Search results

Αυτή την περίοδο διαβάζω τον πρώτο τόμο των Αθλίων από παλιά σκληρόδετη έκδοση. (Ο μεταφραστής ενδέχεται να κρατάει από το Μεσολόγγι γιατί χρησιμοποιεί μερικές φορές την έκφραση πάει καλιά του, που είχα ακούσει αρκετές φορές όσο σπούδαζα εκεί).

Τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος: 1)Ο Βασιλιάς ο Σοφός και ο Γελωτοποιός. 2)Οδός Αβύσσου αριθμός 0. 3)Το άρωμα. 4)Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι. 5) Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς. Τα χειρότερα βιβλία που διάβασα φέτος: 1) Την πρωτιά εδώ παίρνει ο Νοστρόμο του Κόνραντ, δεν άντεξα να...

Καλή χρονιά σε όλους τους συνλεσχίτες. Σας εύχομαι μια καλή και δημιουργική χρονιά γεμάτη υγεία, χαρές και πολλές απολαυστικές αναγνώσεις!

Τελείωσα το "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Μενέλαου Λουντέμη και ανυπομονώ να αγοράσω και τα δύο επόμενα βιβλία της τετραλογίας να δω τί γίνεται στην συνέχεια.

Μενέλαος Λουντέμης, Οδός Αβύσσου αριθμός μηδέν: <<Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ουρλιάζανε άνθρωποι.>> Γιου Νέσμπε, Κυνηγοί Κεφαλών: <<Μια σύγκρουση δύο οχημάτων είναι απλή φυσική.>> Περ Λάγκερβιστ, Ο νάνος: <<Είμαι μόνο τρεις σπιθαμές, αλλά η κατασκευή μου είναι τέλεια, με σωστές...

Εντάξει, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Ευχαριστώ πάντως!

Τις προάλλες τελείωσα το βιβλίο Το άρωμα και τώρα διαβάζω την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι. @Σελεφά από ποιες εκδόσεις το διαβάζεις;

@Νικόλας Δε Κιντ Μάλιστα, δεν ήξερα δεν ρώταγα; Αφού έτσι και αλλιώς αμφιταλαντευόμουν ανάμεσα στις εκδόσεις Ηριδανός και Ζαχαρόπουλος που είχε η πολιτεία. @ΜιΛάμπρος Θα έχω στα υπόψιν μου και αυτή την έκδοση άμα το αγοράσω ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον, για να το διαβάσω από την καλύτερη...

Το τελευταίο διάστημα διαβάζω τις Νεκρές Ψυχές του Νικολάι Γκόγκολ από τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος. Έχω την εντύπωση ότι το βιβλίο χάνει λόγω της μετάφρασης, μπορεί να φταίει και η συγκεκριμένη έκδοση. Αν κάποιος το έχει διαβάσει από άλλη έκδοση θα ήθελα να μου πει την γνώμη του.

Η πολιτική ορθότητα είναι το όπλο του ανόητου εις βάρος του νοήμων ανθρώπου. Όπως είχε πει και ο Αμερικανός ψυχίατρος Jordan Peterson για να είσαι ικανός να σκέφτεσαι, πρέπει να ρισκάρεις να γίνεις προσβλητικός. Για μένα αυτό είναι η εύκολη λύση για αδύναμους ανθρώπους, πχ επειδή ο υπέρβαρος...

Για μένα από την άλλη το πρώτο βιβλίο του Νέσμπε που διάβασα ήταν το Βασίλειο και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, είναι ένα αριστούργημα στο είδος του (είχα πάρει μάλιστα και την συλλεκτική έκδοση). Εν τω μεταξύ και η δική μου λίστα ενδεικτική είναι, είχα άλλα τόσα να γράψω. 🤣

Θέλω να αγοράσω: 1)Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ-Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον (επειδή με εξιτάρει η ιδέα ενός ανθρώπου με δύο εαυτούς). 2)Ο άρχοντας των μυγών-Ουίλλιαμ Γκόλντινγκ. 3)Σιμπλίκιος Σιμπλικίσιμος (επειδή μου έχει κολλήσει στο μυαλό ο τίτλος του και γιατί μου φαίνεται ενδιαφέρον). 4)21...

Σήμερα μου ήρθανε από την Πολιτεία τα εξής: Ο νάνος-Περ Λάγκερβιστ Νεκρές ψυχές-Νικολάι Γκόγκολ Συννεφιάζει-Μενέλαος Λουντέμης Σκακιστική νουβέλα-Στέφαν Τσβάιχ (Επέστρεψα τον Νοστρόμο του Κόνραντ και έκανα αλλαγή με αυτά, δεν μου πήγαινε καθόλου η γραφή του τελικά...).

Καλησπέρα @Σελεφά. Το διάβασα από τις εκδόσεις Νησίδες και μπορώ να πω ότι ο μεταφραστής αυτής της έκδοσης έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια απόδοσης σε μορφή ποιήματος του πρωτότυπου κειμένου (που και αυτό είναι γραμμένο σε στίχους). Αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες, κάνει λίγη κοιλιά στις...

Τελείωσα τις Ιστορίες του Κάντερμπέρυ και άρχισα σήμερα τον Νοστρόμο του Κόνραντ.

Για όποιον ενδιαφέρεται, είδα σήμερα στην Πολιτεία ότι επανεκδόθηκε ο Νοστρόμο του Κόνραντ από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Καλησπέρα Λάμπρο. Ναι, αυτός είναι.

Καλησπέρα στην ομάδα. Οι τελευταίοι 2 μήνες ήταν αρκετά γόνιμοι μετά από μια περίοδο αναγνωστικής ξηρασίας. Σε αυτό το διάστημα έχω διαβάσει: 1)Φως μέσα από τα κάγκελα (Φρανκ και Μάργκαρετ Άτγουντ), μια πολυτάραχη βιογραφία ενός θανατοποινίτη που μέσα στην φυλακή βαπτίστηκε χριστιανός...

Στο Μεσολόγγι που σπουδάζω τέσσερα χρόνια, χρησιμοποιούνε την έκφραση πακαλιά μου, που από όσο θυμάμαι έχει την έννοια, παίρνω τον δρόμο μου, φεύγω. Είχαμε έναν γνωστό μας Μεσολογγίτη που όταν έφευγε από την παρέα το έλεγε για να αποχαιρετήσει. Επίσης έμαθα από μια γνωστή μου ότι στο Αγρίνιο...

Σε ένα χωριό που ακούει στο όνομα Λυκόβρυση, παρέα με τον Μανωλιό και τους φίλους του.