμια δεν έχει διαβάσει Σελίνκο και όμως στα πιο ρετρό χρόνια, ηταν κάτι σαν την οστεν για τα κορίτσια. Και δεν είχαν μεταφραστεί μονο τρια της βιβλία που εμείς ξέρουμε σήμερα αλλά πολύ περισσότερα με πολύ αγαπημένο για τα τοτε κορίτσια το ο ''σημερα ο άνδρας μου παντρεύεται'' που πλεον δεν υπάρχει. Βρηκα ένα αρθρο από μια κοπέλα που διαβασε πολύ τα βιβλία της, τωρα φυσικά μέγάλη γυναικα αλλά σαν κοριτσι θυμάται την αναγνωστική της εμπειρια με την σελίνκο!
 
Κοριτσια καμια δεν έχει διαβάσει Σελίνκο και όμως στα πιο ρετρό χρόνια, ηταν κάτι σαν την οστεν για τα κορίτσια. Και δεν είχαν μεταφραστεί μονο τρια της βιβλία που εμείς ξέρουμε σήμερα αλλά πολύ περισσότερα με πολύ αγαπημένο για τα τοτε κορίτσια το ο ''σημερα ο άνδρας μου παντρεύεται'' που πλεον δεν υπάρχει. Βρηκα ένα αρθρο από μια κοπέλα που διαβασε πολύ τα βιβλία της, τωρα φυσικά μέγάλη γυναικα αλλά σαν κοριτσι θυμάται την αναγνωστική της εμπειρια με την σελίνκο!
Πρέπει να είναι δυνατό βιβλίο φιλενάδα.
Εγώ πάντως αν είχα την εξυπνάδα μιας γυναίκας θα ψήφιζα δαγκωτό Βοναπάρτη.

( είναι σε πρώτο πρόσωπο; )
 
τις δυο κυρίες Βοναπάρτου (την Ιωσηφίνα και την Μαρία Λουίζα) τις έφεγε η μαρμάγκα, ενώ η Μπερναντότενα, χαρις σε εκείνη την αργομισθία που προσφέρθηκε στον σύζυγό της πέθανε βασίλισσα της Σουηδίας (και τις Νορβηγίας)
 
τις δυο κυρίες Βοναπάρτου (την Ιωσηφίνα και την Μαρία Λουίζα) τις έφεγε η μαρμάγκα, ενώ η Μπερναντότενα, χαρις σε εκείνη την αργομισθία που προσφέρθηκε στον σύζυγό της πέθανε βασίλισσα της Σουηδίας (και τις Νορβηγίας)
κορτο η μπερναντοτενα είναι η Ντεζιρε;

Πρέπει να είναι δυνατό βιβλίο φιλενάδα.
Εγώ πάντως αν είχα την εξυπνάδα μιας γυναίκας θα ψήφιζα δαγκωτό Βοναπάρτη.

( είναι σε πρώτο πρόσωπο; )
για ποιο βιβλιο λες Στρατη, αν λες για την ντεζιρε ναι στο πρωτο προσωπο είναι/ το άλλο δεν υπάρχει πια, είναι εξαντλημενο, όμως μεγλαωσε μια γεννια κοριτσιων
 
Ναι αφού είχε παντρευτει τον Ζαν Μπερναντοτ (που αργότερα είχε το καλλιτεχνικό Κάρολος ΙΔ' Ιωάννης Βασιλιάς τς Σουηδίας)
 
Ναι αφού είχε παντρευτει τον Ζαν Μπερναντοτ (που αργότερα είχε το καλλιτεχνικό Κάρολος ΙΔ' Ιωάννης Βασιλιάς τς Σουηδίας)
α, ετσι εξηγειται:) ο Βοναπάρτης πήρε την ιωσηφινα τοτε και προδωσε την αγάπη της, ενώ στην αρχη ελεγε πως δεν θα την ξεχνούσε...
 
Ναι αλλά όταν η Ιωσηφίνα δεν μπορούσε να του δώσει διάδοχο την χώρησε (το 1810) και παντρεύτικε την κόρη του Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Μαρία Λουίζα της Αυστρίας που του έδωσε ένα γιο που γεννηθηκε το 1811. Oταν εκθρονίστικε ο Ναπολέων πρώτη φορά (τον Απρίλιο του 1814) η Μαρία Λουίζα επέστρεψε στην Βιέννη στον πατέρα της. Ενώ ο Ναπολέων ήταν εξορία στην Έλβα πεθαίνει η Ιωσηφίνα (Μάιος 1814).

Τον Μάρτιο του 1815 ο Ναπολέων επιστρέφει σαν αυτοκράτορας των Γάλλων, η Άννα Λουίζα δεν θα τον συναντήσει όμως ξανά ως την οριστική πτώση του τον Ιούνιο του 1815.

Στις 22 Ιουνίου του 1815 μερικές μέρες μετά το Βατερλώ, ο Ναπολέων παραιτείται από τον (χαμένο πια) θρόνο του και οι οπαδοί του ανακύρηξαν αυτοκράτορα τον γιό του με την Μαρία Λουίζα Ναπολέοντα Β' (ή Αετιδέα). Στις 7 Ιουλίου ο Λουδοβίκος ΙΗ' αποκαταστάθηκε στον γαλλικό θρόνο και η βασιλεία του 4χρονου Ναπολέοντα Β' έληξε πριν ξεκινήσει. Στο μεταξύ στην Μαρία Λουίζα είχε δωθεί από το συνέδριο της Βιέννης το δουκάτο της Πάρμας.

Ο Μέγας Ναπολέων θα πεθάνει τον Μάιο του 1821 στην Αγία Ελένη, ο Ναπολέων Β' θα πεθάνει το 1832 (στα 21 του) και η Μαρία Λουίζα το 1847.

Ο Κάρολος ΙΔ' της Σουηδίας το 1844 και η Ντεζιρέ το 1860. Οι απόγονοί τους βασιλεύουν ακόμα και σήμερα στην Σουηδία
 
Last edited:
Να προσθέσω κι εγώ μερικές πινελιές:"Ντεζιρέ"(Desiree) στα γαλλικά σημαίνει επιθυμητή,ποθητή γυναίκα.Υπάρχει φυσικά κι η ανάλογη χολυγουντιανή σινεμασκόπ ταινία,σκην.Χενρι Κόστερ-1954,πρωτ.Μάρλον Μπράντο(Ναπολέοντας),Τζιν Σίμονς(Ντεζιρέ),Μερλ Όμπερον(Ιωσηφίνα),Μάικλ Ρένι(Μπερναντότε).
 
Μου κάνει εντυπωση πως κανενα κοριτσι δεν ειχε διαβασει στην εφηβεια το ''ημουν ένα άσχημο κορίτσι'', ειχα ταυτιστεί με αυτό το βιβλίο στα 19 με 20 όταν το 'χα ανακαλύψει στην βιβλιοθήκη, υπάρχει και σε θεατρικό, αν θέλετε να το ακούσετε:)
 
Αριάδνη ευχαριστώ για την απάντηση...
Έκθεση βιβλίου σε λίγες μέρες στο 'χωριό' μου... και οργανώνω λίστα. Συνήθως πάω ανοργάνωτη και επιλέγω από το οπισθόφυλλο.
Και μιας και το ιστορικό μυθιστόρημα είναι από τα αγαπημένα μου είδη, διαβάζω παρουσιάσεις. Φαίνεται ενδιαφέρον βιβλίο.
 
Top