Άιρα Λέβιν (Ira Levin) : "Τα Παιδιά Από Τη Βραζιλία"

[Μπου Ραντλι]

Τίτλος : Τα Παιδιά από τη Βραζιλία
Πρωτότυπος τίτλος : Boys From Brazil
Συγγραφέας :Άιρα Λέβιν (Ira Levin)
Μετάφραση : Γιώργος Γρίβας
Εκδόσεις : Anubis
Έτος έκδοσης : 2012
Έτος πρώτης έκδοσης :1976 (Αγγλικά)
ISBN : 978 -960 -497 -295 -1




"Ο Άντρας με τα Λευκά Ρούχα".......



Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος και το δέος που το όνομα του Γιόζεφ Μένγκελε προκαλούσε στα υποψήφια θύματα του που ο συγγραφέας σε ένα σημαντικό μέρος του βιβλίου δεν "τολμά" να τον αναφέρει παρά μόνο περιφραστικά....

Ο Μένγκελε, ένας από τους πιο αδίστακτους ναζιστές, έμεινε στην ιστορία με την προσωνυμία "Ο Άγγελος του Θανάτου" εξαιτίας των βιολογικών πειραμάτων που έκανε στο Άουσβιτς. Προκειμένου να πετύχει την απόδειξη ανωτερότητας της Άριας Φυλής εξόντωσε χιλιάδες κρατούμενους, μόνο με τα φριχτά του πειράματα. Ένα απλό παράδειγμα : εξόντωσε 3000 διδύμους για να βρει τα μυστικά της αναπαραγωγής.......

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, χάρη στη βοήθεια ενός δικτύου που δημιούργησε το Βατικανό κι η φασιστική κροατική οργάνωση "Ουστάσι", διέφυγε όπως και πολλοί άλλοι στη Νότια Αμερική. Έζησε για 30 περίπου χρόνια στην Αργεντινή, όπως και στις ζούγκλες της Βραζιλίας και της Παραγουάης (Το 1959 βρέθηκε για λίγο διάστημα στην Ελλάδα, στην Κύθνο!!!! αλλά τον φυγάδευσαν 2 μέρες πριν φτάσουν στο νησί Ισραηλινοί κομάντος). Μυστήριο ανεξιχνίαστο καλύπτει ακόμη και σήμερα τις δραστηριότητες του, δηλαδή αν έκανε εκεί πειράματα και προς πια κατεύθυνση. Τελικά πέθανε το 1979 χωρίς ποτέ να λογοδοτήσει για τα εγκλήματα του. Το σενάριο που παρουσιάζει ο Λέβιν είναι φανταστικό, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να πει σε πιο βαθμό, στο μέλλον ίσως έχουμε αποκαλύψεις που δεν γίνεται να τις συλλάβουμε αυτήν τη στιγμή. Έτσι κι αλλιώς, ο συγγραφέας είχε πρόσβαση σε μυστικές υπηρεσίες, άρα υπάρχει σημαντική βάση αλήθειας ως προς τα όνειρα του Μένγκελε. Ένα τέτοιο, μεγάλο κι ανήκουστα τρομακτικό όνειρο (για το οποίο 94 άνθρωποι "πρέπει" να πεθάνουν με συγκεκριμένους "τυχαίους" τρόπους), είναι κι η υπόθεση του έργου.....


[video=youtube;syhXomxP5uI]https://www.youtube.com/watch?v=syhXomxP5uI[/video]


Μην περιμένετε περιγραφές τοπίων ή ονειροπολήσεις ηρώων, η δράση είναι καταιγιστική, κάθε κεφάλαιο κρύβει και μία ανατροπή. Το βιβλίο είναι πολιτικό θρίλερ με άγριες σκηνές και ταυτόχρονα μία έντονη περιπέτεια. Το θέμα είναι πρωτότυπο,όπως και σε άλλες δημιουργίες του Λέβιν ( Το Μωρό της Ρόζμαρι, Ένα φιλί πριν πεθάνεις, Σλίβερ, Οι γυναίκες του Στέπφορντ ) κάνοντας τα ιδανικά για κινηματογραφικές μεταφορές.

Είναι γοητευτική η ιδέα ο Μένγκελε να διάβασε το βιβλίο (κυκλοφόρησε 3 χρόνια πριν πεθάνει). Σ'αυτήν την περίπτωση θα χάρηκε οπωσδήποτε που ο καθηγητής Λίμπερμαν ( Liber Man = Ελεύθερος Άνθρωπος, όχι τυχαία ) είναι κατασκεύασμα του συγγραφέα.. Στο πρόσωπο του καθηγητή ο Λέβιν έφτιαξε ένα δυνατό χαρακτήρα με ουμανιστικές αξίες, απογοητευμένος από τους συμπατριώτες του που το μόνο που ήθελαν ήταν "οφθαλμόν αντί οφθαλμού". Στις σελίδες του έργου αυτού κατακρίνει έντονα τις ακτιβιστικές εβραικές ομάδες, κατηγορώντας τις πως ακολουθούν τις ίδιες ναζιστικές μεθόδους.

Το τέλος του έργου είναι πολυεπίπεδο : Πάνω που νομίζεις ότι τελείωσες, καινούργιες εκπλήξεις σε περιμένουν... κι ο λογαριασμός παραμένει σατανικά ανοιχτός...

Παρακάτω ένα τρέιλερ από τη φανταστική ταινία του 1978 με Γκρέγκορι Πεκ και Λόρενς Ολίβιε.



[video=youtube;WzKkgg8Aw_0]https://www.youtube.com/watch?v=WzKkgg8Aw_0[/video]

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μπράβο Μπου!!!

Το περιμένω σε πακετάκι που έχω παραγγείλει από Πρωτοπορία (μαζί με μερικά ακόμη)!!!
Η ταινία ήταν εκπληκτική, άρα φαντάζομαι πως και το βιβλίο θα είναι πολύ δυνατό!

Τον συγγραφέα τον γνωρίζω καλά. Έχω διαβάσει το "Μωρό της Ρόζμαρι" και το "Οι γυναίκες του Στέπφορντ". Θα έλεγα πως ο συγκεκριμένος πάντα αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς στο τέλος και γενικά μια απαισιοδοξία... Επίσης οι χαρακτήρες του είναι περίεργοι και πολλές φορές δεν ξέρεις αν τους συμπαθείς ή τους αντιπαθείς...

Οι Slayer επίσης έγραψαν το παρακάτω άσμα για τον συγκεκριμένο "επιστήμονα"...

[video=youtube;DgASEyey_KQ]https://www.youtube.com/watch?v=DgASEyey_KQ[/video]

 

[Ίζι]

Μπράβο για την παρουσίαση Μπου!
Απ' τα αγαπημένα μου βιβλία - καταιγιστική δράση, σφιχτή πλοκή και μια εξωφρενική ιδέα (όπως και τα υπόλοιπα του Λέβιν).

 

[Στράτης]

Ποπό κυρ δάσκαλε! μ' αυτό το βιβλίο ανοίγεις τεράστιο θέμα. Τα σενάρια συνωμοσίας δεν ήταν ποτέ τόσο αληθινά. Έχω δει σχετικά ντοκιμαντέρ, αλλά μέχρι εκεί. Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει και τώρα θέλω σαν τρελός.

Στο σχόλιο, πως στις σελίδες τού βιβλίου κατακρίνει έντονα τις ακτιβιστικές εβραϊκές ομάδες, πως ακολουθούν δηλαδή τις ίδιες ναζιστικές μεθόδους, είμαι περίεργος τι και πώς τα λέει ο συγγραφέας, γιατί πιστεύω το αντίθετο για το θέμα, εννοώντας πως για να εξαφανίσεις το κακό πρέπει να είσαι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά. Αν κάποιοι ονειρεύονται νέους Αδόλφους, αν ονειρεύονται νέα Ολοκαυτώματα, πρέπει να τους τσακίζεις με κάθε τρόπο.

Υπέροχος, υποκλίνομαι στις προτάσεις-παρουσιάσεις σου.

 

[Καστάλια]

Ευχαριστούμε, Μπου, γι' αυτή την παρουσίαση! Είχα συνδυάσει στο μυαλό μου τον Λέβιν αποκλειστικά με το Μωρό της Ρόζμαρι, και επειδή εκείνο δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα (σαν ταινία, βασικά, αλλά δε νομίζω να το διαβάσω κιόλας), δεν είχα κοιτάξει πέρα από αυτό το βιβλίο του. Όμως όσα έγραψες μου έξαψαν το ενδιαφέρον, οπότε θα μπει και αυτό στα προς ανάγνωση .

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Όμως όσα έγραψες μου έξαψαν το ενδιαφέρον, οπότε θα μπει και αυτό στα προς ανάγνωση .

Καστάλια πως πάει η λίστα με τα αδιάβαστα;;;

 

[Μεταλλαγμένη]

Τι ωραία παρουσίαση Μπου

Θα με κάνεις να είναι το επόμενο που θα πιάσω!

 

[Μπου Ραντλι]

Παιδιά, σας ευχαριστώ όλους με τη σειρά (Νικόλας, Ίζι, Στράτης, Καστάλια, Μεταλλαγμένη) για τα όμορφα λόγια σας!!!

@ Νικόλα, φοβερό το βίντεο κλιπ, δεν το γνώριζα το τραγούδι!!!

@ Στράτη, λογική η απορία σου, όμως πίστεψε με, παίρνει θέση με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, σε συγκεκριμένη κορύφωση της ιστορίας!!!!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Την ταινία λοιπόν την είχα δει σε μικρή ηλικία και δεν την θυμάμαι πολύ καλά...

Θυμάμαι όμως ότι με είχε κυριέψει μια ακαθόριστη αγωνία. Επειδή λοιπόν δεν την θυμάμαι καλά, περιμένω να διαβάσω το βιβλίο και να την ξαναδώ!

Αλήθεια Μπου Ράντλι, έχω θα την είχα κατατάξει στην κατηγορία ΕΦ ή και τρόμου ίσως...

 

[Μπου Ραντλι]

Νικόλα, το βιβλίο έχει στοιχεία από πολλά είδη, δεν είναι εύκολη η κατάταξη. Πολιτικό θρίλερ με λίγο τρόμο αλλά και μπόλικη περιπέτεια. Έτσι όπως το γράφω στην παρουσίαση!!!

Επιστημονική Φαντασία γιατί; Δεν είναι δυστοπικό, δε μιλάει για το μέλλον του κόσμου σε μακρινή ακαθόριστη εποχή, δεν έχει εξωγήινους κλπ.

Σε κάθε περίπτωση, περιμένω την άποψη σου μόλις το διαβάσεις......

 

[Παρωνύμιος]

Διάβασα την παρουσίασή σου Μπου και την βρίσκω
πραγματικά πολύ όμορφη,
μόνο που, για δικούς μου προσωπικούς λόγους,
αυτό είναι ένα βιβλίο που δεν πρόκειται να διαβάσω·
η ιδέα και μόνο ότι θα διαβάζω —έστω και σε
μυθοπλασία κι όχι σε ιστορικό ντοκουμέντο—
για ένα ναζιστόμουτρο που
πέθανε μάλλον αμετανόητο, και σίγουρα
χωρίς να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά του,
μου ανακατεύει άσχημα τα άντερα.
Εύχομαι κι ελπίζω μια προσπάθεια
εξιλέωσης από τον συγγραφέα να είναι
απλώς ιδέα και παραπλάνησή μου.

 

[Ίζι]

Εύχομαι κι ελπίζω μια προσπάθεια
εξιλέωσης από τον συγγραφέα να είναι
απλώς ιδέα και παραπλάνησή μου.

Καθόλου, γιατί το λες αυτό;

Για μένα το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα καθαρά διασκεδαστικό θρίλερ γεμάτο δράση και ανατροπές - ένα εύκολο, γρήγορο ανάγνωσμα (το είχα από Bell). Γι' αυτούς τους λόγους το λάτρεψα. Δεν είναι κανένα βαθυστόχαστο σοκαριστικό μυθιστόρημα για το ολοκαύτωμα που χρειάζεται αναλύσεις επί αναλύσεων. Ο Μένγκελε είναι ο κακός της ιστορίας, τίποτε άλλο.
Αυτή την αίσθηση μου άφησε εμένα. Θέλω να πω... θα το πρότεινα ακόμα και για ανάγνωσμα παραλίας.

Ίσως ο Μπου που το έχει πιο πρόσφατο να διαφωνεί.

 

[Φαντινα]

Δεν ξερω για εσενα , ΙΖΙ, εγω δε θα μπορουσα να κατσω αμεριμνη στην παραλια διαβαζοντας για το κτηνος τον Μεγκελε!!
Θα ειχα την παρορμηση να πεσω στη θαλασσα απο ντροπη που ανηκω στο ιδιο βιολογικο ειδος με αυτον!!!

Το βιβλιο που προτεινει ο Μπου φανταζει εξαιρετικο κ αξιζει να το ανακαλυψουμε...Και τα bell εχουν να επιδειξουν διαμαντακια -κι αυτο φαινεται να ειναι τετοιο...Δεν μπορει να βρισκεις ελαφροτητα σε ενα τετοιο θεμα-μου φαινεται αδιανοητο ,δε μιλαμε για παραμυθι!!
Μιλαμε για τον εφιαλτη χιλιαδων κ για κηλιδα σε ολοκληρη την ανθρωποτητα!!!

Το να σκιαγραφησεις την κακια του Μεγκελε που μεταφραστηκε στον απολυτο σαδισμο ,θεωρω οτι απο μονο του ειναι υψιστο πολιτικο διακυβευμα,που θα επρεπε να μας διδαξει πολλα ,να μας ανοιξει τα ματια!!ΟΠως κι αν αναφερεται/αναλυεται- κ μονο αυτο το ονομα με κανει και ανατριχιαζω...

Δε θεωρω, ΠΑΡΩΝΥΜΙΕ οτι το βιβλιο θα ωραιοποιει τον Μεγκελε -εχω εμπιστοσυνη στο κριτηριο του Μπου που ποτε δε θα εμενε ανεπηρεαστος αν υπηρχε η παραμικρη ταση δικαιολογησης ενος ΤΕΤΟΙΟΥ ειδεχθεστατου ναζι.

!Συμφωνω μεχρι τελειας ομως με την αγανακτηση σου ως προς το καθεαυτο προσωπο του Μεγκελε κ χαιρομαι που τον πλαισιωνεις με τοση αποστροφη!

Διοτι ο Μεγκελε ηταν ενας πανεμορφος αντρας που απο μικρος βιωνε παντα την αποδοχη-αρα κανενα σοβαρο τραυμα δε δικαιολογει το μισος του για τον ανθρωπο-τον αποτρελανε μαλλον ο ιδιος ο αυτοθαυμασμος του κι αποδεικνυει περιτρανα τη μεγαλη αληθεια:

Οτι το υψιστο αμαρτημα ειναι η αλαζονεια με την εννοια της αρνησης να αφουγκραστεις μια αλλη υπαρξη περαν του εαυτουλη σου.Ακομη κ στα θεολογικα κειμενα της ορθοδοξης γραμματειας ως υψιστο τελωνιο,δεν ειναι ουτε ο φονος,ουτε ο φθονος,ουτε η λαιμαργια,ουτε η λαγνεια - ειναι το τελωνειο της Ασπλαχνιας...Εκει ειναι η αφετηρια καθε σαδισμου που με τη σειρα του ειναι σε κοινωνιολογικο επιπεδο το ψυχολογικο υποβαθρο καθε εννοιας φασισμου-ναζισμου κ μιλιταρισμου.

Απο αυτην την αισθηση ωραιοπαθειας κ ανωτεροτητας,λοιπον, πηγαζε η ηδονη του πανεμορφου Μεγκελε οταν βασανιζε φριχτα τα θυματα του,οταν χειρουργουσε χωρις αναισθητικα,οταν αφαιρουσε μητρες απο αποστεωμενες γυναικες-Εβραιες,Ελληνιδες κλπ οταν ενσταλαζε σταγονες χλωριο στους οφθαλμικους βολβους για να αλλαζει το χρωμα των ματιων επι το...αρειο γαλαζιο,οταν εξοντωνε διδυμους!!!!

Οσο σκεφτεσαι οτι αυτο το τερας-απο τα χειροτερα που γνωρισε το ανθρωπινο γενος απο καταβολης του -εζησε μια χαρα στη Βραζιλια -κανοντας αναλογα πειραματα σε διδυμους κ δεν τιμωρηθηκε, τρελαινεσαι με συνοπτικες διαδικασιες!!!!Οταν σκεφτομαι δε το απολυτα ανωδυνο τελος του εκει θελω να σαλταρω,να.. "πηδηχτω απο το παραθυρο"!!!!

Θελω να εξαρω τον ΜΠΟΥ ΡΑΝΤΛΙ για την επιλογη του και για τον ποιοτικο τροπο που την παρουσιασε, παραθετοντας ενδιαφερον υλικο απο την πλουσια γνωσιολογικη του φαρετρα και απο τη φιλοπονη διαθεση του να ξετρυπωνει απο παντου τη Γνωση!!!

Αλλο αξιολογο βιβλιο για τον Μεγκελε ειναι τα ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
OI 7 NANOI TOY AOYSBITS
,ενω στοιχεια για τη δραση του υπαρχουν σε βιβλια οπως το ΑΟΥΣΒΙΤΣ του Rees ,
EΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ της Φωτεινης Τομαη κλπ)

 

[Στράτης]

Καλησπέρα σε όλους.
Συμφωνώ κι εγώ με τη Φαντίνα. Χωρίς να το έχω διαβάσει ακόμα, θα έλεγα το ίδιο. Σε καμία περίπτωση τα έργα κι οι ημέρες των ανθρωποειδών αριόπληκτων δεν θα με διασκέδαζαν σε παραλία γεμάτη μπικίνι, βέβαια, σαν ζόμπι ή σαν τίποτα σιχαμένες εξωγήινες χλαπάτσες να μου κρατούσαν το ενδιαφέρον ακόμα και μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Θα το διαβάσω για να μπορέσω να είμαι σοβαρός στη γνώμη μου.

 

[Ίζι]

@Φαντίνα, τα λατρεύω τα Bell, ασφαλώς και υπάρχουν διαμάντια ανάμεσά τους και πολλά. Τα "Παιδιά απ' τη Βραζιλία" τα έβαλα νομίζω στη λίστα με τα 50 αγαπημένα μου βιβλία, θεωρώ ότι είναι το καλύτερο του Λέβιν και δεν θα έλεγα ποτέ κακή κουβέντα γι' αυτό. Όμως ναι, θεωρώ ότι είναι σχετικά ανάλαφρο ανάγνωσμα για το είδος στο οποίο ανήκει: μια τέλεια περιπέτεια. Διαβάστε το, ώστε να δείτε αν μπορείτε να μου βρείτε λίγο δίκιο.

(για να μην παρεξηγηθώ, ο Μένγκελε και οι πράξεις του μου προκαλούν αποστροφή, δεν βρίσκω τίποτε ανάλαφρο στα αληθινά γεγονότα.)

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει (και πιθανότατα δεν θα το διαβάσω ποτέ) αντίθετα έχω διαβάσει βιβλία μαρτυρίες από επιζώντες του Άουσβιτς (Πρίμο Λέβι, Ταντέους Μπορόβσκι, Ίμρε Κέρες και Μίκλος Νίζλι, ο τελευταίος μάλιστα ήταν βοηθός του Μέγκελε). Κατανοώ τις επιφυλάξεις σας για ένα βιβλίο περιπέτειας που μεταφέρει τον Μέγκελε από τα ύψη του αρχέγονου κακού στα απτά (και πιθανώς γκροτέσκα) όρια ενός κινηματογραφικού μεγαλομανούς κακού (τύπου Μποντ Βιλέιν) αλλά μετά από 70 χρόνια πια από το τέλος της (επίσημης δράσης) του Μέγκελε γιατί είναι κακό για ένα μέρος του κοινού να τον γνωρίσει μέσα από ένα μυθιστόρημα το οποίο ίσως δώσει το έναυσμα να ψάξει λίγο παρακάτω; Ή ποια η διαφορά του από μια αντιναζιστική κινηματογραφική ταινία με κακό τον Χίτλερ (πχ μια ταινία του Ιντιάνα Τζόουνς);

 

[Στράτης]

Καλησπέρα Κόρτο.
Γενικά μιλώντας, τα 70 χρόνια δεν είναι “πια από το τέλος”, είναι λίγα, ελάχιστα, και η Κρήτη (σαν τρανό παράδειγμα) το γνωρίζει καλά αυτό. Αν τώρα, το βιβλίο, τρέχει σαν χολιγουντιανή ταινία είναι κι αυτό ένα θέμα προς συζήτηση. Έτσι, καμία διαφορά με όλα τα υπόλοιπα πιασάρικα θέματα: δαίμονες, κακοί εξωγήινοι, σχιζοφρενείς δολοφόνοι με πριόνια, κούκλες του διαβόλου, αμαρτωλά κορμιά στην Καραϊβική κ.λπ. κ.λπ.

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Πολλοί Εβραίοι κατέκριναν τον Μελ Μπρουκς για το ότι συμπεριέλαβε τον Χίτλερ στις κωμωδίες του (Οι Παραγωγοί και το Να ζει κανείς ή να μην ζει) με το σκεπτικό ότι κάτι τόσο κακό όσο ο Χίτλερ (και ο ναζισμός) δεν μπορεί να απολέσει θέμα για ένα "ελαφρύ" κινηματογραφικό είδος όπως η κωμωδία. Όμως ποιος ξεσκέπασε την αθλιότητα του ναζισμού καλύτερα από την "ελαφρύ" Τσάρλι Τσάπλιν (Ο μεγάλος δικτάτορας) την περίοδο μάλιστα της παντοδυναμίας του Χίτλερ;

 

[Ίζι]

Αν τώρα, το βιβλίο, τρέχει σαν χολιγουντιανή ταινία είναι κι αυτό ένα θέμα προς συζήτηση.

Ακριβώς. Μιλάμε για δράση χωρίς σταματημό. Δεν σ' αφήνει να πάρεις ανάσα.

 

[Στράτης]

Σωστός.
Το θέμα είναι κατά πόσο θα βολευτώ με την αλήθεια ή το ψέμα.

Σημ. @Ίζι καλησπέρα. Πρέπει να το διαβάσω για να μπορέσω να σε ακολουθήσω.