Βιβλία που κάποιος πρέπει να διαβάσει "Οπωσδήποτε στη ζωή του"

Υπαρχουν βιβλια που τα θεωρειτε "κλασσικα" και...τοσο "υψηλης αξιας ,ωστε θα θεωρουσατε απαραιτητο καποιος να τα ανακαλυψει οπωσδηποτε ανεξαρτητως προσωπικων προτιμησεων?
Για παραδειγμα θα επρεπε ο καθενας να εχει διαβασει την Ασκητικη,τους Αθλίους,το 1984-ανεξαρτητως ειδους προτιμησης του??
 
Last edited by a moderator:
Δεν νομιζω οτι υπαρχουν λογοτεχνικα βιβλια που καποιος πρεπει να τα διαβασει στην ζωη του.Το καθε βιβλιο σου δινει κατι ξεχωριστο.Μια τροφη για σκεψη και ενα πατημα για να επιλεξεις το επομενο βιβλιο που θα διαβασεις.

Αν υποθεσουμε ομως οτι καποια βιβλια πρεπει να τα διαβασουμε,ποιος ειναι αυτος που θα κρινει ποια ειναι αυτα και με ποια λογικη.
 
Προσωπικά διαβάζω επειδή μου αρέσει και όχι επειδή πρέπει. Για αυτό δεν θεωρώ ότι υπάρχουν βιβλία που "πρέπει να διαβάσουν όλοι". Αυτό βέβαια νομίζω ότι εξαρτάται και από το επάγγελμα που κάνει κάποιος. Ας πούμε νομίζω ότι ένας φιλόλογος πρέπει (ή έστω θα ήταν καλό) να έχει διαβάσει κάποια εμβληματικά έργα της αρχαίας ελληνικής αλλά και της μεσαιωνικής και νεοελληνικής γραμματείας. Αντίστοιχα ένας θεολόγος πρέπει να έχει διαβάσει κάποια βασικά θεολογικά βυζαντινά (αλλά και λατινικά) κείμενα, ή ένας καθηγητής μιας ξένης γλώσσας κάποια σημαντικά βιβλία που γράφτηκαν στη γλώσσα με την οποία ασχολείται. Κατά τα άλλα όταν διαβάζει κάποιος απλά για την ευχαρίστησή του, γιατί να καταπιέζει τον εαυτό του με το διάβασμα ενός βιβλίου που τον κουράζει (και κατά συνέπεια δεν του δίνει κάτι πέρα από πλήξη) αντί να διαβάσει ένα άλλο που μπορεί να είναι χαμηλά στην κατάταξη των βιβλίων που πρέπει να διαβαστούν από όλους αλλά αυτού του αρέσει;
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Για αρχη θα ελεγα οτι τα βιβλια που ολοι πρεπει να διαβασουμε, ειναι τα σχολικά :ρ
 
Για αρχη θα ελεγα οτι τα βιβλια που ολοι πρεπει να διαβασουμε, ειναι τα σχολικά :ρ
Τα περισσότερα όμως σχολικά, θα ήθελαν μια αλλαγή...

Είμαι κι εγώ της άποψης πως δεν υπάρχουν βιβλία που "πρέπει" κάποιος να διαβάσει, εκτός κι αν είναι, όπως λέει ο Κόρτο, για επαγγελματικούς λόγους. Νομίζω πως το ένα βιβλίο φέρνει το άλλο και κάπως έτσι, ο καθένας ανακαλύπτει από μόνος του ποια βιβλία είναι σημαντικά γι' αυτόν...
 
Όντως για επαγγελματικούς λόγους καλό είναι να έχεις διαβάσει βιβλία σχετικά με το αντικείμενό σου, ιδίως αν έχει σχέση με θεωρητικές σπουδές. Στη σχολή μου για παράδειγμα είχαμε 10 μαθήματα γαλλικής λογοτεχνίας από το μεσσαίωνα ως σήμερα. Έτσι (θεωρητικά) όλες οι καθηγήτριες γαλλικής έχουμε μια επαφή με τα λεγόμενα σημαντικότερα γαλλικά έργα όλων των ειδών εστω και περιληπτικά ξέρουμε τι παίζει (θεωρητικά). Προσωπικά θέλω να διαβάσω κάποια από αυτά, ειδικά απο το κίνημα του ρομαντισμού που αγαπώ περισσότερο και δε θέλω, μέχρι τώρα, ούτε να αγγίξω τους περίεργους του 20ου αιώνα (ναι Camus εσένα εννοώ και τον αλλον τον περίεργο τον Sartre!!!!)

Επίσης πιστεύω πως αυτό που πρέπει να διαβάσει οπωσδήποτε στη ζωή του κάποιος είναι την Αγία Γραφή (έστω την Καινή, έστω). Αν πιστεύει στο Θεό, καλό είναι να τη διαβάσει για να ξέρει σε τι πιστεύει. Αν δεν πιστεύει καλό είναι να τη διαβάσει για να ξέρει τι απορρίπτει. Σε κάθε περίπτωση η άγνοια και μόνο να χουμε να λέμε φιλοσοφίες είναι -συγχωρήστε με- απλή ηλιθιότητα!
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Κι εγώ είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχει "πρέπει" σ' αυτά τα θέματα. Διαβάζουμε ό,τι μας ευχαριστεί :)
Παρ' όλα αυτά, άθελά μου, νιώθω άσχημα που δεν έχω διαβάσει κάποια βιβλία. Σαν τύψεις απέναντι στον εαυτό μου ας πούμε :ωιμέ:

Αλίκη, με την ίδια λογική δεν πρέπει να διαβάσουμε όλα τα ιερά θρησκευτικά κείμενα;
(Διάβασα την ΚΔ όταν πήγαινα λύκειο, και μου άρεσε σαν ανάγνωσμα. Και μεγάλο μέρος της ΠΔ, που ήταν εντελώς διαφορετική υπόθεση).
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Επίσης πιστεύω πως αυτό που πρέπει να διαβάσει οπωσδήποτε στη ζωή του κάποιος είναι την Αγία Γραφή (έστω την Καινή, έστω). Αν πιστεύει στο Θεό, καλό είναι να τη διαβάσει για να ξέρει σε τι πιστεύει. Αν δεν πιστεύει καλό είναι να τη διαβάσει για να ξέρει τι απορρίπτει. Σε κάθε περίπτωση η άγνοια και μόνο να χουμε να λέμε φιλοσοφίες είναι -συγχωρήστε με- απλή ηλιθιότητα!
Με την ίδια λογική δεν θα πρέπει να διαβάσει και το Κοράνι, το Ταλμούδ, τον Αβαντάνα, τον Αγκάμα, και το Τάο–τε–κινγκ; Οι θρησκείες καθώς και τα φιλοσοφικά ρεύματα είναι πάρα πολλά κι η δική μου άποψη είναι πως κάποιος δεν οφείλει να διαβάσει ένα ή περισσότερα από αυτά.

Κατανοώ πώς εννοεί το ερώτημά της η Φαντίνα π.χ. κάποιος ρωτάει "Τί να διαβάσω, ρε παιδιά; Θέλω να αρχίσω το διάβασμα και θέλω να αρχίσω από τα βασικά!" κι εκεί όντως, έχει κάποια λογική μια τέτοια λίστα "βασικών" αναγνωσμάτων. Γιατί από εκεί και πέρα, είμαι κι εγώ αρκετά κατά των πρέπει στις προσωπικές επιλογές, ζωή, φιλοσοφία.

(Ίζι, έγραψα και μετά είδα πως οι απόψεις μας ταυτίζονται :) )
 
Φαντίνα, όχι και όχι.

Μετά το κατάληψη του κάστρου του Πριάμου, ο Οδυσσέας, φορώντας το κοστούμι και την βιολετί γραβάτα του, μεταβαίνει με τους συντρόφους του στο πλησιέστερο αεροδρόμιο. Ίλιον-Φθία σε λίγες ώρες κι έπειτα ανταπόκριση για Ιθάκη. Το ίδιο βράδυ τα πίνει στο παλάτι του με την Πηνελόπη, τον Τηλέμαχο και τον γερο-Λαέρτη.

Αν ο Οδυσσέας δεν είχε χάσει το μπούσουλα, θα είχαμε στερηθεί - κάποιοι - αυτό το υπέροχο - για μας - αριστούργημα.
 
Με την ίδια λογική δεν θα πρέπει να διαβάσει και το Κοράνι, το Ταλμούδ, τον Αβαντάνα, τον Αγκάμα, και το Τάο–τε–κινγκ; Οι θρησκείες καθώς και τα φιλοσοφικά ρεύματα είναι πάρα πολλά κι η δική μου άποψη είναι πως κάποιος δεν οφείλει να διαβάσει ένα ή περισσότερα από αυτά.
Κατά τη γνώμη μου (το τονίζω) είναι πιο σωστό να διαβάσει κανείς λίγο από όλες τις θρησκείες παρά μόνο πχ την Αγία Γραφή.
Όπως διαβάζει κανείς λίγο από όλα τα λογοτεχνικά βιβλία και καταλήγει στο τι του ταιριάζει περισσότερο έτσι θα έπρεπε να κάνει και με τις θρησκείες.
Το είχα αναφέρει και σε άλλο νήμα, πως μού άρεσαν πολύ τα Θρησκευτικά της Β' Λυκείου στα οποία γινόταν αναφορά όλων των θρησκειών κι όχι μόνο του Χριστιανισμού. Βέβαια, σε εκείνη την ηλικία λίγο έως πολύ οι περισσότεροι είχαν αποφασίσει εάν πιστεύουν κάπου και πού.
(συγνώμη εάν ξέφυγα από το θέμα)

Κατά τ' άλλα ναι μεν συμμερίζομαι την άποψη πως το διάβασμα γίνεται για λόγους ευχαρίστησης αλλά, όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν βιβλία που δεν θεωρούνται τυχαία κλασικά πχ:
Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ, Ουάιλντ
Έγκλημα και τιμωρία, Ντοστογιέφσκι
Τζέιν Έιρ, Σαρλότ Μπροντέ
Ανεμοδαρμένα ύψη, Έμιλυ Μπροντέ
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Καζαντζάκης
Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας, Μακκάλοου
Τα σταφύλια της οργής, Στάινμπεκ
Άρχοντας των δαχτυλιδιών, Τόλκιν
(για να αναφέρω απλά μερικά που με έχουν επηρεάσει ιδιαίτερα)
 
Ευχαριστω τον Απολλωνα που κατενοησε το πνευμα της ερωτησης μου.Θεωρω πολυ ευστοχο να δινουμε ιδεες.Εμενα τετοιες ΛΙΣΤΕΣ της ΛΕΣΧΗΣ με εχουν βοηθησει παραπολυ και συνιστουν ωραιο κινητρο. Ενας ακομη σκοπος ηταν να στοχαστουμε ολοι μαζι στο τι κανει καποια βιβλια Μεγαλα.

Προσωπικα εχω απορριψει πολλα βιβλια που θεωρουνται «κλασσικα»,γιατι δε με ενεπνευσαν.
Ωστοσο θεωρω ότι καποια βιβλια αντικειμενικα ειναι τοσο υψηλης αξιας ,ώστε απεκτησαν οικουμενικοτητα και διαχρονικοτητα και κάθε Πολιτης του Κοσμου θα επρεπε να γνωρισει στη ζωη του εστω μερικα από αυτά-περαν των προσωπικων του αναζητησεων…Νομιζω ότι καποια βιβλια θα ηταν ευστοχο να επισημανθουν και για να τα γνωρισουν κι αλλοι αναγνωστες...

Βιβλια που ξεχωρισαν για τη βαθια σκιαγραφηση ηρωων και κοινωνιων με στοχο την αναμορφωση τελικα της κοινωνιας ,
την καταγγελλια της αδικιας και την αναταση του ανθρωπου.Βιβλια που
χτυπησαν τον Πολεμο,το Μισος,τις Διακρισεις
βιβλια που εξυμνησαν την ομορφια της αγαπης με τροπο ουσιαστικο
η ανεδειξαν τα αδιεξοδα του συγχρονου τροπου ζωης κ την κριση στις σχεσεις,
βιβλια που κηρυξαν αληθειες-καμια φορα οδυνηρες ώστε να μας κανουν καλυτερους.Πιο ευσυνειδητους.

Ας τα κατηγοριοποιησω καλυτερα.Βιβλια που θα θεωρουσα απαραιτητο να τα εχω διαβασει.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ
Κατι απο Ομηρο
Πολιτεια του Πλατωνα
Καινη Διαθηκη
Κεφαλαιο του Μαρξ


ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΡΓΑ.
Οι Αθλιοι-γιατι χτυπουν την κοινωνικη αδικια και κηρυττουν τη Συγχωρεση
Η Καλυβα του Μπαμπα Θωμα,γιατι χτυπα το ονειδος των φυλετικων διακρισεων και κηρυττει την ευσπαλχνια
Οι Αδελφοι Καραμαζωφ,γιατι στοχαζεται πανω στο Θεο,την εντολη της Αγαπης ,το διακιο.
Τα Σταφυλια Της Οργης,γιατι αναδεικνυει τον αγωνα της Φτωχολογιας
Ουδεν Νεοτερον Από το Δυτικο Μετωπο,για το αντιπολεμικο του μηνυμα
Το Πορτραιτο του Ντοριαν Γκρει,γιατι στοχαζεται πανω στην ουσια της αρετης
Ασκητικη/Αναφορα στον Γκρεκο,γιατι στοχαζονται στον εξανθρωπισμο του ανθρωπου...
Η Φαρμα των ΖωωνΛιτη αλλα σαφης αλληγορια πανω στους μηχανισμους της τυραννιας ,ακομη κι οταν αυτη ενδυεται το μανδυα της Επαναστασης.
Ο Λυκος της Στεππας,μια περιδιαβαση στα ψυχικα κ συνειδησιακα αδιεξοδα του παροιμιωδη μικροαστου.
Ανεμοδαρμενα ΥψηΤο αποκορυφωμα της ερωτικης οδυνης.
Μεγαλες Προσδοκιες,γιατι ο Ντικενς και εδω προβληματιζεται στην κοινωνικη αδικια.
Δον Κιχωτης
Η Πτωση ,Καμυ-μια διαδρομη της συνειδησης..
Το Φαντασμα της ΟπεραςΕνα θριλερ,με γοητευτικο μυστηριο για την τραγικοτητα της μοναξιας και την αυτοθυσια του ερωτα.
Οι Ανθρωποι Της Αβυσσου,Λοντον,Δινει φωνη στους αποκληρους,καταγγελλοντας την εξαθλιωση τους με τροπο αφοπλιστικο.
Ισως και κατι απο τον Καφκα,αν και δεν του εχω δωσει ευκαιρια αυτου του καημενουλη κ νιωθω τυψεις-σεβομαι ομως την εσωτερικοτητα των εργων του κ το ποσο εχει επηρεασει τη σκεψη στον αιωνα μας.(20ο).


ΠΟΙΗΣΗ
Κατι από ΜΠΡΕΧΤ
Κατι από ΛΟΡΚΑ
Κατι από Νερουντα
Κατι από Ριτσο
Αξιον Εστι
Γραμμα στον Ρομπερτ Οππενχαιμερ,Βρεττακος
Το Φως που Καιει,Βαρναλης



ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Ματωμενα Χωματαγια τη Μικρασιατικη Καταστροφη
Μαουτχαουζεν,για τα στρατοπεδα συγκεντρωσης και τη θηριωδια του ανθρωπου.
Το Κιβωτιο,Αλεξανδρου,αστυνομικη αλληγορια.
Η Ζωη Εν Ταφω ,Μυριβηλης-εργα κ ημερες ενος απλου στρατιωτη στα χαρακωματα.
Οδος Αβυσσου 0,Λουντεμης-για την Κολαση της Μακρονησου
Οι Σκλαβοι Στα Δεσμα τους/Ο Καταδικος,Θεοτοκης

Γραμματα στο Γιο μου,Ελλη Παππα,μαρτυρια μιας αγωνιστριας που εγινε μητερα μεσα στη φυλακη,επειδη οραματιστηκε μια δικαιοτερη κοινωνια...

Και αρκετα ακομη, αλλα αυτα τα θεωρω εκ των ουκ ανευ για εναν αναγνωστη.Τουλαχιστον εγω θα ηθελα οπωσδηποτε να τα εχω διαβασει ολα αυτα καποτε στη ζωη μουκ θα το θεωρουσα πνευματικο ατοπημα να μην το κανω.Μιλαω παντα ομως προσωπικα...(μου λειπουν 3-4 ακομη,αλλα ξερω τι πραγματευονται)
 
Last edited:
Φυσικά και μπορεί κάποιος να διαβάσει βιβλία για όλες τις θρησκείες, αλλά φαντάζομαι πως πρώτα θα πιάσει την πιο κοντινή του, εφόσων έχει γεννηθεί στην Ελλάδα κι έχει βαφτιστεί και μεγαλώσει ως Χριστιανός, αυτό λέω, ότι πρωτού δεχτεί ή απορρίψει το συγκεκριμένο τρόπο ζωής, πρέπει να μάθει περι τίνος πρόκειται. Και πιο ολοκληρωμένα από το να διαβάσει την Αγία Γραφή στο πρωτότυπό της δεν βλέπω άλλο τρόπο. Πχ με το να πηγαίνει στεγνά στην εκκλησία και να μην τρώει κρέας για 40 μέρες δεν έχει γνωρίσει το Χριστιανισμό, ούτε ακόμα με το να παρακολουθεί θεολόγους να βγάζουν λόγους δεν μπορεί να πει πως γνωρίζει τη Γραφή. Οι περισσότεροι Χριστιανοί στις μέρες μας (ιδίως στη χώρα μας) δεν ξέρουν που τους παν τα τέσσερα, δυστυχώς.
 
Διαφωνώ διπλά Αλίκη. Η πρώτη μου διαφωνία έχει να κάνει με το ότι το πρωτότυπο της Παλαιάς Διαθήκης είναι στα Εβραϊκά (τα αρχαία μάλιστα). Πόσοι Έλληνες μπορούν να τα διαβάσουν. Ακόμα και τα αρχαία ελληνικά δεν είναι εύκολο να διαβαστούν από πολλούς.

Το δεύτερο έχει να κάνει με το γεγονός ότι ακόμα και αν έχεις επαρκή εξοικείωση με την γλώσσα της Βίβλου (και αν θεωρήσουμε επαρκές το κείμενο των Ο' για την Παλαιά Διαθήκη) το ίδιο το κείμενο της Βίβλου δεν είναι καθαρό και ξάστερο ώστε απλά διαβάζοντας το (έστω με έξτρα επιμέλεια και στοχαστική διάθεση) να μπορεί να σε οδηγήσει σε σαφή συμπεράσματα. Και αφού ο Έλληνας θα έχει ανατραφεί στα πλαίσια της ορθοδοξίας, η οποία στηρίζεται στην Βίβλο αλλά και στην ιερά παράδοση (στις παραδόσεις και την σκέψη των ορθόδοξων χριστιανών θεολόγων από την πρώτη εκκλησία ως σήμερα) μιλάμε για ένα τεράστιο όγκο κειμένων που θα καλύπτουν τα 2000 χρόνια ιστορίας της ορθοδοξίας. Δηλαδή, με κριτικό μάτι ανάγνωση σε κείμενα επεξηγηματικά της Βίβλου και σύγκριση ανάμεσα σε ερμηνευτικά κείμενα διαφορετικών εποχών μερικές ιστορίες της εκκλησίας αλλά και γενικότερες ιστορίες της περιόδου για να δει αυτός κάτω από κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες διαμορφώθηκαν τα πιστεύω αυτά, αλλά και να δει και τις αποφάσεις των 7 (+2) οικουμενικών συνόδων. Στη συνέχεια αν θέλει η άποψή του να είναι πιο αντικειμενική θα πρέπει να διαβάσει και αιρετικά κείμενα που απαντάνε στα ορθόδοξα που διάβασε για να δει τι επιχειρήματα χρησιμοποιούσαν οι αιρετικοί ενάντια στους ορθοδόξους και αντίστοιχα οι ορθόδοξοι ενάντια στους αιρετικούς, και γιατί όχι να διαβάσει και κείμενα από εθνικούς ή Εβραίους φιλοσόφους ενάντια στο χριστιανισμό και τια αντίστοιχες απαντήσεις των χριστιανών (πέρα από το κάψιμο των βιβλίων, χριστιανοί φιλόσοφοι είχαν δώσει ενδιαφέρουσες απαντήσεις). Και για κάθε βιβλίο που θα διαβάζει για να δει αν πρέπει τελικά να πιστέψει ή όχι θα προστίθενται αμέτρητα άλλα που θα «πρέπει» να διαβάσει ή να έχει υπόψη του για να μπορέσει ίσως κάποτε να δώσει στον εαυτό του μια απάντηση η οποία δεν μπορεί ποτέ να είναι 100% αποτέλεσμα έρευνας αλλά κυρίως πίστης. Και καλά να φτάσει στ σημείο να πει οκ με καλύπτει τελικά η ορθοδοξία ή κάποιο άλλο χριστιανικό δόγμα από αυτά που μελέτησα. Αν η απάντηση είναι όχι δεν πρέπει μετά να μελετήσει τον Ιουδαϊσμό; Και μετά τον Ιουδαϊσμό τον Μουσουλμανισμό; Και την αρχαία Ελληνική θρησκεία; Και τον Ινδουισμό; Και τον Βουδισμό; Και τον Ζωροαστρισμό; Και την Σαϊεντολογία;... (προσθέστε άλλες θρησκείες που σας ενδιαφέρουν)


Και το χειρότερο; Αν κάποιος διαβάσει όλα αυτά δεν θα έχει καθόλου χρόνο για να διαβάσει λογοτεχνία.
 
Νομίζω είναι πολύ απλό αυτό που είπα. Πριν απορρίψεις κάτι, μάθε τι είναι αυτό που απορρίπτεις. Αν τώρα κάποιος θέλει να μπλέκει τα πράγματα για να δικαιολογηθεί για τους λόγους που απορρίπτει τον Χριστιανισμό χωρίς να έχει διαβάσει τη Γραφή, δικαίωμά του. (Δεν απευθύνομαι σε κάποιον συγκεκριμένα, απλά στο γενικότερο σκεπτικό.)
 
Σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού υπάρχουν Ανθολόγια, τα οποία πραγματικά είναι υπέροχα και δίνουν ένα πρώτο έναυσμα στο τι μπορεί να διαβάσει κανείς, με ποια ανόματα θα ξεκινήσει. Στα Κείμενα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, το ταξίδι συνεχίζεται και αν έχει κανείς μερακλή φιλόλογο, θα τελειώσει το σχολείο γνωρίζοντας τι θα πει λογοτεχνία και καλό βιβλίο.

Θέλω να πω ότι όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε μια λίστα έτοιμη στο μυαλό μας, με κάποια "καλά" διαβάσματα. Από κει και πέρα, ο καθένας μπορεί να την διευρύνει ή να την στρέψει προς τα κει που θέλει, ανάλογα με τις προσωπικές του προτιμήσεις.

Πρέπει να το έχω ξαναγράψει στη λέσχη, αλλά ας το ξαναγράψω άλλη μία, αξίζει. Εννοώ τον υπέροχο στίχο του Ελύτη:

Πιάσε το πρέπει από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

Όσο για την Καινή Διαθήκη, όχι, δεν θα την διαβάσω ποτέ μου ολόκληρη, δεν μπορώ. Επίσης, έχω απορρίψει την θρησκεία από τη ζωή μου. Άραγε αυτό με κάνει ηλίθια; :χμχμ:
 
Δεν μπορω να κρατηθω αλλο, εξελιχθηκε σε τρελο τοπικ. Πιστευω οτι υπαρχουν βιβλια που πρεπει να διαβασει καποιος μεχρι το τελος της ζωης του. Μπορω ακομα και να γραψω εργασια πανω στο θεμα για να πειστειτε. Σε αυτα που παρεθεσε ο Απολλων θα προσθεσω και το 1984 του οργουελ. Καλυπτει εναν απο τους λογους που υπαρχει αυτη η λιστα.

Αφηρημενη ερωτηση: Δηλαδη αν γραψω ενα βιβλιο στο οποιο θα ειμαι ο εφευρετης μιας θρησκειας, θα πρεπει να το διαβασετε για να το απορριψετε; Εγω νομιζω οτι θα απορριφθει απο ολους και μονο στο ακουσμα του για τον απλουστατο λογο οτι η θρησκεια ειναι κατι παλιο που υπαρχει παντα, δεν μπορει να αλλαξει και δεν γινετε ξαφνικα να γραψει καποιος μια θρησκεια. Κατι πρεπει να γινει (Εχει μια δοση ειρωνειας η προταση). Υποτιθεται οτι οι ανθρωποι πιστευουν καπου ακραδαντα χωρις να εχουν διαβασει για αυτην. Απλα το δεχονται και το πιστευουν γιατι το πιστευαν και οι προηγουμενες γενεες. Ή μηπως αλλαξε ξαφνικα και θρησκεια θεωρειτε ενα λογοτεχνικο κειμενο το οποιο φαινεται αληθοφανες και στο οποιο μπορουμε να πιστεψουμε; Ωχ, μηπως αυτο ειναι; (Παλι λιγη ειρωνεια)
 
Σκηνοθέτη, το θέτεις πολύ ωραία το θέμα της θρησκείας. Αν οι εκκλησίες όλων των θρησκειών στηρίζονταν στους πιστούς που έχουν διαβάσει το "βιβλίο" τους, τότε, πολύ απλά, δεν θα υπήρχαν εκκλησίες...
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Βρε, Αλίκη μου. Εσύ έχεις μελετήσει το Ταλμούδ ώστε να αποφανθείς πως ο Ιουδαϊσμός δεν είναι μια θρησκεία πιο κοντά στην αλήθεια από τον Χριστιανισμό;
 
Kαπιτάνο, είσαι τόσο απολαυστικός όσο και υπερβολικός· χαίρομαι ιδιαιτέρως που το γνωρίζεις...

Αυτό με τις λίστες μου κάνει σαν να είναι, λέει, μια κοπέλα 19 χρονών, όμορφη κι έξυπνη συνάμα όσο δεν παίρνει, πού 'χουν βαλθεί οι κηδεμόνες της να την παντρέψουν, σώνει και ντε, με προξενιό...

Όσο για το σχολείο και τα κείμενα του... αυτά δεν περιλαμβάνουν Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Αγκάθα Κρίστι, Όσκαρ Ουάιλντ, Τζέην Ώστεν, Ιούλιο Βερν, Αλέξανδρο Δουμά, Βικτώρ Ουγκώ, Ονορέ ντε Μπαλζάκ, Μολιέρο, Βολταίρο, Εμίλ Ζολά, Φλωμπέρ, Ντίκενς, Τουργκένιεφ, Γκόγκολ, Ουμπέρτο Έκο, Τόλκιν, η Αμερική δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί, για να αναφέρω μόνο μερικούς από αυτούς... και μόνο από τους ξένους. Για τους αρχαίους, Έλληνες και Λατίνους, δεν μιλάμε, αυτοί σε άλλο μάθημα και με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστούν μισητοί πάνω από κάθε όριο... Τα κείμενα αυτά θα μπορούσαν να έχουν τον προκλητικό, έξυπνο κι εύθυμο τίτλο: "Κείμενα και συγγραφείς που δεν θα ξαναδείτε αφού πάρετε το απολυτήριο".

Όσο δε για αυτούς που περιλαμβάνουν (το γιατί οι πιο πολλοί από αυτούς δεν περιέχονται στις παραπάνω λίστες χρήζει (χρήζει; ) μελέτης...) και κυρίως τα έργα που παραθέτουν, μα την πίστη μου, μου έχουν προσφέρει, εκτός κάποιων λαμπερών εξαιρέσεων, για νά 'μαι ακριβοδίκαιος, τέτοια μεγαλειώδη χασμουρητά που έπεφτε πίσω η κουκούλα μου...

Έχω μια πελώρια λαχτάρα να ξαναδώ τώρα τον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών...
 
Top